Το Ευρωπαϊκό σινεμά δεν σταματάει ποτέ να καταπλήσσει τους θεατές και αυτό δεν ισχύει μόνο για το περιεχόμενο της ταινίας, αλλά και για τον τρόπο κινηματογράφησης τους αλλά και διάφορες άλλες τεχνικές. Τέτοιο παράδειγμα είναι και η ταινία “Ο Γιος του Saul“.
Στο Άουσβιτς του 1944 ο Σαούλ είναι ένας από τους λίγους επιζώντες Εβραίους, ο οποίος αναγκάζεται να βοηθά τους Γερμανούς στο κάψιμο των νεκρών ομοεθνών του. Μέχρι που κάποια στιγμή αποφασίζει να θάψει το πτώμα ενός παιδιού, το οποίο ισχυρίζεται πως είναι δικό του.
Ο Γιος του Saul είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί ο 38χρονος László Nemes, ο οποίος ήταν βοηθός του Béla Tarr στην ταινία του τελευταίου «Ο άνθρωπος από το Λονδίνο» (2007). Η ταινία έλαβε μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ των Καννών, κερδίζοντας το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής και το βραβείο της FIPRESCI.
Λίγες ταινίες πλέον μπορούν να καθηλώσουν όπως κάνει η συγκεκριμένη, η οποία καταφέρνει από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο της λεπτό, να κάνει τον θεατή να γραπωθεί από το κάθισμα και να μην μπορεί να πάρει ανάσα, με μια απίστευτη απεικόνιση του Άουσβιτς.
Μπορεί να έχουμε δει άπειρες ταινίες για το Ολοκαύτωμα και οι περισσότερες πολύ καλές, ωστόσο καμία δεν έχει καταφέρει να βγάλει την ωμότητα, τις σκληρές εικόνες, την αγωνία των πρωταγωνιστών και όλο αυτό το κλίμα με τόσο ρεαλισμό.
Δεν χρειάζονται ούτε εφέ, ούτε εντυπωσιασμοί, ούτε τίποτα. Η κάμερα στο χέρι ακολουθεί τον πρωταγωνιστή κατά πόδας και πολλές φορές απλά βλέποντας τις αντιδράσεις του και ακούγοντας όλα τα υπόλοιπα, είναι από μόνο του αρκετό ώστε να συγκλονίσει.
Ο Γιος του Saul (Σαούλ, για να μην μπερδευτείτε) είναι μια ταινία, ατόφιο διαμάντι. Η πιο εφιαλτική και πραγματικά αδυσώπητη απεικόνιση του πραγματικού γεγονότος, χωρίς καν μια σκηνή που να έχει υποστεί τεχνική επεξεργασία. Όλα τα πλάνα της είναι τόσο ωραία δομημένα που νιώθεις ότι συμμετέχεις και εσύ.
Ο László Nemes, πραγματικά ίσως μας απασχολήσει πολύ έντονα στο μέλλον μιας και έχει δημιουργήσει κάτι το… εξωπραγματικό για τα σύγχρονα κινηματογραφικά δεδομένα. Στον καταιγισμό της τεχνολογίας και των blockbuster (τα οποία δεν κατακρίνουμε και λατρεύουμε), έφτιαξε μια ταινία βαθιά ανθρωπιστική και καθηλωτική.
Και ο πρωταγωνιστής Geza Rohrig, πραγματικά όλα τα λεφτά. Φανταστικός, ζει όλη την ιστορία σαν να συμμετέχει στην πραγματικότητα, πειστικός, εκφραστικός και είναι σίγουρα μια από τις ερμηνείες, η οποία θα μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου, όπως και η ίδια η ταινία.
Πραγματικά υπάρχουν τόσες λέξεις να παρουσιάσουν την συγκεκριμένη ταινία, ωστόσο στην τελική… δεν υπάρχουν λόγια. Αν κάποιος δεν την δει, δεν μπορεί να καταλάβει για τι μιλάμε. Τα 4,5 αστεράκια της βαθμολογίας είναι απλά προσωπικό… κόλλημα (δύσκολα μπαίνει πλέον το 5αράκι). Ωστόσο πραγματικά σε καμία περίπτωση ΜΗΝ ΤΗΝ ΧΑΣΕΤΕ! Ο Γιος του Saul εκτός απροόπτου είναι η ταινία της χρονιάς. Και όχι μόνο.
Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
O Γιος του Saul Trailer
Cineramen
Share
