[line]
[dropcap]Π[/dropcap]αρόλο που τα τελευταία χρόνια έχει “πέσει” αισθητά, κάθε καινούργια ταινία του Tim Burton αναμένεται με ενδιαφέρον έτσι και το Big Eyes. O δημοφιλής σκηνοθέτης εδώ και αρκετά χρόνια έχει χάσει τον σταθερό ρυθμό του και πήρε την μεγάλη απόφαση να… αποκοπεί από τον Johnny Depp για ένα νέο ξεκίνημα.
Το Big Eyes λοιπόν αφηγείται μια πολύ ενδιαφέρουσα και συνάμα περίεργη αληθινή ιστορία, η οποία αρχικά μπορεί να θεωρείται απλή έχει όμως αρκετές προεκτάσεις ειδικά για την εποχή στην οποία εκτυλίσσεται και μας μεταφέρει.
[columnize] Το Big Eyes επικεντρώνεται στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας σε ένα σκάνδαλο μεγατόνων που συγκλόνισε την παγκόσμια καλλιτεχνική – και όχι μόνο – κοινότητα, πίσω στις δεκαετίες του 50’ και του 60’. Οι προβολείς του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη αναδεικνύουν τη ζωή της επιτυχημένης ζωγράφου Μάργκαρετ Κιν η οποία έγινε διάσημη με τους πίνακες που αναπαριστούσαν γυναίκες και παιδιά με τεράστια λυπημένα μάτια και κατάφεραν να γίνουν μεγάλη εισπρακτική επιτυχία πίσω στην εποχή της. Η ακριβής ιστορία ήθελε τότε τους πίνακες να προέρχονται από τα καλλιτεχνικά χέρια του άνδρα της, Ουόλτερ Κιν, μέχρι που η μακροχρόνια δικαστική διαμάχη δικαίωσε την Μάργκαρετ, αποδίδοντάς της το σύνολο των χαρακτηριστικών επιτυχημένων έργων και την απάλλαξε από την εκμετάλλευση που τις ασκούσε ο αδίστακτος σύζυγός της. [/columnize]
Αυτή τη φορά ο Tim Burton μπορεί να ασχολείται με ένα (στα χαρτιά) “σκοτεινό” θέμα, ωστόσο το περιβάλλον που πλάθει είναι γεμάτο από χρώματα και ζωντάνια, παρόλο που οι χαρακτήρες του έχουν ο καθένας τα δικά του κουσούρια ή προβλήματα. Και εκεί διαπιστώνουμε μια αλληγορία, την οποία διατηρεί σε όλη σχεδόν την ταινία του.
Ότι δηλαδή το φαίνεσθαι διαφέρει πολύ από αυτό που πραγματικά έχει μέσα του ένας άνθρωπος και αυτό θέλει να τονίσει με την έντονη διαφορά χρωμάτων και ψυχολογίας των ηρώων του, σε μια φωτογραφία πάντως που είναι εξαιρετική, από τις καλύτερες που έχουμε δει φέτος.
Τα μηνύματα που θέλει να περάσει το Big Eyes γενικά είναι πολλά και άλλοτε επιτυχημένα, άλλοτε όχι τόσο. Η ιστορία κυλάει με ενδιαφέρον στο μεγαλύτερο κομμάτι της, με τον Tim Burton να έχει επιλέξει να πάει σε ένα πιο στρωτό μοτίβο με μερικές γλυκόπικρες σκηνές αλλά και κάποιες αρκετά δυνατές (σε συγκινήσεις) αναλόγως και την περίσταση.
Ενώ η ταινία γενικά βλέπεται με ενδιαφέρον και ξεκούραστα χωρίς να δημιουργεί προβλήματα στον θεατή, σε κάποια καίρια σημεία της που πρέπει να κάνει την διαφορά, δεν καταφέρνει να εκμεταλλευτεί τα πλεονεκτήματα της απλά διεκπεραιώνοντας τις σημαντικές σκηνές της (όπως για παράδειγμα αυτή του δικαστηρίου).
Εκεί είναι που χωλαίνει μια ταινία, η οποία κατά τα άλλα δεν λες ότι σου αφήνει άσχημες εντυπώσεις στο μεγαλύτερο διάστημα της αλλά στην πραγματικότητα έχει μια αρκετά light προσέγγιση των γεγονότων που μπορεί να ταιριάζει σε μερικές στιγμές, στο δεύτερο μισό της ταινίας όμως κάπου νιώθεις ότι την τρενάρει.
Για το πρωταγωνιστικό δίδυμο τι να πρωτοπεις; Και οι δυο ηθοποιοί είναι ψημένοι σε τέτοιους ρόλους με τον Christoph Waltz να δίνει ένα ακόμα ρεσιτάλ σε ρόλο “κακού”, ο οποίος προσπαθεί να μην υποπέσει στην τυπική μανιέρα του ρόλου (εντάξει προς το τέλος το… χάνει λίγο) και την Amy Adams η οποία υποδύεται την καλοκάγαθη και εν μέρει αφελή γυναίκα με στυλ σε μια ακόμα ωραία ερμηνεία. Λέτε να τους δούμε και στα Όσκαρ για 3η και 6η φορά αντίστοιχα (ναι η Adams εξελίσσεται σε νέα Meryl Streep σε αυτόν τον τομέα);
Για να συνοψίσουμε, το Big Eyes είναι μια τυπική Ακαδημαϊκή προσέγγιση (σιχαίνομαι αυτόν τον όρο, αλλά δεν μπορούσα να τον περιγράψω αλλιώς) ενός ενδιαφέροντος θέματος το οποίο μπορεί να σκηνοθετείται με κέφι και ρυθμό από την μια, από την άλλη όμως είχε δυνατότητες για ακόμα περισσότερα πράγματα.
Κανείς δεν πρόκειται να χάσει την ώρα του, εφ’ όσον την προτιμήσει διότι πρόκειται για μια ευχάριστη ταινία στην θέαση με καλές ερμηνείες, στρωτό ρυθμό και ωραία ατμόσφαιρα, ωστόσο δεν ξέρουμε αν θα μπορέσει να σταθεί (όπως λέγεται) στα Όσκαρ απέναντι στους δυνατούς διεκδικητές που έχουμε δει και ακούσει ότι θα συμμετέχουν την φετινή χρονιά.
[line]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”105″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Christoph Waltz [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Amy Adams [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Krysten Ritter [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Βαθμολογία” open=”false”] [icon type=”star”][icon type=”star”][icon type=”star”][icon type=”star-o”][icon type=”star-o”][/accordion_item][/accordion]
[line]
[feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”] Big Eyes Trailer
[line]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]