Tο Χόλιγουντ τα τελευταία χρόνια, συνηθίζει να ξεθάβει πολλά ιστορικά γεγονότα και αληθινές ιστορίες, ωστόσο ήμασταν βέβαιοι ότι δεν άφηνε μια τόσο επιτυχημένη ιστορία να μείνει ανεκμετάλλευτη και έτσι προέκυψε από τον Riddley Scott, το Exodus: Gods and Kings.
Από την αρχή της ταινίας, όταν και έχουμε τα πρώτα της πλάνα, νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Όσο περνούν τα λεπτά και υπάρχει αυτή η εντελώς άνευρη και απρόσωπη προσεγγιση της ιστορίας, νιώθεις ότι το Exodus: Gods and Kings δεν θα είναι μια ιστορική ταινία σαν τις άλλες (για κακό λόγο βέβαια) και σίγουρα καμία σχέση με τον Μονομάχο που έχει παρουσιάσει στο παρελθόν ο Scott (δεν περιμέναμε κάτι τέτοιο, αλλά τουλάχιστον μια αξιοπρεπή μεταφορά.
Η ταινία αποδεικνύεται εξαιρετικά αργή και σε σημεία κουραστική, αδυνατώντας να μπορέσει να εκμεταλλευτεί το υλικό που της προσφέρει το θέμα της, καταλήγοντας σε μια ανυπέρβλητη φλυαρία για να γεμίσει τις (αχρείαστες) 2,5 ώρες που έχει διάρκεια.
Διαθέτει σε μερικά σημεία καλή φωτογραφία και σίγουρα έχουν προσεχθεί κάπως στο πρώτο μισό τα τοπία της ταινίας, ωστόσο φαίνεται ότι o Ridley Scott δεν έδωσε την απαιτούμενη προσοχή ειδικά στις πιο εξεζητημένες σκηνές του, καθότι το blue screen βγάζει μάτι και τα ψηφιακά εφέ προς το τέλος μοιάζουν εντελώς παιδικά και με εμφανή την επιρροή του υπολογιστή.
Το Exodus: Gods and Kings δείχνει “ασέβεια” όχι ως προς τον μύθο της ταινίας αλλά κυρίως προς τις απαιτήσεις του θεατή για μια εντυπωσιακή ταινία γεμάτη δράση και καλά εφέ, κάτι που δεν βλέπουμε σχεδόν καθόλου, καθότι υπάρχει μια συρραφή από διαλόγους και ατελείωτες σκηνές οι οποίες όσο περνάει αρχίζουν και κουράζουν αφόρητα τον θεατή, σε σημείο να κοιτάει το ρολόι του.Σχόλιο
Είναι εμφανές επίσης ότι η ιστορία τραβήχτηκε από τα μαλλιά (δεν ξέρουμε πρώτον αν χρειαζόταν μια τέτοια ταινία και δεύτερον αν έπρεπε να είναι 2,5 ώρες) και συν τοις άλλοις το υλικό που προσφέρει ο Scott δεν αρκεί για να μπορέσει να του κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι το φινάλε, πόσο μάλλον όταν γνωρίζει και την κατάληξη της ιστορίας.
Οι πρωταγωνιστές μοιάζουν να είναι έρμαια του σεναρίου και του σκηνοθέτη, καθώς τόσο ο καλός Christian Bale, όσο και ο ανούσιος Joel Edgerton, δεν μπορούν να κάνουν κάτι καλύτερο από αυτό που προσφέρουν, μιας και η ανάπτυξη των χαρακτήρων τους μοιάζει εντελώς επίπεδη, όπως και των υπόλοιπων οι οποίοι χαραμίζονται σε μια εντελώς αμήχανη προσέγγιση τόσο του θέματος, όσο και των υπόλοιπων στοιχείων της ταινίας.
Πάντως σίγουρα το Exodus: Gods and Kings δεν είναι ταινία του Riddley Scott με την έννοια ότι δεν διαθέτει τα στοιχεία εκείνα που έχουμε ξεχωρίσει στον σκηνοθέτη, καθιστώντας την ταινία ίσως κατώτερη ακόμα και από τον Συνήγορο (ας με τιμωρήσουν οι… Θεοί αν έχω άδικο), μιας και εδώ ήταν πολύ μεγαλύτερες οι απαιτήσεις και γκρεμίστηκαν ακόμα πολύ γρήγορα, καθώς όσο προχωράει η ταινία αρχίζεις και τρίβεις τα μάτια σου, από την μια για να μείνεις ξύπνιος και από την άλλη για να σιγουρευτείς ότι βλέπεις ταινία του Ridley Scott.
Για να συνοψίσουμε, το Exodus: Gods and Kings έχει ανέμπνευστο σενάριο, επίπεδους ηθοποιούς-μαριονέτες, ελάχιστε μάχες, καθόλου αγωνία και εντυπωσιασμός και σίγουρα αποτελεί μια όχι και τόσο αξιομνημόνευτη ταινία που είναι δεδομένο ότι θα ξεχαστεί γρήγορα διότι από ένα σημείο και μετά όσα περιέχονται σε αυτήν μοιάζουν εντελώς ανούσια. Έστω ότι έπρεπε να γυριστεί ταινία με τέτοια θεματολογία, ποιος ο λόγος να γίνει τόσο αδιάφορα και βαρετά;
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★✬☆☆☆
Exodus: Gods and Kings Official Trailer
Cineramen
Share
1/5 Πολυ λιγο σε σχεση με το The Ten Commandments που γυριστηκε το 1956!