Σε αυτό το σύγχρονο remake της θρυλικής ταινίας, ο Τζέρεμι, ένας πρώην σταρ του μπάσκετ, του οποίου η καριέρα βάλτωσε λόγω τραυματισμών, ενώνει απρόθυμα τις δυνάμεις του με τον Καμάλ, έναν κάποτε πολλά υποσχόμενο παίκτη που άφησε το δικό του μέλλον να εκτροχιαστεί. Παλεύοντας να ισορροπήσουν ανάμεσα σε εύθραυστες σχέσεις, οικονομικές πιέσεις και εσωτερικές συγκρούσεις, οι δύο φαινομενικά ασύμβατοι παίκτες στρίτμπολ συνεργάζονται για μια τελευταία ευκαιρία να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα.
Kαι μόνο το γεγονός πως η ταινία White Men Can’t Jump είναι remake από την αντίστοιχη κλασική ταινία των 90s (που δεν είναι κάτι σπουδαίο, αλλά αν μη τι άλλο έχει την δική του κινηματογραφική… ιστορία) αρκεί για να γνωρίζουμε τις απαιτήσεις που (δεν) υπάρχουν από αυτή.
Δεν μπορεί να αποφύγει και στα κλισέ του είδους, αλλά αντίθετα κιόλας σκοντάφτει στο απίστευτο “τίποτα” που τελικά σερβίρει. Μετά το κάπως ενδιαφέρον αν και σχετικά υποτονικό πρώτο μέρος περιμένεις σίγουρα την “έκρηξη” του δεύτερου μέρους αλλά και την έστω υποτυπώδη ανάπτυξη των χαρακτήρων. Εντέλει όμως δεν έρχεται τελικά αυτό που θες να δεις και η προσπάθεια είναι κατώτερη του αναμενομένου.
Εκείνο που απογοητεύει και για αυτό δεν λειτουργεί καλά είναι το γεγονός ότι ενώ απλά μπορούσε να είναι μια σχετικά ψυχαγωγική ταινία, δεν καταφέρνει να δώσει κάτι εκτός από μια προσπάθεια που βλέπεις και ξεχνάς αμέσως. Δεν έχει αρκετό υλικό για να κρατήσει το ενδιαφέρον, δεν καταφέρνει να εκμεταλλευτεί τις αρετές της, ώστε να ξεδιπλωθούν τυχόν πλεονεκτήματα του θέματος (αν και είναι outdated) και να αναπτυχθούν οι χαρακτήρες.
Κακή δεν την λες, αλλά το πρόβλημα της ταινίας, είναι παρά την μικρή διάρκεια της δείχνει να είναι υπερφορτωμένη και να χωρέσει πολλά πράγματα που δεν χρειάζονταν, εκτός από το πιο ουσιώδες: την ψυχαγωγία του θεατή.
Θα μπορούσε να είναι και λιγότερο “διδακτική”, αλλά καταλήγει στην ίδια… συνταγή με αντίστοιχες Αμερικάνικες, ενώ ταυτόχρονα δεν μπορεί να αποφύγει και την ανούσια φλυαρία, μιας και στην τελική δεν έχει και πολλά να πεί, ούτε έχει και κάνα φοβερό χιουμορ.
Σε πολλά σημεία μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη μιας και ενώ έχει κάποιες λίγες συμπαθητικές στιγμές, δεν καταφέρνει να κυλήσει ανώδυνα ως σύνολο. Γενικά το πρόβλημα της ταινίας, είναι πως παρά την όχι και τόσο μεγάλη διάρκεια της, δείχνει να είναι υπερφορτωμένη και να χωρέσει πολλά πράγματα εκτός από το πιο ουσιώδες, όπως προείπαμε.
Και ενώ θέλει να προσφέρει αστείες αλλά και ειλικρινείς σκηνές και να περάσει ένα πιο ανάλαφρο μήνυμα, σε αρκετά σημεία νιώθεις ότι κάτι λείπει και ήθελε πολύ παραπάνω προσπάθεια για να θεωρηθεί επιτυχημένη.
Γενικά υπάρχει μια… τσαπατσουλιά στο όλο εγχείρημα, πολλές καλές στιγμές μένουν στο… ράφι, είναι κρίμα για το αξιοπρεπές κάστ να μην μπορεί να διασώσει και πολλά. Μοιάζει να θέλει να πάει σε… fast forward, με το καστ να είναι αδιάφορο και μια από τα ίδια.
Η ταινία White Men Can’t Jump σε γενικές γραμμές είναι μέτρια, σε καμία περίπτωση δεν καταφέρνει να συγκριθεί με την πρωτότυπη κι ας είναι copy-paste, καθώς σίγουρα μπορούσε να δώσει πολλά περισσότερα αν έκανε έστω τα στοιχειώδη.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★✬☆☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
White Men Can’t Jump Trailer
Cineramen
Share
