Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
Cineramen Rebranded Logo

Φανατικοί του κινηματογράφου με αγάπη για κριτικές, αφιερώματα και πρόσφατες ειδήσεις από το χώρο της μεγάλης και της μικρής οθόνης, αλλά και από τον κόσμο των videogames. 🎥🍿👾

ΑρχικήΑφιερώματαΏρα για σασπένς

Ώρα για σασπένς

Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 20 Average: 1.6]
Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 20 Average: 1.6]

[line]

[dropcap]Ό[/dropcap]πως ο καιρός αυτές τις μέρες, ξεκινάει κάπως για να καταλήξει κάπως αλλιώς (μήπως τα’χει χαμένα, μήπως είναι τρελός), έτσι και οι παρακάτω ταινίες.

  • Από την Τίνα Κανάβα

Όπως ο καιρός αυτές τις μέρες, ξεκινάει κάπως για να καταλήξει κάπως αλλιώς (μήπως τα’χει χαμένα, μήπως είναι τρελός), έτσι και οι παρακάτω ταινίες, όπου άλλο νομίζεις ότι θα δεις κι άλλο τελικά συναντάς (ξέρω, σου έχει συμβεί και σε άλλες περιπτώσεις). Αν απολαμβάνεις το μυστήριο, σε εξιτάρουν οι ανατροπές, σε ενθουσιάζουν οι εκπλήξεις και βαριέσαι τα κλισέ (ή βαριέσαι γενικότερα) βάλε ποπ κορν στο καζάνι, άπλωσε την (μ/γ -ό,τι έχει κανείς-) αρίδα σου στον καναπέ, σβήσε τα φώτα, βάλε κάτι να πιεις και πάτα το κουμπί. ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΘΥΜΗΣΟΥ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙΣ.

Δεν είναι μόνο αυτές που σίγουρα γνωρίζεις (διαφορετικά, τι κάνεις εδώ;), Έκτη (όσες και οι φορές που την έχεις δει) Αίσθηση, Fight Club (σίγουρα στη λίστα με τις αγαπημένες σου, ακόμη κι αν είναι η μοναδική που ξέρεις) οι (τόσο) Συνήθεις Ύποπτοι μπλα μπλα μπλα. Ούτε το Fargo φυσικά, γιατί έχουμε ξαναπεί πως δεν είναι δυνατόν να μην έχεις δει το Fargo.

Δώσε μια ευκαιρία σε κάποια που έχεις προσπεράσει. Λίγες είναι, στρώσου

The Tenant/Le Locataire – 1976

Παράνοια, τρόμος (ο ψυχολογικός ο καλός, όχι ο άλλος ο gore) και μυστήριο σε κλειστοφοβική ατμόσφαιρα από τον Roman Polanski, του οποίου το σύμπαν που έχει διαμορφώσει εδώ θα σε κάνει να θες να ξαναβουτήξεις για λίγο – και μπράβο σου, είσαι δεινός κολυμβητής – μέσα στο μυαλό του μαέστρου της ονειροπαγιδοπαρανοϊκής ορχήστρας, David Lynch, αλλά επειδή αυτό το αγόρι είναι κατηγορία από μόνος του, αφιέρωσέ του μια άλλη μέρα, όλη δική του (να έχεις και καθαρό κεφάλι). Προς το παρόν συγκεντρώσου εδώ.

[line]

https://www.youtube.com/watch?v=ZmhIMbdecEU

A Pure Formality/Una Pura Formalità – 1994

Θα νιώσεις ότι το έχεις ξαναδεί, αλλά κακώς το είδες πριν στο δείξει ο Jiuseppe Tornatore, αφού αυτό εδώ το μάστερπις ενέπνευσε πολλά μεταγενέστερα θρίλερ που ωστόσο υστερούν τόσο στην αφήγηση, όσο στη μουσική, στην ένταση των συναισθημάτων που δημιουργούνται, στη θεατρικότητα των ερμηνειών, στο σκοτεινά εκλεπτυσμένο περιβάλλον, σε όλα τέλος πάντων.

[line]

House of Games – 1987

Το τέλος προβλέπεται αναμενόμενο, για την ακρίβεια, έχεις απόλυτη βεβαιότητα για το τι πρόκειται να συμβεί, που θα καταλήξει όλο αυτό, είναι προφανές και οκ τι έκατσα να δω αυτό το εκνευριστικά στιλιζαρισμένο φιλμ με την τόσο πλαστική ερμηνεία της πρωταγωνίστριας. Όχι, (αγάπη μου) δεν είναι αυτό που νομίζεις γιατί ο David Mamet έχει φροντίσει να σε αφήσει με ανοιχτό το στόμα (αν δε, τότε πάτα ξανά το Play γιατί κάτι δεν κατάλαβες).

[line]

Dead Man’s Shoes – 2004

Καταθληπτική εν μέρει, όχι τόσο ώστε να σε αποθαρρύνει να την δεις αν δεν έχεις καλή διάθεση (ποιος έχει;), μιας και ο Shane Meadows φροντίζει να χαϊδεύει που και που τις ταλαιπωρημένες μας ψυχούλες (ξέρνα,οκ) με αρκετή δόση μαύρου χιούμορ και ειρωνίας κι ευτυχώς, γιατί διαφορετικά θα ήταν μια συνηθισμένη, βαρετή ιστορία εκδίκησης, αρκετά μπρουτάλ, όσο και προβλέψιμη, όπως θα πιστέψεις στην αρχή. Δεν είναι όμως, μην την παρατήσεις στη μέση, οι ανατροπές έρχονται σιγά σιγά, γλυκά γλυκά (not) στο τέλος.

[line]

11.14 – 2003

Κατά(μαυρο) χιούμορ σε ένα καλογυρισμένο από τον Greg Marcks, θρίλερ με όλα τα επιπλέον στοιχεία που πρέπει να διαθέτει ένα καλό, (αγωνία-τσεκ, ανατροπές-τσεκ,κυνισμό-τσεκ, θες κι άλλα;) κι αυτό είναι κάτι παραπάνω από απλά καλό, τόσο που δε θα σε αφήσει να βαρεθείς ούτε στιγμή από την αρχή ως το τέλος (κι ας μην είναι ακριβώς με αυτή τη σειρά). Τυχαία γεγονότα που οδηγούν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις, η καθημερινότητά του δηλαδή (ελπίζω πως όχι).

[line]

Stay 2005
Τίποτα δεν είναι προφανές στην ταινία του Marc Foster που κινείται ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό χωρίς να μπορείς να καταλάβεις με βεβαιότητα πότε ισχύει τι. Ίσως και τίποτα από τα δύο. Αν μπερδεύτηκες, απλά δες τη και αν εξακολουθείς να είσαι μπερδεμένος (που είναι το πιθανότερο), ξανα δες τη πιο προσεκτικά.

[line]

Dead End – 2003

Σε αντίθεση με τις περισσότερες ταινίες που κατηγοριοποιούνται ως τρόμου παρόλο που είναι για γέλια (όχι ότι δε θα γελάσεις και σε αυτή), εδώ οι χαρακτήρες και οι αντιδράσεις των πρωταγωνιστών έχουν συντονιστεί σε τέμπο ρεαλισμού (απίστευτο;), υπό την σκηνοθετική επίβλεψη των Jean-Baptiste Andrea και Fabrice Canepa. Ένα road trip μέσα από την κόλαση με ιδιαίτερο, έξυπνο φινάλε, ό,τι πρέπει για τα Χριστούγεννα (μπορεί κι εσύ με την οικογένειά σου να ζήσετε μια ανάλογη εμπειρία, στο δρόμο για το χωριό κατά τις διακοπές – καλή τύχη!).

[line]

Human Capital/Il Capitale Umano – 2015
Πολύ δράμα, καθόλου μελό ωστόσο, αρκετή δράση κι ακόμη περισσότερη αγωνία, που εντείνεται όσο πλησιάζει στο φινάλε, είναι τα στοιχεία που συνθέτουν αυτό το πολυεπίπεδο αστυνομικό θρίλερ του Paolo Virzi.

Θα σου αφήσουμε λίγο χρόνο να επανακτήσεις τα καμμένα – από την ένταση – εγκεφαλικά σου κύτταρα (βγες και λίγο έξω) μέχρι την επόμενη λίστα με προτάσεις από την Σκανδιναβία, την Αργεντινή τη Γαλλία και την Ισπανία που μας έχουν προσφέρει πολλές και συναρπαστικές στιγμές αγωνίας μέσα από τις αντίστοιχες ταινίες των τελευταίων – κυρίως – χρόνων.

[author title=”Cineramen” author_id=””]

[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]

[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]

[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]

[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]

 

Νίκος Δρίβας
Νίκος Δρίβαςhttps://www.cineramen.gr
Δημιουργός και συντάκτης του Cineramen αλλά κυρίως φανατικός του σινεμά.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ