[line]
Διάρκεια: 105′
Πρωταγωνιστούν: Εlle Faning, Kyle Chandler, Noah Emerich, κ.α.
Μία συνηθισμένη καλοκαιρινή νύχτα του 1979, σε κάποια κωμόπολη του Ohio, μία παρέα πιτσιρικάδων γυρίζει κρυφά από τους μεγάλους σε κάμερα super 8 το δικό της ταινιάκι με ζόμπι. Ο δημιουργικός τους οίστρος θα διαλυθεί όταν γίνουν μάρτυρες ενός καταστροφικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος, το οποίο παρεμπιπτόντως καταγράφουν. Τα γεγονότα όμως που ακολουθούν θέτουν εν αμφιβόλω την αρχική εκδοχή περί δυστυχήματος. Σύντομα αρχίζουν να εξαφανίζονται άνθρωποι και να λαμβάνουν χώρα διάφορα ανεξήγητα φαινόμενα, τη στιγμή που ο στρατός έχει μυστηριωδώς εγκατασταθεί στην ευρύτερη περιοχή. Κι ενώ οι τοπικές αρχές προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο που αναστατώνει τη μικρή πόλη, η αλήθεια πίσω απ’ όλα αυτά ξεπερνά κάθε φαντασία.
To Super 8, μια από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες του 2011, αποδεικνύεται ούτε κρύο-ούτε ζέστη. Ενώ είχε όλα τα φόντα να γίνει ένα πολύ καλό blockbuster, αλλά άφησε (προσωπικά) μια γλυκόπικρη γεύση. Είναι μια ταινία, η οποία δεν καθορίζει το είδος της, διότι έχει και τις κοινωνικές της στιγμές και αυτές της φαντασίας όμως. To γεγονός αυτό, δεν βοηθάει και πολύ την ταινία, διότι έχει πολλά σκαμπανεβάσματα και προβλήματα στον ρυθμό της. To Super 8, λοιπόν είναι ταινία των δύο ημιχρόνων (ας δανειστούμε τον αθλητικό όρο). Στο πρώτο μέρος υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα εισαγωγή στην ιστορία και επίσης ανάλυση των χαρακτήρων των πρωταγωνιστών κρατώντας τον θεατή “ζεστό” στην ταινία. Συν τοις άλλοις, η σκηνή του ατυχήματος είναι εξαιρετικά καλογυρισμένη και προσφέρει το απαιτούμενο θέαμα. Οι πιτσιρικάδες στέκονται εξαιρετικά στους ρόλους τους σ’ όλη την ταινία. Όμως, ανεξήγητα από ένα σημείο και μετά ο ρυθμός πέφτει και η ταινία γίνεται μπάχαλο. Λίγη δράση, πολύ μπλα μπλα. Όλα αυτά με αποκορύφωμα το τελευταίο εικοσάλεπτο, το οποίο ναι μεν διαθέτει 2-3 καλοστημένες σκηνές δράσης, ωστόσο είναι “πνιγμένο” στα κλισέ. Οι προθέσεις της ταινίας είναι καλές και εν μέρει βλέπεται ευχάριστα, από την άλλη όμως πιο πολύ μπερδεύει τον θεατή, καθότι αναμειγνύει πολλά είδη μέσα. Η περίφημη αποκάλυψη του τέρατος είναι εντελώς απογοητευτική και θα ήταν καλύτερα ίσως να μην γινόταν. Εν ολίγοις, μια ταινία που απλά προσφέρεται για χάζεμα αλλά μετά το τέλος της ξεχνιέται αμέσως. Κρίμα, γιατί είχε όλα τα φόντα για κάτι παραπάνω.
[line]
https://www.youtube.com/watch?v=tCRQQCKS7go
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]