[line]
[dropcap]H[/dropcap] ταινία The Son βασίζεται σε ένα ακόμα θεατρικό του Zeller (όπως και το The Father και μέρος μιας άτυπης τριλογίας με τελευταίο το The Mother) και εστιάζει σε μια ταινία που εστιάζει σε έναν χωρισμένο άνδρα ο οποίος αποκτάει οικογένεια με μια άλλη γυναίκα, ωστόσο εμφανίζεται ο έφηβος γιος του και θα διαταράξει τις ισορροπίες, καθώς θέλει να μείνει μαζί του. Με τα πολλά προβλήματα που έχει στο σχολείο και αυτά που υπάρχουν εκτός αυτού, για τον γιο είναι η μεγάλη ευκαιρία να διορθώσει την ζωή του, μένοντας με τον πατέρα του, όμως θα παρουσιαστούν αντικειμενικές δυσκολίες.
Υπάρχουν κάποιες ταινίες που θα μπορούσαν να κάνουν την διαφορά, αλλά υπάρχουν κάποιοι ανασταλτικοί παράγοντες με αποτέλεσμα να καταλήγουν να είναι αρκετά περίεργες εμπειρίες. Μια τέτοια είναι και το The Son, μια ταινία που έχει ωραίο “περιτύλιγμα”, μια Oscar Bait διάθεση, αλλά από περιεχόμενο χωλαίνει.
Οι προθέσεις της ταινίας είναι να δοθεί μια πιο εναλλακτική ματιά στην ζωή και γενικότερα να μας κάνει να νοιαστούμε για τους χαρακτήρες, ωστόσο μια υπερβολικά τραβηγμένη ιστορία, η κενότητα πολλών σκηνών αλλά και γενικότερο η “σπατάλη” του χρόνου της αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες. Χωρίς φυσικά να θεωρείται κακή, απλά είναι μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία.
Καταρχάς, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την εκπληκτική φωτογραφία της ταινίας, την ωραία σκηνοθεσία και κατ’ επέκταση την υπέροχη σκηνοθετική ματιά, ούτε αυτό που θέλει να ακολουθήσει με την τεχνική της, αλλά το χάνει σε άλλα κομμάτια.
Από τα πρώτα λεπτά φαίνεται ότι η ταινία εχει το ενδιαφέρον της και προσπαθεί να αφηγηθεί μια ιδιαίτερη ιστορία, ωστόσο από τα μισά και μετά η αλληγορία και ο προσανατολισμός της αρχίζει και “σκοντάφτει” στην υπερβολή του σκηνοθέτη.
Σίγουρα, η κάθε ταινία πρέπει να φέρει την ταυτότητα του κάθε σκηνοθέτη, ωστόσο φτάνει να μην το παρακάνει και να δίνει αυτό που χρειάζεται ανάλογα και με την θεματολογία της εκάστοτε προσπάθειας. Όσο περνάει η ώρα δείχνει όλο και περισσότερο μπερδεμένη και μπορεί αυτό να γίνεται με γοητευτικό τρόπο μέχρι ένα σημείο, αργότερα όμως αρχίζει και αναιρεί αυτό που πάει να χτίσει.
Η κάμερα που δεν είναι στατική, αρχίζει να σε κουράζει, καθότι οι ρυθμοί είναι αργοί εις βάρος της ιστορίας και χωρίς φυσικά να υπάρχει λόγος τις περισσότερες φορές. Επαναλαμβάνουμε, μπορεί το μότο της ταινίας να μας ωθεί να αφεθούμε στο ταξίδι, ωστόσο κάποια γεγονότα είναι αχρείαστα, ενώ όσο προχωράει η ταινία.
Γίνεται κουραστικό μια και αυτό το άσκοπο πέρα-δώθε δεν προσφέρει κάτι στην εξέλιξη της ιστορίας, η οποία αποδεικνύεται άτολμη όσο περνάει η ώρα. Ναι μεν οι ηθοποιοί και η αφήγηση ώρες ώρες έχουν μια γοητεία, αλλά ειδικά μετά τα μισά, χάνεται η μπάλα.
Οι διάλογοι γίνονται επιτηδευμένοι από ένα σημείο και μετά και μπορούσαν να είναι πιο στοχευμένοι, ωστόσο σε αυτό δεν θα υπήρχε θέμα αν υπήρχε μια ροή στην ταινία η οποία θα μπορούσε να δώσει κάτι καινοτόμο και όχι να καταλήγει σε επίδειξη τεχνικής από τον σπουδαίο (κατά τα άλλα) σκηνοθέτη, που έχει δώσει εξαιρετικές προσπάθειες.
Οι ηθοποιοί γενικότερα το παλεύουν όσο γίνεται (πολύ καλός ο Jackman, αλλά και το υπόλοιπο cast), αλλά δεν μπορούν να αναδειχθούν. Αυτό γιατί η ιστορία έχει ταβάνι, είναι επιτηδευμένη και η σκηνοθεσία χάνεται μέσα στην επιδειξιομανία αλλά και την υπερβολικά τραβηγμένη διάρκεια της του The Son.
Είναι υπέροχες οι εικόνες και κάποια πλάνα σε τραβάνε (ειδικότερα στην αρχή), με το ταξίδι να είναι ωραίο μέχρι ένα κομμάτι της ταινίας, ωστόσο από ένα σημείο και μετά το “αμάξι” δεν παίρνει μπρός. Μια ανεξήγητη αλλαγή από τα μισά και μετά μας τα χαλάει κάπως.
Γενικότερα ενώ υπήρχαν δυνατότητες η αξιοποίηση δεν ήταν αυτή που έπρεπε, καθώς ο σκηνοθέτης αδικεί τον εαυτό του, καθώς από ένα σημείο και μετά μπερδεύει, μοιάζει εντελώς αμήχανη, μιας και το τελευταίο της κομμάτι δείχνει σαν να είναι από άλλη ταινία.
Ενδεχομένως θα μπορούσε να λειτουργήσει καλύτερα αν συνεχιζόταν όπως στο πρώτο μισό και μίκραινε την διάρκεια της, με το The Son να μας αφήνει στου δρόμου τα μισά. Θα μπορούσε να είναι μια ολοκληρωμένη ταινία και που αποδεικνύει ότι όσο καλή ιδέα και να έχεις, συν ένα πολύ καλό cast, αν δεν την αξιοποιήσεις σωστά, δεν θα πετύχει τους στόχους της. Άσχετα αν έχει στοιχεία που σε μαγεύουν στην διαδρομή της.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★✬☆☆
Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
[line]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”123″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Hugh Jakcman [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Laura Dern [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Vanessa Kirby [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]
[line]
The Son Trailer [feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”]
[line]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]