Πριν από καιρό υπήρξε μια τραγική σύμπτωση, καθότι μια μέρα πριν τη φονική επίθεση, είχε βγει στους κινηματογράφους της Γαλλίας το «Bastille Day», μια τραγικά επίκαιρη (όπως αποδείχθηκε) ταινία ξεκινάει με τον βομβαρδισμό του Παρισιού την συγκεκριμένη μέρα. Ο Μάικλ είναι ένας μετρ της μικροκλοπής. Ξαφρίζει του πάντες χωρίς να αντιληφθούν τίποτα παρά μόνο όταν είναι πλέον αργά. Μέχρι την ημέρα που θα κλέψει την λάθος τσάντα και θα μπει στο στόχαστρο τρομοκρατών αλλά και της Interpol. Και ενώ προσπαθεί να απεμπλακεί από όλο αυτό ένας πρώην πράκτορας της CIA θα βρεθεί στο δρόμο του.
Πραγματικά είναι μερικές ταινίες που ενώ δεν έχουν κάνει τόσο μεγάλο ντόρο σαν περιεχόμενο, κάτι γίνεται και ακούγονται γενικά και να λοιπόν που αυτό ισχύει και για το Bastilles Day, μια ταινία που απλά βλέπεται και αντιγράφει πολλά από το είδος της.
Το θέμα ακούγεται κλισέ σε κάποια σημεία και ίσως να δείχνει τέτοια, η ταινία δεν καταφέρνει να εστιάσει πάνω απ’ όλα στους χαρακτήρες (ήθελαν παραπάνω δουλειά) αλλά περισσότερο στην ωμότητα των καταστάσεων που εξελίσσονται.
Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να κάνει καλή δουλειά κυρίως στο χτίσιμο της έντασης αλλά και στις εντυπωσιακές σκηνές δράσης, ωστόσο σε πολλά σημεία υπάρχουν αρκετά κενά και σε πολλές περιπτώσεις χάνεται αρκετά η μπάλα.
Ναι μεν το Bastille Day είναι μια προσεγμένη παραγωγή, με ωραίες εξωτερικές σκηνές, τυπική εξέλιξη, ωστόσο υπάρχουν και κάποιες ατέλειες, για μερικές εκ των οποίων δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε τίποτα. Σίγουρα είναι μια ταινία που απλά περνάει η ώρα με μπόλικα κενά φυσικά και απλά λείπουν αρκετά τα οποία θα την απογειώσουν και θα δημιουργήσει μια ταινία που θα ξεχωρίσει στο είδος.
Συνοπτικά, μιλάμε σίγουρα για μια συμπαθητική ταινία με δυναμισμό και ένταση, αλλά και μπόλικα πράγματα που της στερούν κάτι καλύτερο και σίγουρα δεν την λες και αξιομνημόνευτη, χωρίς να έχεις pop corn και κάποιο αναψυκτικό δίπλα.
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Bastille Day Trailer
Share