Διάρκεια: 120′
Πρωταγωνιστούν: Μαριόν Κοτιγιάρντ, Ματίας Σεναρτς, Αρμαντ Βεντούρ, κ.α.
Η Stephanie είναι μια εκπαιδεύτρια φαλαινών που έχασε και τα δύο της πόδια σε ένα σοκαριστικό ατύχημα εν ώρα εργασίας. Ο Ali έχει μόλις βγει από τη φυλακή και προσπαθεί, αξιοποιώντας τις γροθιές του, να εξασφαλίσει τα προς το ζην για να επιβιώσει ο ίδιος και ο ανήλικος γιος του. Δυο άνθρωποι που προσπαθούν με κινήσεις σπασμωδικές να επανενταχθούν στην κοινωνία, με την ελπίδα να ξαναμάθουν, βήμα-βήμα, να ζουν. Θα συναντηθούν τυχαία κάποια βραδιά πριν το ατύχημα κι ύστερα μετά ξανά, εκείνος με τα αρτιμελή μα ματωμένα χέρια του στην υπηρεσία της ανάγκης κι εκείνη μισή, με την ανάμνηση της φυσιολογικής ζωής να την διαλύει. Θα ξεκινήσουν μια σχέση ιδιόμορφη και πρωτόγνωρη, που κινείται ανάμεσα στη συμπάθεια, την περιέργεια και τον οίκτο, μα που σιγά-σιγά εξελίσσεται μέσα από μια έλξη καταπιεσμένη και κάπως ξεχασμένη, ωστόσο δυνατή και ανεξήγητη.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3,5 / 5
Ο καταξιωμένος Ζάκ Οντιάρ, μετά το πολυβραβευμένο πρόσφατο Un Prophet, επιστρέφει με μια πολύ ενδιαφέρουσα και συγκλονιστική ιστορία, βασισμένη στο συνηθισμένο του μοτίβο, που έχει να κάνει με καθημερινές ιστορίες απλών ανθρώπων. Αυτή την φορά έχουμε ένα οδυνηρό (όσο και ασυνήθιστο) ατύχημα το οποίο στιγματίζει τις ζωές δυο ανθρώπων, οι οποίοι γνωρίστηκαν εντελώς τυχαία.
Οι δυο πρωταγωνιστές (ακόμα και πρίν το ατύχημα της Κοτιγιάρντ) είναι καταδιασμένοι στην ζωή τους, καθότι ο μεν Αλί είναι ένας κοινός βιοπαλαιστής και “πέρα βρέχει” άνθρωπος, ενώ η Στεφανί έχει την δουλειά της, αλλά η προσωπική της ζωή είναι ανιαρή.
Ο Οντιάρ, προσπαθεί όσο μπορεί να αποφύγει όσα περισσότερα κλισέ μπορεί σε μια τέτοια ιστορία (μοιραία θα υποκύψει, δεν γίνεται αλλιώς) και με την σκηνοθετική του μαεστρία, βοηθάει την εξέλιξη της ιστορίας. Ειδικά, το ατύχημα είναι άψογα δοσμένο στον θεατή, χωρίς να “λαϊκίζει” ή να υπερβάλλει σκηνοθετικά. Γενικά με την εμπειρία του, ο Οντιάρ διαχειρίζεται άψογα το υλικό του και την κατάσταση της Κοτιγιάρντ, με μερικές σκληρές και ίσως αχρείαστες σκηνές (όπως αυτές του sex μεταξύ των πρωταγωνιστών), ωστόσο πάνω απ’ όλα λειτουργεί ρεαλιστικά.
Πέρα όμως από την εξαιρετική σκηνοθεσία έχουμε και πολύ καλές ερμηνείες, ειδικά από την Κοτιγιάρντ φυσικάπου κλέβει την παράσταση σ’ έναν μεστό ρόλο (που ευχόμαστε και ΠΡΕΠΕΙ να καταλήξει σε αγαλματίδιο) και είναι απίστευτο πόσο μπορεί να ενσαρκώσει την ηρεμία του χαρακτήρα της, αλλά και τα ξεσπάσματα. Επίσης, ακόμα και αμακιγιάριστη και τσαλακώνοντας την εικόνα της, αποδεικνύει πόσο πανέμορφη είναι. Ο Σέναρτς από την άλλη, ένα φρέσκο πρόσωπο στην μεγάλη οθόνη ερμηνεύει με την σειρά του πολύ καλά τον ρόλο του και η χημεία με την Κοτιγιάρντ είναι φανερή στις μεταξύ τους σκηνές.
Η ταινία γενικά είναι πολύ καλή και ευτυχώς μόνο σεε λίγα σημεία υπάρχει πρόβλημα ρυθμού, αλλά το τελευταίο συγκλονιστικό 20λεπτο ξαναφέρνει την ταινία στα αρχικά της επίπεδα. Το Rust and Bone είναι μια σκληρή αλλά και συνάμα τρυφερή ταινία που αξίζει 100% να δεί κάποιος και είναι δεδομένο ότι δεν πρόκειται να τον αφήσει ασυγκίνητο.
Cineramen
Share
