Ξεκινώντας με την ταινία Hacksaw Ridge, φοβήθηκα ότι αρχικά θα έπρεπε να αναφερθώ στο ότι δεν μου αρέσει να σχολιάζω την κάθε ταινία με βάση το πολιτικό ή οποιοδήποτε άλλο περιεχόμενο της, αλλά καθαρά και μόνο σαν είδος ταινίας, αλλά εδώ στην κριτική είναι περιττό να γίνει καν αυτή η κουβέντα.
Είναι στις μέρες μας πάρα πολύ δύσκολο να γίνει μια πολεμική ταινία, τόσο στο οπτικό κομμάτι, όσο και στο μερικοί θεατές μπορεί να έχουν στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους τα συμφέροντα και τις σύγχρονες πολιτικές τακτικές, ωστόσο ο Mel Gibson φροντίζει για αυτό.
Φτιάχνοντας μια υπέροχη αντιπολεμική… πολεμική ταινία και χωρίς να φιλτράρει τα όσα θέλει να πει και να δείξει, ο σκηνοθέτης με το Hacksaw Ridge, όχι καταφέρνει τον στόχο του που δεν είναι άλλος από το να προσφέρει στον θεατή ένα εντυπωσιακό δίωρο (και λίγο παραπάνω) γεμάτο αγωνία, καλοφτιαγμένες σκηνές δράσης, αλλά κυρίως έχει και κάτι να πει.
Η συγκεκριμένη ταινία όχι μόνο τα καταφέρνει αρκετά καλά, μειώνοντας στο ελάχιστο τις αδυναμίες που μπορεί να έχει μια τέτοια ταινία και οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν καταφέρνουν να λειτουργήσουν ανασταλτικά, αλλά μας δίνει ίσως την καλύτερη πολεμική ταινία μετά το Saving Private Ryan.
Ναι ακούγεται βαρύ, αλλά ο Mel Gibson (προσωπικά με είχε απογοητεύσει στο Passion Of The Christ), συνδυάζει άψογα το λεπτό θέμα, με την έννοια ότι μπορούσε να καταλήξει απλά σε ένα φεστιβάλ βίας, αλλά δεν το κάνει και παράλληλα μας δίνει μερικούς εξαιρετικούς χαρακτήρες, με ένα πολύ καλό σενάριο.
Το Hacksaw Ridge ξεκινάει παρουσιάζοντας μας τον κεντρικό χαρακτήρα και την οικογένεια του (εκτός από τον εκπληκτικό Andrew Garfield, που είναι για Όσκαρ, καταπληκτικός και ο Hugo Weaving) και καταλήγουμε στην στρατολόγηση του Ross. Tο ωραίο στην ταινία είναι ότι περιγράφει τα πάντα με άφθονο ρεαλισμό, δίχως να αποφεύγει χωρίς σχεδόν καθόλου υπερβολές, σε μια εντυπωσιακή πραγματικά προσπάθεια.
Η ταινία χωρίζεται σε δυο μέρη. Το πρώτο, που είναι περισσότερο… μπλα μπλα και ειδικότερα στις σκηνές του στρατοπέδου (θα καταλάβετε όταν δείτε την ταινία), όπου υπάρχουν και εύστοχες πινελιές χιούμορ όπου ξεδιπλώνεται μερικές από τις σεναριακές αρετές της ταινίας του Gibson.
Η ταινία από τα πρώτα της πλάνα, μας δείχνει ότι δεν θα δούμε μια από τα ίδια, και ειδικά στο δεύτερο μέρος είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή, την ώρα που αρχίζει και φορτσάρει με αποκορύφωμα την μεγάλης διάρκειας ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ μάχη.
Μια μάχη που βοηθάει ακόμα περισσότερο την ταινία Hacksaw Ridge, να βγάλει έναν απίστευτο δυναμισμό, μια ένταση που θα παρασύρει τον θεατή και γενικότερα όλα όσα πρέπει να έχει μια πολεμική ταινία, με καταπληκτική φωτογραφία, προσεγμένη σκηνοθεσία, σκηνικά, αλλά επιτέλους και τους χαρακτήρες που της αξίζουν.
Μόνο ψεγάδι (που σε καμία περίπτωση δεν… αλλοιώνει κάτι) είναι ότι ενώ αναλύει τους χαρακτήρες της παραλείπει κάποια πράγματα για μερικούς που θα θέλαμε να μάθουμε αλλά τα βλέπουμε στο φινάλε, αλλά επαναλαμβάνουμε δεν επηρεάζουν επ’ ουδενί το σύνολο της ταινίας σαν θεματολογία. Περισσότερα δεν μπορώ να αναφέρω, για να μην κάνω κάποιο spoiler και είναι κρίμα για μια τόσο σπουδαία ταινία.
Στο υποκριτικό κομμάτι, ο μπροστάρης Andrew Garfield στην ερμηνεία της καριέρας του και είναι εξαιρετικός για ακόμα μια φορά σε πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως φοβεροί είναι και οι Hugo Weaving, Luke Bracey, Vince Vaughn, Sam Worthington, μερικοί εκ των οποίων σε ρόλους που δεν τους φανταζόμασταν τόσο καλούς.
Το Hacksaw Ridge σίγουρα ανήκει στις αξιομνημόνευτες ταινίες του είδους (είναι πιο κάτω από αριστουργήματα του παρελθόντος, αλλά φυσικά μπορεί να σταθεί δίπλα τους), αποτελώντας μια δυναμική ταινία, χορταστική, η οποία περνάει σπουδαία μηνύματα χωρίς υπερβολές, θα συγκλονίσει το κοινό, ενώ παράλληλα καταφέρνει να πάει το είδος ένα βήμα παραπέρα και είναι δεδομένα μια value for money επιλογή.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★★☆
Hacksaw Ridge Official Trailer
Cineramen
Share
