Σάββατο, 11 Μαΐου, 2024
Cineramen Rebranded Logo

Φανατικοί του κινηματογράφου με αγάπη για κριτικές, αφιερώματα και πρόσφατες ειδήσεις από το χώρο της μεγάλης και της μικρής οθόνης, αλλά και από τον κόσμο των videogames. 🎥🍿👾

ΑρχικήΚριτικέςΚριτική για την ταινία Anatomy of a Fall

Κριτική για την ταινία Anatomy of a Fall

Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 0 Average: 0]

 

Όταν ένας άντρας βρίσκεται νεκρός έξω από το σπίτι του μετά από μία πτώση, οι αστυνομικές αρχές αναζητούν αν πρόκειται για ατύχημα, αυτοκτονία ή δολοφονία. Με τα πρώτα σιγά σιγά να απορρίπτονται, οι υποψίες στρέφονται στη γυναίκα του, με τον μοναδικό μάρτυρα που μπορεί να βοηθήσει να είναι ο γιος του ζευγαριού, ο οποίος όμως αντιμετωπίζει και ένα σοβαρό πρόβλημα με την όρασή του.

Η ταινία που θριάμβευσε στο τελευταίο φεστιβάλ των Καννών δια χειρός Justine Triet, είναι μια ταινία που μοιράζεται ανάμεσα σε ένα δικαστικό θρίλερ και ένα οικογενειακό δράμα που διαμορφώνεται μέσα από τις διαπροσωπικές σχέσεις των μελών της. Η γαλλίδα δημιουργός εμπνέεται και από το κλασικό Anatomy of a Murder όπως φανερώνει και ο τίτλος, για να χτίσει σταδιακά και μεθοδικά μια υπόθεση ανθρωποκτονίας(;) ρίχνοντας παράλληλα φως πίσω από τις κλειστές πόρτες της οικογένειας.

Παρά τις υποσχέσεις που δίνει όμως το πρώτο μέρος, η ταινία, ιδίως στο κομμάτι της διαλεύκανσης, μετατρέπεται σε ένα τυπικό δικαστικό δράμα το οποίο δεν εντυπωσιάζει κατά την εξέλιξη της υπόθεσης, και δυστυχώς δεν αποζημιώνει ούτε στο φινάλε το οποίο έρχεται μετά από 2,5 ώρες παρακολούθησης, με τη διάρκεια να μη δικαιολογείται σε μεγάλο βαθμό.

Το κομμάτι που παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι αυτό που αφορά τις ενδοοικογενειακές σχέσεις, και μεταξύ των γονέων, αλλά και σε σχέση με το παιδί τους. Πετυχαίνει δηλαδή περισσότερο να κάνει την ανατομία ενός γάμου, αποκαλύπτοντας τις τεταμένες σχέσεις μεταξύ των μελών και αναδεικνύοντας με λίγες αλλά ιδιαίτερα εύστοχες σκηνές τις υποχωρήσεις, τους συμβιβασμούς αλλά και τις κόντρες που εμφανίζονται (αναπόφευκτα και) σε αυτόν τον γάμο. Παρόλα αυτά δεν αποφεύγει να γείρει ανά στιγμές προς το μελόδραμα όταν η κάμερα εστιάζει στο παιδί του ζεύγους, το οποίο μπαίνει στη μέση καθώς η έκβαση της δίκης φαίνεται να εξαρτάται από αυτόν.

Ερμηνευτικά όλοι οι ηθοποιοί παραδίδουν με ζωντάνια τους χαρακτήρες τους, έχοντας για σύμμαχο και τη διεισδυτική σκηνοθετική ματιά της Triet. Στον πρώτο ρόλο συναντάμε την Sandra Huller που οι περισσότεροι μάθαμε στο Toni Erdmann πριν μερικά χρόνια, η οποία παραδίδει μια ιδιαίτερα εκφραστική ερμηνεία, ταιριαστή  με την αμφίσημη υπόθεση που έχουμε. Δίπλα της ήρεμη δύναμη ο Swann Arlaud ως δικηγόρος της, και ο νεαρός Milo Machado Graner σε έναν αρκετά απαιτητικό ρόλο.

Μια διττής φύσης και αποτελεσματικότητας ταινία, χωρισμένη σε ένα πετυχημένο οικογενειακό ψυχογράφημα, αλλά και ένα τυπικό δικαστικό δράμα το οποίο δεν τηρεί τις υποσχέσεις που δίνει.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★☆☆

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ