Υπάρχουν μερικές ταινίες που μπορεί να μην θυμάστε (και εμείς μαζί για αρκετές) πως έχουν κυκλοφορήσει. Στην νέα στήλη που κάνουμε, θα ασχολούμαστε με παραγωγές, είτε εντελώς άγνωστές, είτε λιγότερο γνωστές αλλά “ξεχασμένες”.
Είναι μερικές ταινίες που σίγουρα έχουν περάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και δεδομένα δεν… στιγμάτισαν τους θεατές. Η ταινία Nothing But the Truth ανήκει σε αυτή την κατηγορία εκείνων που έχουν ενδιαφέρον και βλέπονται με προσοχή.
Η υπόθεση: Μια δημοσιογράφος, η Rachel Armstrong, αποκαλύπτει ότι η αμερικανική κυβέρνηση επιτέθηκε στη Βενεζουέλα, λόγω εμπλοκής της τελευταίας σε απόπειρα δολοφονίας του Αμερικανού Προέδρου, αγνοώντας την έκθεση μιας πράκτορα της CIA που υποστήριζε ότι δεν προκύπτει από πουθενά η εμπλοκή της Βενεζουέλας στην απόπειρα κατά του προέδρου. Στη συνέχεια κινητοποιούνται θεοί και δαίμονες προκειμένου η Armstrong να αποκαλύψει την ταυτότητα του πληροφοριοδότη, καθώς βάσει ισχύουσας διάταξης η αποκάλυψη της ταυτότητας ενός μυστικού πράκτορα συνιστά απειλή για την εθνική ασφάλεια.
H κριτική που είχαμε γράψει
O σκηνοθέτης Rod Lurie (του Last Castle με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ) μας φέρνει ένα πολύ ενδιαφέρον πολιτικό θρίλερ, βασιζόμενο σε μια αληθινή ιστορία. Η ταινία, δεν εστιάζει τόσο στο ίδιο το σκάνδαλο (ίσως και αυτό να είναι το μοναδικό της μειονέκτημα), αλλά στις επιπτώσεις που αυτό έχει, ειδικά στην δημοσιογράφο.
Ο Lurie αποτυπώνει στην οθόνη σημαντικά ζητήματα και με το καλογραμμένο σενάριο της, “κρατά” τον θεατή σε όλη της την διάρκεια. Οι ρυθμοί είναι γρήγοροι και όλα εκτυλίσσονται χωρίς περιττές υπερβολές και να γίνονται επιτηδευμένα, όπως σε άλλες ταινίες.
Οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού διδύμου είναι εξαιρετικές και κυρίως της Κέιτ Μπέκινσειλ, η οποία φαίνεται ικανή να σταθεί και σε πιο απαιτητικούς ρόλους, εκτός από τα συνηθισμένα blockbuster. Γενικά, πρόκειται για μια ταινία, την οποία αξίζει να δεί κανείς και που σε γενικές γραμμές πετυχαίνει τον σκοπό της.
Cineramen
Share
.){kind=link}