Τα remake παλιών ταινιών αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς και έχουμε να δούμε πολλά στα επόμενα χρόνια και μια ακόμα κλασική ταινία που θα μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη είναι το «The Beguiled». Τι εντυπώσεις αφήνει;
Η νέα ταινία της Sofia Coppola, βασισμένη στη νουβέλα “A Painted Devil” του Thomas Cullinan, με την σκηνοθέτιδα να θέλει να δώσει μια δική της τελείως διαφορετική εκδοχή σε σχέση με την ταινία του 1971 και να κάνει μια ταινία αντάξια του Lost In Translation (η σπουδαιότερη ταινία της με διαφορά).
Ωστόσο ενώ μετά το ενδιαφέρον αν και σχετικά υποτονικό πρώτο μέρος περιμένεις σίγουρα την “έκρηξη” του δεύτερου μέρους αλλά και την πλήρη ανάπτυξη των χαρακτήρων δεν έρχεται τελικά αυτό που θες να δεις, παρόλο που η προσπάθεια είναι αξιοπρεπής.
Εκείνο που απογοητεύει και για αυτό δεν λειτουργεί καλά είναι το γεγονός ότι ενώ έχει όλα τα φόντα για μια δυνατή ταινία και αρκετό υλικό για να κρατήσει το ενδιαφέρον, δεν καταφέρνει να εκμεταλλευτεί τις αρετές της, αλλά και το γεγονός ότι σε έναν περιορισμένο χώρο μπορούν να ξεδιπλωθούν άλλες αρετές και να αναπτυχθούν εξαιρετικά οι χαρακτήρες.
Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά, η ατμόσφαιρα είναι πολύ προσεγμένη και τα σκηνικά είναι εξαιρετικά αποτυπώνοντας ιδανικά το κλίμα της εποχής, με ωραίο τρόπο και οι ηθοποιοί φυσικά καταφέρνουν να σε κερδίσουν, ο καθένας στον ρόλο του. Για την ακρίβεια όσοι έχουν ένα σχετικά ικανοποιητικό ρόλο, γιατί υπάρχουν μερικοί χαρακτήρες που τους ξεχνάς.
Με μια ωραία σκηνοθετική προσέγγιση και το κλίμα της να σε προδιαθέτει για κάτι μεγάλο, αν μη τι άλλο περιμένεις μια εμβάθυνση της ιστορίας και σε μεγάλο βαθμό την ανάλυση του υπάρχοντος θέματος, ωστόσο εκεί που πρέπει να κάνει την διαφορά, παραμένει στατική.
Βλέπεται μεν με ενδιαφέρον στο μεγαλύτερο διάστημα της, η ώρα κυλάει γρήγορα ωστόσο η προσέγγιση και η ματιά που διάλεξε η Copolla έχει μεν τα θετικά της, όπως το χτίσιμο της έντασης και οι καλές ερμηνείες των Farell, Kidman, Dunst, αλλά και κάποια αρνητικά.
Από αυτά που δείχνει το trailer, περιμένεις να δεις περισσότερα πράγματα και μια ιστορία που θα σου κρατήσει το ενδιαφέρον, ωστόσο ο αργός ρυθμός ενώ αρχικά δεν “χαλάει” την ταινία στην συνέχεια είναι αχρείαστος με αποκορύφωμα το τελευταίο 20λεπτο, όπου καταλήγει (με εξαίρεση μια ανατροπή), να είναι σχετικά αναμενόμενη.
Μπορεί να υπάρχουν λίγες σκηνές μεγάλης έντασης προς το τέλος της ταινίας, αλλά ειδικά το πρώτο μέρος δεν καταφέρνει να προσφέρει πολλές αξιόλογες στιγμές, παρόλο που όπως αναφέρουμε σε καμία περίπτωση δεν την λες αδιάφορη.
Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας είναι προβλέψιμο και αυτό είναι αρνητικό, την ώρα που από το trailer έχεις προετοιμαστεί για μια ταινία πολλά υποσχόμενη και ειδικότερα με τα όσα ακούστηκαν στο Φεστιβάλ Καννών, όπου και κέρδισε το Βραβεία σκηνοθεσίας.
Ωστόσο αξίζει να αναφέρουμε πως οι βασικοί ηθοποιοί είναι καλοί και καταφέρνουν να κερδίσουν το ενδιαφέρον του θεατή, με τον Colin Farell να αποδεικνύει ότι βρίσκεται σε τρομερή άνοδο τα τελευταία χρόνια, αλλά και τις Nicole Kidman-Kirsten Dunst (δεν είναι από τις… αδυναμίες μου) να καταφέρνουν να δώσουν οντότητα στους χαρακτήρες τους.
Σίγουρα η ταινία προσπαθεί να αφηγηθεί την ιστορία που αγγίζει τα όρια των ηθικών (και άλλων) προεκτάσεων, ωστόσο ενώ τα καταφέρνει αρκετά καλά σε πολλούς τομείς, εκεί που χρειάζεται δεν μπορεί να προσφέρει το ένα κλικ παραπάνω που χρειάζεται για να δώσει μια ακόμα καλύτερη ταινία.
H ταινία The Beguiled είναι μεν ενδιαφέρουσα, δεν μπορείς να πεις ότι θα βαρεθείς, ωστόσο για να πούμε την αλήθεια η διαχείριση του θέματος ειδικά στο δεύτερο μισό (που έχεις και μεγαλύτερες προσδοκίες) ήθελε το κάτι παραπάνω, για να μπορέσει να ξεχωρίσει στο είδος της, να δώσει μεγαλύτερη υπόσταση στους ενδιαφέροντες αλλά ημιτελείς χαρακτήρες, πόσο μάλλον όταν λέγεται ότι μπορεί να φτάσει μέχρι τα Όσκαρ.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: **.5
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
The Beguiled Trailer
Cineramen
Share
