[line]
[dropcap]Ο[/dropcap]ι ταινίεςτρόμουκαταφέρνουν να προσφέρουν αρκετές δυνατές στιγμές και μετά την ταινία Hereditary, για την οποία σας είχαμε γράψει την αποψη μας, ο σκηνοθέτης Ari Aster ετοιμάζει το Midsommar, για το οποίο θα μιλήσουμε. Τι εντυπώσεις αφήνει;
Η ταινία εξελίσσεται στην Σουηδία, εκεί όπου ένα νεαρό ζευγάρι Αμερικανών επισκέπτεται μια μικρή επαρχιακή πόλη στην οποία ζουν φίλοι τους, για να παρακολουθήσουν ένα τοπικό φεστιβάλ. Αυτή η ειδυλλιακή εμπειρία μετατρέπεται σταδιακά σε έναν βίαιο και αρκετά περίεργο διαγωνισμό που δημιουργείται από μια τοπική παγανιστική αίρεση.
Μία ακόμη από τις πολλές ταινίες που έχουν ακουστεί πολύ τελευταία, το Midsommar βασίζεται σε μια ακόμα τρελή ιδέα και μια προσπάθεια που είναι διαφορετική από το Hereditary, αν και μοιραίως θα συγκριθεί με αυτό.
Καταρχάς θα θέλαμε να σας προειδοποιήσουμε πως η ταινία είναι αρκετά αργή και δεν έχει καμία σχέση με τα περισσότερα θρίλερ που έχετε παρακολουθήσει, μιας και σιγά σιγά αρχίζει και χτίζει ένα περίεργο σύμπαν, το οποίο στο τέλευταίο της κομμάτι ειδικά εξελίσσεται σε μερικές από τις πιο περίεργες σκηνές που έχουμε δει.
Η ταινία είναι αριστουργηματική σαν σκηνοθεσία, με μαεστρικά πλάνα, εντυπωσιακές οπτικές γωνίες και μια απειλητική ατμόσφαιρα και ας εξελίσσεται ολόκληρη σχεδόν μέσα στην μέρα, όντας αψεγάδιαστη σε οπτικό επίπεδο.
Με ένα περίτεχνο και ιδιόμορφο τρόπο κρατάει σε όλη τη διάρκεια το ενδιαφέρον (υπάρχουν μερικές δυνατές σκηνές, ανά στιγμές), ωστόσο η αλήθεια είναι πως κάποια σημεία και γενικότερα κάποιοι χειρισμοί θα μπορούσαν να ήταν πιο προσεκτικοί.
Στο κομμάτι της θεματολογίας, σε μια εντυπωσιακή μεταστροφή στο τελευταίο μισάωρο (δεν φαντάζεται κανείς την “αρρώστια” που υπάρχει) που πραγματικά θα σοκάρει το κοινό και μπορεί μερικές σκηνές να προκαλέσουν άθελα γέλιο (αν και για μερικές έχουμε την εντύπωση ότι το… επιδιώκει), ωστόσο αποτελούν μια πετυχημένη κοινωνική κριτική της σύγχρονης πραγματικότητας σε μια αλληγορία σημείων και καιρών.
Ωστόσο, ενώ έχει μπόλικο υλικό στα χέρια του που μπορούσε να αξιοποιηθεί σε μερικά σημεία υπάρχουν μεγάλα κενά, που επαναλαμβάνουμε οπτικά μπορεί να είναι εξαιρετικά ωστόσο σαν περιεχόμενο πάνε λίγο πίσω την ταινία.
Γενικά από την αρχή δημιουργούνται υψηλές απαιτήσεις, η ταινία επιτυγχάνει σε πολλά επίπεδα, καθότι με ελάχιστο χώρο εστιάζει στις καταστάσεις που είναι μεν εξωφρενικές και σε κάποια σημεία χαβαλέ – αν και κάποιες από αυτές επιδέχονταν βελτίωσης.
Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να κάνει καλή δουλειά στο χτίσιμο της έντασης με μερικές σκηνές που θα ανταμείψουν την ώρα που διέθεσες κι άλλες – μάλλον – αχρείαστες, αλλά αν μη τι άλλο προσφέρει μια ανατρεπτική ταινία στον θεατή.
Φυσικά δεν μαθαίνουμε και πολλά πράγματα όσο πλησιάζει το κάπως περίεργο φινάλε, ωστόσο υπάρχει μια ικανοποιητική αλλά με σκαμπανεβάσματα ανάλυση για τα τελετουργικά, αλλά όχι τόσο για όλους τους χαρακτήρες μέχρι το τελευταίο εικοσάλεπτο, εκεί που ουσιαστικά υπάρχει η λύση της ταινίας και φυσικά δεν θα αποκαλύψουμε τίποτα.
H ταινία δεν θέλει απλά να ξεπετάξει το θέμα της με ένα απλά συμβατικό φινάλε ή να δώσει μερικές σκηνές και λύσεις που είναι κλισέ, πάει αργά αλλά σταθερά ωστόσο στην πορεία υπάρχουν κάποια πράγματα που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν ή αναλυθούν καλύτερα, χωρίς ωστόσο να προχωρήσουμε σε spoilers.
Έχεις την αίσθηση πως κάτι της λείπει μέχρι το τελευταίο κομμάτι, ωστόσο δεν φανερώνει και πολλά, κάνοντας τον θεατή (που είναι συνειδητοποιημένος πλέον για το τι θα δει), να αναζητήσει τι είναι αυτό που κρύβεται από πίσω, το οποίο θα σοκάρει το κοινο αναμφίβολα και θα προκαλέσει ανάμεικτες εντυπώσεις.
Εντέλει είναι μια ταινία που είναι μεν ικανοποιητική ειδικά στην αρχή και στο τέλος (όσο “άρρωστο” αλλά και συμβολικό αποδεικνύεται), ωστόσο υπάρχουν και αρκετές στιγμές που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, μπορεί ανά σημεία να αδικεί κάπως τον εαυτό της, ωστόσο η αριστουργηματική τεχνική της και το γεγονός ότι είναι χαλαρά ανώτερη από τον μέσο όρο του είδους, θα ανταμείψει τον (υπομονετικό είναι η αλήθεια) θεατή.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
[line]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”93″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Jack Reynor [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Florence Pugh [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Will Poulter [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]
[line]
Midsommar Trailer [feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”]
[line]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]