[line]
Διάρκεια: 131′
Πρωταγωνιστούν: Charlie Hunnam, Charlie Day, Indris Elba, Ron Perlman, κ.α.
Ορδές από τερατόμορφα πλάσματα, ονόματι Kaiju, αναδύονται από τον Ειρηνικό ωκεανό και η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά σε μια μάχη για την οποία δεν ήταν προετοιμασμένη. Για το σκοπό αυτό αναπτύσσεται ένα υπερ-όπλο που είναι η μοναδική ελπίδα της γης. Πρόκειται για τεράστια ρομπότ, τα Jaegers, που υπακούουν στις εντολές δύο “πιλότων” που δεν αρκούνται στα παραδοσιακά χειριστήρια αλλά συνδέονται μέσω των νεύρων τους με τους ηλεκτρονικούς εγκεφάλους. Ακόμα και έτσι όμως οι εξωγήινοι εισβολείς μοιάζουν ανίκητοι ώσπου θα χρειαστεί να επιστρατευτεί ένα θρυλικό αλλά μάλλον ξεπερασμένο Jaegers και δύο μάλλον απίθανοι ήρωες: ένας ξοφλημένος πρώην πιλότος (Charlie Hunnam) και μια άπειρη δόκιμο (Rinko Kikuchi).
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3 / 5
Όπως έχω τονίσει κατ’ επανάληψη κάθε ταινία αντιπροσωπεύει ένα είδος και ως προς αυτό πρέπει να κρίνεται. Οπότε μην περιμένετε να ακούσετε για “ανεγκέφαλη ταινία” ή “πολύ ψέμα ρε φίλε” και τα σχετικά. Το Pacific Rim βλέπεις, οπότε αν δεν κατέβηκες στην γή λίγο πριν βάλεις την ταινία, λογικά ξέρεις τι περιμένεις. Kαταρχήν, ναι η ιστορία είναι αφελέστατη και εντελώς παιδιάστικη, το περιμένεις αυτό. Όλη η “ουσία” της ταινίας είναι τα εφέ και η δράση, όπου έχει γίνει πολύ καλή δουλειά και θα συνιστούσα να την δείτε σε σινεμά ή σε πολύ καλή ποιότητα σπίτι. Οτιδήποτε άλλο αφαιρεί πόντους από την ταινία. Στον Del Toro μπορείς να χρεώσεις αρκετά (εντελώς αδύναμους χαρακτήρες με μηδαμινή ανάπτυξη, πλοκή απλά για να υπάρχει, κ.α.), αλλά στο σινεμά τεχνολογίας και εικόνων είναι από τους μετρ του είδους. Οι σκηνές μάχης των ρομπότ είναι εντυπωσιακά σχεδιασμένες και σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα, όπως και το σύνολο της σκηνοθεσίας του. Τα εφέ είναι εξαιρετικά και η δράση χορταστική αν και για τα 3/4 της πιο πολύ, διότι περίμενα να πώ την αλήθεια πιο πολλά πράγματα στο φινάλε της το οποίο μου φάνηκε κάπως γρήγορο σε σχέση με τις προσδοκίες μου. Θα μπορούσε να αφαιρέσει κάποιες αχρείαστες πομπώδεις σκηνές με στρατόκαυλες ατάκες, για να βάλει λίγο περισσότερη δράση. Αυτό είναι και το μόνο της μειονέκτημα σε σχέση με αυτά που ευελπιστείς να δείς σε μια ταινία όπως το Pacific Rim. Γιατί εντάξει και οι σεναριακές τρύπες υπάρχουν και οι υπερβολικές ερμηνείες στα όρια της παρωδίας σε κουράζουν κάποια στιγμή (αν και μπορούσαν οι ρόλοι των διασκεδαστικών (εντελώς καρικατούρες) Ron Perlman και Charlie Day να ήταν μεγαλύτεροι), αλλά οι εκρήξεις και τα διαλυμένα κτήρια σε αποζημιώνουν στην τελική. Περιμένεις την μονομαχία στο φινάλε να είναι πιο “γεμάτη” για να δώσει το κάτι παραπάνω, αλλά εν τέλει έχουμε μια διασκεδαστική περιπέτεια που σίγουρα δεν θα αφήσει ασυγκίνητους τους φίλους του είδους.
[line]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]