Bαθμολογία: 3 / 5
Διάρκεια: 112′
Πρωταγωνιστούν: Chris Hemsworth, Natalie Portman, Tom Hiddleston, κ.α.
Ο Thor συνεχίζει το ταξίδι του στους κόσμους, προσπαθώντας να φέρει ισορροπία στα βασίλεια, καθιστώντας το Asgard κυρίαρχο και τον πατέρα του Odin απόλυτο αυτοκράτορα του σύμπαντος, δύο χρόνια μετά την επίσκεψη του στη γη. Ένας παντοδύναμος εχθρός όμως από μια εποχή πολύ πριν την ύπαρξη των κόσμων έρχεται για να καταστρέψει τα πάντα και να φτάσει τον θεό του κεραυνού στα όρια της δύναμης του.
Θα ήταν πολύ κλισέ να πώ ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε πήξει στις ταινίες με σούπερ ήρωες. Προσωπικά όμως, τις απολαμβάνω τέτοιου είδους ταινίες, ακριβώς για αυτό που είναι δηλαδή ένα παραμυθάκι με καλοφτιαγμένα εφέ και δυο ώρες ανέμελης διασκέδασης.
Δεν είμαι καθόλου fan των κόμικ και επίσης δεν μπορώ να σας πω αν έχουν γίνει εξόφθαλμα λάθη σε χαρακτήρες ή οτιδήποτε άλλο αφορά αυτά. Το έχουμε ξαναπεί άλλωστε την κάθε ταινία την βλέπεις για αυτό που πρεσβεύει και στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το ίδιο. Μετά την κολοσσιαία επιτυχία των Avengers, έχουμε τις ατομικές ταινίες σαν ορεκτικό για την δεύτερη ταινία τους το 2015. Στο Thor: Dark World, έχουμε μια σύνδεση από την σκηνή ουσιαστικά μετά τα credits της πρώτης ταινίας και μια προσπάθεια της ίδιας χαλαρής προσέγγισης του υπερήρωα όπως και στην πρώτη ταινία. Το περιεχόμενο είναι το ίδιο, μπόλικα εφέ ειδικά όσο πλησιάζουν στην κορύφωση του φινάλε, σφήνες από χιουμοριστικές ατάκες (πιο πολύ από τους Hemsworth και Saarsgard) και γενικότερα την πολύ καλή χρήση της τεχνολογίας και του περιβάλλοντος της Asgard να κυριαρχεί. Σε γενικές γραμμές, η ταινία επιτυγχάνει τον σκοπό της, ο οποίος δεν είναι άλλος από την προσπάθεια εντυπωσιασμού του θεατή και συγχρόνως να του προσφέρει ένα ξέγνοιαστο δίωρο μακριά από προβληματισμούς. Το καταφέρνει φυσικά με τον Alan Taylor και τον James Gunn να πραγματοποιούν πολύ καλή δουλειά, ισάξια της πρώτης ταινίας η οποία προσωπικά με είχε αφήσει απόλυτα ικανοποιημένο. Κακά τα ψέματα αυτό που κλέβει την παράσταση στο Thor 2 είναι ξεκάθαρα το τεχνικό κομμάτι με τα εκπληκτικά εφέ και το πανέμορφα σχεδιασμένο περιβάλλον. Για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι στο Χόλιγουντ είναι “μανούλες” σε κάτι τέτοια. Για το 3D δεν μπορώ να εκφέρω άποψη διότι επέλεξα την απλή προβολή, αλλά αν κρίνω από το πρώτο δεν πρέπει να είναι και άσχημο. Αλλά μεταξύ μας, όσοι έχουμε πρόσφατη την εμπειρία του Gravity θα κάνουμε καιρό να ξαναδούμε καλό 3D, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να είναι απόλυτος κάποιος. Από κει και πέρα, ο Hemsworth έχει μπει για τα καλά στον ρόλο του και έχει “δέσει” με τον Tom Hiddleston, οποίος κλέβει με χαρακτηριστική ευκολία την παράσταση με τις ατάκες του και το παίξιμο του (περιμένω να τον δω και σε άλλες ταινίες που εμφανίζεται φέτος). H Natalie Portman έχει αρκετά μεγάλο ρόλο, χωρίς ούτε να χρειάζεται απαραίτητα αλλά ούτε και να δυσανασχετείς, ενώ ο Anthony Hopkins όποτε εμφανίζεται είναι… ο Αnthony Hopkins, τα λόγια είναι περιττά. Eκείνος που αδικείται από τον ρόλο του είναι ο “κακός”Christopher Eccleston, o οποίος δεν έχει την απαιτούμενη ανάπτυξη χαρακτήρα που θα περιμέναμε και ο σκηνοθέτης επιλέγει να τον τοποθετήσει στην ιστορία επιδερμικά και να προσπεράσει οποιαδήποτε λεπτομερή αναφορά στα κίνητρα του.
Για να συνοψίσουμε, το Thor 2 είναι μια ταινία με καθαρά στοχευμένο κοινό. Όποιος είναι fan τέτοιων ταινιών και γενικά των περιπετειών φαντασίας θα το διασκεδάσει και θα περάσει σούπερ, οι υπόλοιποι είναι πιθανό να βαρεθούνε και καλό είναι να την προσπεράσουν.