Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
Cineramen Rebranded Logo

Φανατικοί του κινηματογράφου με αγάπη για κριτικές, αφιερώματα και πρόσφατες ειδήσεις από το χώρο της μεγάλης και της μικρής οθόνης, αλλά και από τον κόσμο των videogames. 🎥🍿👾

ΑρχικήΚριτικέςΚριτική για την ταινία West Side Story

Κριτική για την ταινία West Side Story

Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 4 Average: 5]
Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 4 Average: 5]

[line]

[dropcap]O[/dropcap] Steven Spielberg έχει κάνει πολλά διαφορετικά είδη ταινιών κατά τη διάρκεια της 50χρονης καριέρας του, αλλά ποτέ μιούζικαλ. Στα 74 του, σκηνοθέτησε επιτέλους το πρώτο του — και όχι ενα οποιοδήποτε μιούζικαλ , αλλά ένα ριμέικ του West Side Story , μια ταινία “θρυλος” του είδους , για να μην αναφέρουμε την έντονη εκφραστικότητα , νεανικής ενέργειας και ρομαντισμού που αντιπροσώπευε. Αλλά , ενώ ο Spielberg έχει “στήν πλάτη” του μισό αιώνα χαρακτήρες , το West Side Story του δεν μοιάζει με το έργο ενός καλλιτέχνη που ασχολείται μαζί του … απο νοσταλγία.

  • Γράφει ο Παναγιώτης Πυλαρινός (CinemaFiles)

Η εκδοχή του είναι ζωντανή , γεμάτη λεπτές αλλά σημαντικές αλλαγές που εκσυγχρονίζουν τα θέματα της ταινίας χωρίς . όμως , να “αλλοιώνουν” το σκηνικό της , με τον Spielberg να εκπληρώνει , παράλληλα , το όνειρο μιας ζωής και σκηνοθετεί το σύγχρονο ριμέικ tου West Side Story, της διαχρονικής θεατρικής παράστασης και της επικής ταινίας των 10 Όσκαρ , ενω μαζί με τον βραβευμένο με Tony και Pulitzer θεατρικό συγγραφέα και σεναριογράφο Tony Kushner , προσεγγίζει το υλικό με διάθεση να ρίξει φως σε σύγχρονα ζητήματα όπως το μεταναστευτικό και τη μισαλλοδοξία, ενώ το λαμπερό καστ τιμά την αυθεντική καταγωγή των λατινοαμερικανών χαρακτήρων της ιστορίας.

Απο την άλλη , η θρυλική μουσική του Leonard Bernstein και το ανυπέρβλητο
λιμπρέτο του Stephen Sondheim έχουν την τιμητική τους, ενώ ο Spielberg φρόντισε να αναθεωρήσει σκηνές και διαλόγους για χάρη της απαραίτητης αληθοφάνειας και του εύστοχου κοινωνικού σχολιασμού.

Όπως στο αυθεντικό μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ , η ιστορία αφορά μια βεντέτα ανάμεσα σε αντίπαλες συμμορίες του δρόμου της δεκαετίας του 1950 . Εκεί όπου ένας απαγορευμένος έρωτας γεννιέται ανάμεσα σε ένα αγόρι και ένα κορίτσι διαφορετικών φυλετικών καταγωγών , οι αντίπαλες συμμορίες παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους , και η δραματική τροπή μοιάζει αναπόφευκτη.

Δεδομένου ότι το West Side Story βασίζεται στο Romeo & Juliet, η ευδαιμονία του Τόνυ και της Μαρίας είναι φευγαλέα, καθώς οι εντάσεις μεταξύ των Jets και των Sharks συνεχίζουν να “μπαίνουν” ανάμεσα στούς δυο εραστές. Ο Spielberg βρίσκει οπτικά τολμηρούς τρόπους για να το καδράρει όλο αυτό , διατηρώντας την εντυπωσιακή χρήση της αρχικής ταινίας από πραγματικές τοποθεσίες της Νέας Υόρκης , συνδυάζοντας δυναμικές κινήσεις της κάμερας , με εντυπωσιακά χορευτικά , αλλάζοντας παράλληλα την σειρά ορισμένων τραγουδιών. Σε μερικά , μάλιστα , έχει δοθεί νέο νόημα μέσω της χρήσης νέων τοποθεσιών ή χρονισμών μέσα στη ιστορία , χωρίς όμως να αλλάξει το dna της πρώτης ταινίας. Ο “αγώνας” μεταξύ των Jets και των Sharks , για παράδειγμα , τώρα αφορά λιγότερο την περιοχή παρά τον καθαρό ρατσισμό. (Μάλιστα μετά απο επιλογή του Spielberg , οι Πορτορικανοί χαρακτήρες μιλούν σε ισπανικά χωρίς υπότιτλους) Η εκδοχή του Spielberg και του Kushner δίνει επίσης μεγαλύτερη πολυπλοκότητα στους ρόλους των αστυνομικών , οι οποίοι , τώρα , φαίνονται πολύ λιγότερο καλοπροαίρετοι.

Αλλά είναι η αφήγηση , το πλαίσιο και η αυθεντικότητα που δίνουν τη δική τους λάμψη στο West Side Story του Spielberg. H ενορχήστρωση των τραγουδιών είναι εξαιρετική και “φρέσκια” , ενω στο χορευτικό μέρος , απλά , δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου απο την οθόνη . Παράδειγμα το “In America” , το οποίο , είναι επίδειξη σκηνοθετικής δεξιοτεχνίας και χορογραφίας. Το One Hand, στο οποίο ο Tony (Ansel Elgort , που ίσως δεν είναι ο πιο χαρισματικός Tony (ή η πιο πειστική επιλογή για να υποδυθεί ένα παιδί που μόλις βγήκε από τη φυλακή)) και η Maria ανταλάσουν γαμήλιους όρκους τους , έχει μια τρυφερότητα. Και μπορεί η χημεία μεταξύ Elgort και Zegler να ήθελε λίγο παραπάνω δουλίτσα – η επιτυχία όμως είναι , οτι παρά το γεγονός αυτό , η ταινία λειτουργεί πολύ καλά.
Μία από τις μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ του West Side Story του 1961 και του Spielberg είναι ένας από τους “αποφοίτους” της αρχικής ταινίας που έπαιξαν σε αυτήν: η Rita Moreno, η οποία έπαιξε την Anita των Robbins and Wise , η οποία τώρα υποδύεται έναν νέο χαρακτήρα στην ιστορία που ονομάζεται Valentina και λειτουργεί κάτι σαν σύνδεσμος του παλιού με το νεο.

Σκηνοθετικά ο Spielberg σε μια απο τις καταπληκτικές δουλειές του , παραδίδει ενα masterclass σκηνοθεσίας που κάνει την ταινία να φαίνεται πολύ φρέσκια . Δεν ξεχνάμε , φυσικά , την απίστευτη φωτογραφία ( για άλλη μια φορά ) του Janusz Kaminski , ο οποίος έχει επιλέξει μια πιο χλωμή, αποκορεσμένη παλέτα και μια ελαφρώς πιο σκληρή , πιο γειωμένη αίσθηση των χώρων.

Ωστόσο, αυτή η ιστορία του West Side , πετυχαίνει περισσότερο ως αναβίωση όχι μόνο του μιούζικαλ του Wise , αλλά και ως δείγμα κλασικού αμερικάνικου κινηματογράφου , φτιαγμένο απο ενα μεγάλο studio. Είναι αυτονόητο ότι έχουμε να κάνουμε με ενα απειλούμενο είδος σήμερα — λόγω της πανδημίας , ναι , αλλά και λόγω άλλων βαθύτερων “ρευμάτων” στη βιομηχανία του κινηματογράφου. Το West Side Story , έτσι , με αυτόν τον τρόπο μοιάζει πολύ με μια αναβίωση όσο και ένα κύκνειο άσμα για ένα μεγαλειώδες στυλ κινηματογραφικής δημιουργίας που ελπίζουμε ότι θα συνεχιστεί , όπως τραγουδά η Μαρία , “κάπως, κάποτε, κάπου”.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★★☆

– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:

[line]

[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”156″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]

[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Rachel Zegler [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Ansel Elgort [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Ariana DeBose [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]

[line]

West Side Story Trailer [feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”]

[author title=”Cineramen” author_id=””]

[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]

[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]

[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]

[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]

 

Νίκος Δρίβας
Νίκος Δρίβαςhttps://www.cineramen.gr
Δημιουργός και συντάκτης του Cineramen αλλά κυρίως φανατικός του σινεμά.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ