Yπάρχουν μερικές ταινίες που δεν έχουν προβληθεί όσο έπρεπε, αν και στα… κινηματογραφικά στέκια συζητιούνται αρκετά κάθε χρόνο, τόσο για την θεματολογία τους όσο και για άλλους λόγους και μια από αυτές είναι και το Room. Ο πεντάχρονος Τζακ έχει μεγαλώσει σε ένα δωμάτιο δέκα τετραγωνικών, στο οποίο συνεχίζει να ζει με τη μητέρα του. Ώσπου εκείνη αποφασίζει πως έφτασε η ώρα να ξεγελάσουν τον άντρα που τους κρατά φυλακισμένους εκεί και να βγουν στον έξω κόσμο.
Πραγματικά είναι μερικές ταινίες που δεν έχουν ακουστεί τόσο (αν και κυκλοφορεί στην… πιάτσα το όνομα της Brie Larson) και σε εντυπωσιάσουν εκεί που δεν το περιμένεις. To Room είναι γυρισμένο εξαιρετικά και με δύσκολο τρόπο αλλά και θεματολογία, η οποία είναι πολύ καλή στην διαχείριση της.
Καταρχήν, η απεικόνιση του κλειστού χώρου είναι εξαίσια και φυσικά είναι περιττό να αναφέρουμε ότι η ταινία εστιάζει πάνω απ’ όλα στους χαρακτήρες και κυρίως στην ωμότητα των καταστάσεων που εξελίσσονται, χωρίς να θέλει να “γυαλίσει” το θέμα της.
Ο σκηνοθέτης Lenny Abrahamson έχει κάνει πολύ καλή δουλειά σε όλους τους τομείς, αλλά το κυριότερο στο χτίσιμο μιας έντασης και τον χειρισμό ενός θέματος το οποίο πολύ εύκολα θα μπορούσε να είχε “ξεφύγει”. Το κάστ είναι επίσης εξαιρετικό (με την Larson φυσικά να ξεχωρίζει και τον Τremblay να είναι εξίσου υπέροχος) και όλοι οι ηθοποιοί είναι πειστικοί χωρίς υπερβολές.
Η εξέλιξη της, οι ερμηνείες, η προσεγμένη παραγωγή και γενικότερα ο τρόπος που κυλάει στο σύνολο της αποκλείεται να αφήσουν τον θεατή αδιάφορο, όσο αργή και να είναι σε κάποια σημεία, ειδικά στο δεύτερο μισό όπου θα μπορούσε να υπήρχε λίγο καλύτερη διαχείριση.
Βέβαια μιλάμε για μια πολύ καλή ταινία που έχει τρομερό ενδιαφέρον, ωστόσο έχει ένα θεματάκι το οποίο την… εμποδίζει από το να γίνει αριστούργημα. Όπως προαναφέρθηκε στο δεύτερο μέρος υπάρχουν μερικά κενά στον ρυθμό της και μερικά σημεία τα οποία θα μπορούσαν να λείπουν και να οδηγήσουν σε μια οικονομία χρόνου που θα ανέβαζε ακόμα περισσότερο το τελικό αποτέλεσμα.
Το Room είναι μια πολύ ωραία και άρτια δομημένη προσπάθεια, απλά λείπει ένα πολύ μικρό κλικ το οποίο θα την απογειώσει και θα δημιουργήσει μια ταινία που θα συγκαταλέγεται στις κορυφαίες του είδους. Φυσικά όμως αυτά είναι ψεγάδια μπροστά στο σύνολο της ταινίας.
Συνοψίζοντας, μιλάμε σίγουρα για μια αξιοπρόσεκτη ταινία με δυναμισμό και ένταση, συγκλονιστικές σκηνές και σαρωτικό μοντάζ και αν δεν είχε κάποια λίγα μειονεκτήματα, αυτή τη στιγμή θα μιλούσαμε για ένα ατόφιο αριστούργημα. Σίγουρα ωστόσο κατατάσσεται φυσικά στις πιο αξιόλογες ταινίες των τελευταίων χρόνων.
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Room Trailer
Cineramen
Share
