Το Warcraft αναμενόταν εδώ και πολλά χρόνια με τεράστιο ενδιαφέρον ειδικά από τους fans του videogame και είναι δεδομένο ότι ο πήχης είχε ανέβει πολύ ψηλά και μιλάμε για μια από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς. Το ειρηνικό βασίλειο του Aζεροθ, δέχεται την επίθεση τρομερών Oρκ πολεμιστών που εγκαταλείπουν την ετοιμοθάνατη πατρίδα τους για να αποικήσουν μια άλλη. Καθώς ανοίγει η πύλη που ενώνει τους δύο κόσμους, ο ένας στρατός αντιμετωπίζει την πιθανότητα μιας καταστροφής κι ο άλλος της ολοκληρωτικής εξαφάνισης. Αρχίζει έτσι μια εντυπωσιακή επική ιστορία δύναμης και θυσίας όπου ο πόλεμος έχει πολλά πρόσωπα, και που ο καθένας παλεύει για κάτι.
Το Warcraft ανήκει στις ταινίες που πραγματικά έχουν ακουστεί τόσο και τις περιμένεις πως και πως ελπίζοντας πως θα σε αποζημιώσουν και δεν θα απογοητεύσουν. Τι καταφέρνει να κάνει η φιλόδοξη και ριψοκίνδυνη μεταφορά του videogame;
Έχουμε ακούσει πάρα πολλά εδώ και πολύ καιρό και με τους αμέτρητους fans να περιμένουν πως και πως την ταινία, λίγους μήνες μετά (μιας και ήρθε 6 μήνες πιο αργοπορημένο, απ’ ότι έλεγαν στην αρχή-αρχή) και πλέον λοιπόν ήρθε η ώρα για τον απολογισμό.
Να αναφέρω ότι δεν είμαι και τόσο σχετικός με το videogame, ωστόσο έτσι κι αλλιώς η κριτική γίνεται για την ταινία μεμονωμένα. Για το Warcraft μπορείς να πεις πολλά σίγουρα όχι όμως ότι δεν αποτελεί μια χορταστική ταινία, που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην δράση, όσο και στην αρκετά φορτωμένη πλοκή.
Η δράση είναι πολύ δυνατή με πολλά εντυπωσιακά πλάνα και εξαιρετικά προσεγμένη παραγωγή, πολύ καλή απεικόνιση του σύμπαντος και των χαρακτήρων, με μερικές υπερβολές σίγουρα αλλά μιλάμε για ταινία φαντασίας, η οποία έχει και όσα… κλισέ χρειάζονται.
Η ταινία είναι αρκετά εντυπωσιακή και επιβλητική χάνει λίγο στο πρώτο μέρος μιας και δεν έχει σταθερό ρυθμό και ακροβατεί στην ανούσια φλυαρία (με την έννοια ότι θα μπορούσε να είναι πιο straight to the point), αλλά ειδικά στο δεύτερο μέρος δεν σε κάνει να βαρεθείς.
Σε μια ακόμα μεταφορά videogame (μπορεί να το “κράζουμε” συχνά, δεν είναι εύκολο πράγμα), ο Duncan Jones -γιος του David Bowie- έχει πολλά πράγματα να διαχειριστεί πέρα από την… κατάρα του Hollywood σε αυτό το θέμα και είναι σίγουρα οι αμέτρητοι fans και το δύσκολο του εγχειρήματος, ωστόσο μόνο άσχημα δεν τα πάει.
Τα εφέ είναι εντυπωσιακά, υπάρχουν κάποιες ενδιαφέρουσες και άλλες αχρείαστες ανατροπές απλά για να τραβήξει λίγο η διάρκεια, την ώρα που η υπερπληθώρα χαρακτήρων αφήνει μερικούς ήρωες ανεκμετάλλευτους στον… βωμό της δράσης.
Η αλήθεια είναι ότι η ταινία προσπαθεί να έχει μια ισορροπία μεταξύ δράσης και υπόθεσης (στο δεύτερο μισό είναι πιο… στρωτή), ωστόσο παρόλο που σε κάποια σημεία σίγουρα ήθελε βελτίωση (άραγε θα γίνει στο -αν υπάρξει- δεύτερο μέρος), δεν μπορείς να πεις ότι δεν περνάς καλά.
Σίγουρα θα μπορούσαν να ειπωθούν περισσότερα πράγματα και παράλληλα να υπάρξει οικονομία χρόνου με μερικές σκηνές που δεν μπορούμε να πούμε ότι προσφέρουν κάτι, ωστόσο σε γενικές γραμμές η παρουσία των ηθοποιών είναι ικανοποιητική, με τους πρωταγωνιστές να τα πηγαίνουν καλά.
Για να συνοψίσουμε, το Warcraft είναι μια διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα ταινία ακόμα και για κάποιον που δεν έχει παίξει το videogame, ωστόσο αν μπορούσε να αποφύγει μερικά εύκολα λάθη θα μιλούσαμε για την καλύτερη ταινία στο είδος. Παρόλα αυτά βλέπεται μια χαρά ευχάριστα και ενδέχεται οι fans να ενθουσιαστούν.
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Warcraft Trailer
Cineramen
Share
Τι λετε μωρε. Ποια “ανουσια φλυαρια”;;;
Η ταινια για καποιον που δεν γνωριζει ΚΑΛΑ το story του Warcraft ειναι απλα μια ωραια ταινια δρασης.
Εγω που πηγα με ατομα που δεν ηξεραν, ΟΛΗ την ωρα ρωτουσαν πραγματα που δεν εξηγουσε ποτε η ταινια.
Και με το δικιο τους. Ηταν πολυ λογικες αποριες.
Δεν θα σχολιασω το γεγονος οτι η ιστορια δεν εχει καμια σχεση με τα βιβλια και τα παιχνιδια.
Αλλα αυτο δεν με πειραζει καθολου, ηταν λογικο οτι θα γινει, ωστε να ειναι πιο πετυχημενη η ταινια.
Οπτικα, τα cgi ηταν απλα τελεια. Τα Orcs ηταν πολυ καλοφτιαγμενα.
Μια πολυ καλη διαφημηση των φετινων ολοκαινουριων software που δημιουργησε η Industrial Light & Magic (μονοπωλιο στα cgi στο Hollywood)
Τα props των humans απο την αλλη… αστα να πανε. Οι πανοπλιες θαρεις απο χαρτονι, τα οπλα λες και ηταν πλαστικα… Χαλια.
Οι ερμηνειες γενικα καλουτσικες. Ισως ο Medivh λιγο υπερβολικα γραφικος, αλλα σε γενικες γραμμες καλοι ολοι.
Ριχες ερμηνείες!