[line]
Διάρκεια: 98′
Πρωταγωνιστούν: Nicole Kidman, Matthew Good, Mia Wasikowska, κ.α.
Όταν η Ίντια (Mία Γουασικόβσκα) χάσει τον πατέρα της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ο θείος Τσάρλι (Μάθιου Γκούντ), του οποίου αγνοούσε την ύπαρξη, έρχεται να μείνει μαζί με την κοπέλα και την συναισθηματικά ασταθή μητέρα της (Νικόλ Κίντμαν). Λίγο μετά την άφιξή του η Ίντια αρχίζει να υποψιάζεται ότι ο γοητευτικός και μυστηριώδης άντρας έχει απώτερα κίνητρα, αντί όμως να αισθανθεί οργισμένη ή φοβισμένη, το μοναχικό κορίτσι αρχίζει να τον ερωτεύεται τρελά.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2 / 5
Υπάρχουν δυο όψεις του νομίσματος για το Stoker. H μια έχει να κάνει με την τεχνική προσέγγιση της ταινίας και η άλλη με το περιεχόμενο της (σενάριο, ερμηνείες, κλπ.). Στο πρώτο σκέλος η ταινία είναι αρκετά καλή και διαθέτει πολλά από τα στοιχεία του Κορεάτη σκηνοθέτη Chan Wook Park (που μας είχε δώσει πριν κάμποσα χρόνια το εξαιρετικό Oldboy), αλλά στο δεύτερο κομμάτι χαλάει ότι προσπαθεί να φτιάξει με την ατμόσφαιρα και τα πλάνα του.
Aς τα πάρουμε από την αρχή όμως τα πράγματα. Σχεδόν κάθε πλάνο του Park είναι κομψοτέχνημα, μαεστρικά γυρισμένο και φαίνεται ότι έχει βάλει όλο του το μεράκι και την τέχνη ο σκηνοθέτης. Τόσο πολύ που το δωμάτιο γίνεται ασφυκτικό και απειλητικό και τo κλειστοφοβικό κλίμα ειδικά προς το τέλος της δίνει άλλο τόνο στην ταινία, το οποίο δυστυχώς μένει ανολοκλήρωτο. Η δε φωτογραφία είναι καταπληκτική και αναδεικνύει την σκηνοθεσία που προαναφερθήκαμε.
Όμως κάπου εκεί τα θετικά στοιχεία σταματούν, διότι οι ερμηνείες δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτές που περιμένουμε και δεν μπορούν δυστυχώς να υποστηρίξουν την πολύ καλή σκηνοθεσία, ενώ και το σενάριο δεν έχει αξιοποιηθεί όσο θα έπρεπε με αποτέλεσμα η ταινία να χάνει τον προσανατολισμό της. Το σενάριο, λοιπόν, είναι χαοτικό και ενώ φαινομενικά είναι απλό με τις πολλαπλές ανατροπές στο τελευταίο ημίωρο όλα γίνονται αχταρμάς και τα σεναριακά κενά δεν δίνουν αυτό που αξίζει στην ταινία.
Συν τοις άλλοις, οι ερμηνείες είναι άκρως επιτηδευμένες,ειδικά του Matthew Good, ο οποίος δεν πείθει για τον ρόλο του psycho που του έχει ανατεθεί, ενώ η Nicole Kidman έχει καθαρά διακοσμητικό ρόλο (έχει πάρει για τα καλά την κάτω βόλτα) και δεν αποδίδει τα αναμενόμενα. Η μοναδική που το παλεύει είναι η πιτσιρίκα και ταλαντούχα Mia Wasikowska, αλλά και αυτή χάνεται στην γενική μετριότητα. Τα αργά πλάνα, οι επιτηδευμένες ερμηνείες και το ολίγον κενό σενάριο αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για να γίνει το Stoker κάτι παραπάνω από ένα κοινότυπο θριλεράκι που θα χαζέψεις κάποιο μεσημέρι στην τηλεόραση.
Και είναι κρίμα για τον πολύ καλό σκηνόθέτη Chan Wook Park, που με το Oldboy είχε βάλει τον πήχη αρκετά ψηλά. Βέβαια, άλλο Ευρώπη άλλο Αμερική. Ας ελπίσουμε η συνέχεια να είναι αντάξια του ονόματος που έχει φτιάξει.
[line]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]