TV Series: Breaking Bad – O Aπολογισμός

Διάρκεια επεισοδίου: 45′
Σύνολο επεισοδίων: 62 (Season 1 – 7, Season 2 – 13, Season 3 – 13, Season 4 – 13, Season 5 – 16)
Πρωταγωνιστούν: Βryan Cranston, Aaron Paul, Anna Gunn, Dean Norris, κ.α.

Ένας μεσήλικας καθηγητής χημείας μαθαίνει πως πάσχει από καρκίνο και αποφασίζει να πληρώσει ο ίδιος τα έξοδα θεραπείας του, όπως και να αφήσει ένα σεβαστό ποσό στην οικογένειά του, όταν πια θα τους βλέπει από ψηλά. Συνεργάζεται με έναν πρώην μαθητή του και αρχίζουν το «μαγείρεμα» ενός ναρκωτικού που λειτουργεί όπως η κοκαΐνη, κάνοντας όποια παρανομία μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Και καθώς εξελίσσεται η σειρά, ξεχνιέται ο καρκίνος, ξεχνιούνται τα ναρκωτικά αυτά καθ’ αυτά και οι ανθρώπινες σχέσεις παίρνουν τη θέση τους.

Πάει και το Breaking Bad λοιπόν. Δυστυχώς μας τελείωσε. Κατά την γνώμη μου, πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη σειρά που έχουμε δεί εδώ και (πάρα) πολλά χρόνια. Είχαμε κάνει πέρσι ένα αφιέρωμα στις προηγούμενες 4 σεζόν και πλέον έχοντας δεί και το φινάλε της σεζόν, μπορούμε να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη άποψη.

Το τελευταίο επεισόδιο είχε εκπληκτικά νούμερα τηλεθέασης (πάνω από 10,5 εκατομμύρια τηλεθεατές) και να φανταστεί κανείς ότι δεν υπολογίζονται τα τεράστια νούμερα των ανθρώπων, που είτε το είδαν μέσω downloading. Χωρίς κανένα spoiler για όσους δεν έχουν δεί ακόμα κάποια επεισόδια ή ακόμα και την ίδια σειρά (αν δεν το έχετε κάνει τρέξτε αμέσως) θα πούμε μερικά πραγματάκια και εσείς με την σειρά σας μπορείτε να μας γράψετε την γνώμη σας.

Η τελική σεζόν που χωρίστηκε σε δυο οχτάδες επεισοδίων (μια πέρσι από Ιούνιο μέχρι Σεπτέμβριο και μια φέτος τους ίδιους μήνες) πήγε πολύ καλύτερα (στην εξέλιξη της και όχι μόνο) απ’ ότι θα περίμεναν πολλοί οπαδοί της σειράς. Το εντυπωσιακό με την σειρά (κάτι το οποίο επιβεβαιώθηκε και στην season finale) είναι ότι η μια έκπληξη διαδεχόταν την άλλη και σχεδόν τίποτε δεν ήταν προβλέψιμο στην εξέλιξη της.

Βήμα-βήμα από την κάπως ανολοκλήρωτη, αλλά άκρως ικανοποιητική, πρώτη σεζόν (φυσικά μεγάλο ρόλο έπαιξε και η απεργία των σεναριογράφων, εξ’ ου και μόνο 7 επεισόδια) και μετά το Breaking Bad όχι απλά ρόλαρε αλλά παρέσυρε τα πάντα στο διάβα του. Άλλοτε με αργό ρυθμό και άλλο με καταιγιστικό (αλλά πάντα με αμείωτο ενδιαφέρον), πάντα είχε στοιχεία που προκαλούν συναισθήματα στον θεατή.

Τα πάντα: αγωνία, απροσδόκητες εξελίξεις, συγκίνηση, γέλιο, δυνατές ερμηνείες και γενικότερα όσα περιμένετε από μια σειρά σε γερές δόσεις. Η κεντρική ιδέα του Vince Gilligan εξελίχθηκε σε μια πολύ δυνατή παράσταση με σαρωτικές εξελίξεις και σφιχτοδεμένη πλοκή, που δεν σε απογοήτευε καθόλου στο σύνολο της και ήταν αντάξια των προσδοκιών των θεατών.

Επεισόδιο με επεισόδιο το Breaking Bad απέκτησε εκατομμύρια φανατικούς φίλους και όπως όλες οι σειρές κοινό που το υπερασπιζόταν όσο δεν πάει. Κάπως έτσι να πω την αλήθεια ήρθα σε επαφή το καλοκαίρι του 2011 με την εν λόγω σειρά και από τότε δεν ξεκόλλαγα με τίποτα.

Η σειρά καταρχάς διέθετε πανέξυπνη σεναριακή ιδέα, που σε αντίθεση με τα “σημεία των καιρών” οι σεναριογράφοι και ο σκηνοθέτης την εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο μέχρι και το πλάνο του τελευταίου επεισοδίου. Μεγάλο ρόλο στην απεικόνιση των γεγονότων, που γίναμε μάρτυρες ήταν η φανταστική σκηνοθεσία, η εντυπωσιακή φωτογραφία και εικόνες των τοπίων που χρησιμοποιούνται, ενώ μερικά σκηνοθετικά κολπάκια που χρησιμοποιούνται δίνουν στον θεατή μια άλλη αίσθηση ότι δεν παρακολουθεί μια από τα ίδια.

Δεν αναφέρω τίποτε παραπάνω για αυτόν τον τομέα, διότι δεν θέλω να κάνω κάποια spoiler άθελα μου και δεν το αξίζει σε καμία περίπτωση η ίδια η σειρά, απλά έχω να αναφέρω ότι το τελευταίο επεισόδιο δικαίωσε τις υψηλές προσδοκίες και φυσικά ολοκληρώθηκε χωρίς φανφάρες και υπερβολές παρά μόνο με (όσο γίνεται φυσικά για μια τέτοια σειρά) ρεαλισμό. Το είδαμε και πρόσφατα με το αμήχανο φινάλε του Dexter, μια σειρά που ξεκίνησε εντυπωσιακά και εκτροχιάστηκε με αποκορύφωμα την τελική πρόχειρη σεζόν της.

Ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο που έβαλε το λιθαράκι στην τεράστια επιτυχία της σειράς ήταν οι εκπληκτικές ερμηνείες και η άψογη κατανομή ρόλων όλων των ηθοποιών. Με αποκορύφωμα τον φοβερό και τρομερό Bryan Cranston στον ρόλο του Walter White σε όλες του τις μεταπτώσεις, με ξεσπάσματα και πιο ήρεμες στιγμές και γενικότερα με σκηνές που δεν περιμένεις να δείς έναν συνειδητοποιημένο οικογενειάρχη.Οι εναλλαγές είναι εντυπωσιακές και ο Cranston δίνει ερμηνείες που δικαίως βραβεύτηκαν και δικαίωσαν τους κόπους του. Ένα τεράστιο μπράβο σε όσους τον πίστεψαν για αυτόν τον απαιτητικό ρόλο και τα κατάφερε και με το παραπάνω. Πολύ καλή η επιλογή του πιτσιρικά Aaron Paul, στον ρόλο του συνεργάτη του White, Jesse Pinkman ενός τρελαμένου και καμένου από τα ναρκωτικά πιτσιρικά.

Στους υπόλοιπους ρόλους η Anna Gunn στον ρόλο της Skyler, της γυναίκας του, o RJ Mitte στον ρόλο του γιου τους και ο Dean Norris στον ρόλο του κουνιάδου τους, ξεχωρίζουν και παραμένουν απόλυτα πιστοί στους ρόλους τους με υπέροχες ερμηνείες. Yπάρχουν και αρκετοί άλλοι χαρακτήρες που ξεπηδούν στην πορεία (όπως ο δικηγόρος Saul ή ο Gustavo), αλλά για ευνόητους λόγους δεν θα αναφέρω κάτι παραπάνω.

Όλο το στήσιμο της ιστορίας, της εξέλιξης αλλά και μερικά εξαιρετικά ενδιαφέροντα και πανέξυπνα twists (όπως για παράδειγμα το περιβόητο φινάλε του πρώτου μισού της 5ης σεζόν για όσους έχουν δεί) είναι αυτά που έκαναν το Breaking Bad μοναδικό στο είδος του και μια από τις πιο καθηλωτικές, ενδιαφέρουσες και πιο ολοκληρωμένες σειρές που έχουμε δεί. Eίναι πολύ κρίμα που δεν θα ξαναδούμε άλλο επεισόδιο, αλλά είναι μεγάλη μαγκιά να ξέρεις που πρέπει να σταματήσεις και μέχρι που σε βγάζει το σενάριο σου χωρίς να το παρατραβάς. Πλέον, το Breaking Bad μπήκε πέρασε στην ιστορία ως μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές και ο πήχης έχει ανεβεί πάρα πολύ ψηλά πλέον.

Thanks for the great memories Βreaking Bad!

Cineramen

Νίκος Δρίβας

Facebook Twitter Google+

Δημιουργός και συντάκτης του www.cineramen.gr αλλά κυρίως φανατικός του σινεμά

Κριτική για την ταινία Faithfully Yours

29/05/2023