Κριτική για την ταινία Top Gun: Maverick

[line]

[dropcap]Μ[/dropcap]ε πάνω από τριάντα χρόνια υπηρεσίας ως ένας από τους καλύτερους ιπτάμενους του Ναυτικού, ο Pete “Maverick” Mitchell (Cruise) βρίσκεται εκεί όπου ανήκει. Συμμετέχει σε ακραίες αποστολές ως ένας θαρραλέος πιλότος δοκιμών και αποφεύγει μια πιθανή προαγωγή που θα τον επηρέαζε αρνητικά. Καθώς εκπαιδεύει μερικούς αποσπασμένους πτυχιούχους για μια ειδική αποστολή την οποία δεν έχει βιώσει ποτέ κανένας πιλότος, ο Maverick αντιμετωπίζει τον Υπολοχαγό Bradley ‘Rooster’ Bradshaw (Teller), γιο του wingman “Goose”. Αντιμετωπίζοντας ένα αβέβαιο μέλλον αλλά και τα φαντάσματα του παρελθόντος, ο Maverick βρίσκει τον εαυτό του σε μια πάλη ενάντια στους πιο σκοτεινούς του φόβους, με αποκορύφωμα αυτή την αποστολή που απαιτεί την έσχατη θυσία από εκείνους που θα επιλεχθούν για να τη ζήσουν.

Fade in.

Τα logo των Paramount, Don Simpson & Jerry Bruckheimer εμφανίζονται στην μεγάλη οθόνη, το synth theme του Harold Faltermeier ανεβάζει στροφές σιγά-σιγά, το γνωστό font των τίτλων κάνει και αυτό την εμφανισή του, ενω το Danger Zone του Kenny Loggins κλείνει με ηχηρό τρόπο την εισαγωγή του νέου Top Gun.

Fade out.

Τελικά πόσα έχουν αλλάξει σε τούτο το πολυαναμενόμενο -για πάνω απο τρείς δεκαετίες- sequel? Θα ανταποκριθεί στις προκλήσεις; Η απάντηση είναι ένα ηχηρό ναι. H αλήθεια είναι, όμως, οτι, αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει: O Tom Cruise, η κινηματογράφιση, οι θεατές και πολλά άλλα. Αυτός όμως που μένει αλώβητος , είναι ο μύθος της ταινίας… και ο Maverick. Έναν Maverick που τον βρίσκουμε σχεδόν εκεί που τον αφήσαμε. Κολλημένος στον βαθμό του Captain, ο “ένας αλλά λύκος” Mav και απο τους τελευταίους “best of the best” της σχολής του ‘86, πλέον δοκιμάζει και φέρνει στα όρια τους υπερηχητικά αεροπλάνα , που κανείς δεν ξέρει οτι υπάρχουν, πάντα όμως με τους δικούς του όρους, και με την τρέλα που κουβαλά… ακόμα. Όλα λοιπόν στήν θέση τους: τα Ray-Ban, το μπουφάν, η Kawasaki και τα – ως ελάχιστο φόρο τιμής στον Tony Scott – ηλιοβασιλέματα.

Όλα τα παραπάνω μπαίνουν σε πλήρη λειτουργία , κατά τη διάρκεια της εντυπωσιακής εναρκτήριας σκηνής όπου ο Maverick δοκιμάζει τη δύναμη των 10 g , σε ενα νέου τύπου αεροσκάφος, όπου ολα φυσικά πάνε με τους “δικούς του κανόνες”. Αντί όμως να τιμωρηθεί, καλείται να γίνει εκπαιδευτής για μια ομάδα νεαρών πιλότων και απόφοιτων της σχολής του Top Gun, για να εκτελέσει μια σχεδόν αδύνατη αποστολή (τύπου επίθεση στο Death Star), και σε έναν εχθρό – επιτέλους – χωρίς χαρκτηριστικά (εξαιρετική σεναριακή επιλογή).

Μάλιστα ο Ed Harris (εξαιρετικός , και σε έναν ρόλο που νομίζεις οτι βλέπεις τον δίδυμο αδερφό του Ταξίαρχου Hummel, απο τον Βράχο του Michael Bay), ο οποίος υποδύεται τον σκληρό ναύαρχο του Πολεμικού Ναυτικού που προτιμά την αντικατάσταση των επανδρωμένων αεροσκαφών με drones, “υπενθυμίζει” στόν Mav, οτι: «Το είδος σου σύντομα θα εξαφανιστεί». «Ίσως ναι», απαντά ο Maverick, «αλλά όχι σήμερα».

Είναι δύσκολο να μην “δείς” την ολη κουβέντα ως μια ρητή δήλωση για τη θέση του Cruise στο Hollywood. Αφοσιωμένος στην παραγωγή ταινιών , ο Tom είναι ο φύλακας-άγγελος της φλόγας ενός είδους κινηματογραφικών ταινιών που το Hollywood ήξερε πολύ καλά να κάνει , και που μάλλον έχει ξεχάσει. Με την υπόλοιπη Tinseltown να – όπως φαίνεται – έχει παραδωθεί στην streaming τρέλα με ηθοποιούς β’ κατηγορίας μπροστά απο μια green screen σε κάποια απο τα studio των Βαλκανίων, ο Cruise συνεχίζει να προσφέρει συναρπαστικές κινηματογραφικές στιγμές, ανακαλύπτοντας ΚΑΙ τον τρελό εαυτό του τα τελευταία χρόνια μέσω του franchise Mission: Impossible.

Όλα καλά λοιπόν. Με το σενάριο όμως τι γίνεται; Και εκεί, όμως … enter Tom. Γιατί εκτός των παραπάνω, ξέρει πολύ καλά (και) να διαλέγει συνεργάτες. Έχοντας ηδη στο πλευρό του τον (πλέον) κολλητό του Christopher McQuarrie ώστε να του “σκαλίσει” ενα σενάριο αντάξιο της ποπ φήμης, της ταινίας του Tony Scott, φυσικά τον Jerry Bruckheimer, αλλά και τον “τίμιο” σκηνοθέτη, του πανέμορφου Tron: Legacy και του υποτιμημένου Only the Brave, Joseph Kosinski, με τον οποίο είχε (ξανα)δουλέψει στο υπέροχο Oblivion, ο Cruise έβαλε το τρένο στις γραμμές, φτιάχνοντας ενα sequel, που ξεπερνά με υπερηχητική ταχύτητα κάθε προσδοκία στην αφήγηση, την εκτέλεση σεκάνς δράσης και την υποκριτική της. Τα πάντα σε τούτη την ταινία δουλεύουν προς την οπτική θρέψη του θεατή. Φτιάχτηκαν ειδικές κάμερες ώστε να μπούν μέσα στα cockpit, ενω όλοι οι ηθοποιοί, έμαθαν και έγιναν και οι ίδιοι σκηνοθέτες των δικων τους σκηνών. Φυσικά μαζί τους, δάσκαλος στο πανί και στην ζωή, ο Tom Cruise… πανταχού παρών!

Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η ταινία είναι πραγματικά γυρισμένη μέσα σε αυτά τα αεροσκάφη που σκίζουν τον ουρανό , αντί μπροστά σε μια άψυχη green screen με προσομοιωμένες εικόνες, με μοναδικό σκοπό, ο θεατής, να αισθάνεσαι κυριολεκτικά την κρούση και την κίνηση όταν τα αεροπλάνα πετούν με τρομερή ταχύτητα. Αυτό που είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι η ιστορία είναι σφιχτά εστιασμένη, όπως και το να πετάς αυτά τα αεροπλάνα με άψογη ακρίβεια, στούς χαρακτήρες κάνοντας την όποια σεναριακή φόρτιση, ωμή, γνήσια και πειστική. Αν και η ταινία συνδυάζει απρόσκοπτα την πλοκή της με μερικά σημεία αναφοράς απο το πρώτο Top Gun, δεν είναι κακό να ρίξετε μια ματιά στην ταινία του 1986 για να φρεσκάρεται τη μνήμη σας, ώστε να απολαύσετε αυτή τη συνέχεια , καθώς το σενάριο κλείνει κάποια arc χαρακτήρων.

Ενώ το πρωτότυπο κυκλοφόρησε αρχικά ως ενα μιλιταριζέ ρομαντικό φίλμ (ας μην ξεχνάμε ότι ήταν ένα cash-in για την επιτυχία του An Officer and a Gentleman) και μετά ως ταινία δράσης, το αντίστροφο συνέβη με τούτη εδω τη συνέχεια, καθώς (δυστυχώς ή ευτυχώς) ζούμε σε έναν κινηματογραφικό κόσμο όπου το Hollywood φαίνεται να στοχεύει μόνο 14χρονα αγόρια. Για αυτό και κατα την διάρκεια της ταινίας διαπιστώνεις με έκλπηξη , ότι το Top Gun: Maverick δεν έχει χάσει το “That Lovin’ Feelin’” και γίνεται μια πιο ρομαντική ταινία από τον προκάτοχό του , αλλά με κάτι παραπάνω που έλειπε απο την ταινία του 1986… το δράμα. Το ενδιαφέρον του Maverick εδώ είναι η Jennifer Connelly, η «κόρη του ναυάρχου» Penny Benjamin που αναφερόταν – στο πρώτο φίλμ – ως μια από τις “touch and go” ρομαντικές κατακτήσεις του Maverick. Τώρα ιδιοκτήτρια του “The Hard Deck”, ενός τοπικού μπαρ στο οποίο συχνάζουν εκπαιδευόμενοι στο Top Gun, η Penny βάζει τον Maverick να αντιμετωπίσει την αγάπη και να αφήσει το παρελθόν. Καθώς , όμως , ο Maverick επιχειρεί να ξεκινήσει μια ουσιαστική σχέση με την Penny, έχει επίγνωση του πόνου που της προκάλεσε κάποτε. Αυτό οδηγεί σε μια δευτερεύουσα πλοκή όπου βλέπουμε τον Cruise να αποκαλύπτει μια ερμηνευτική πλευρά που την κρατούσε “κλειστή” από την εποχή του Jerry Maguire. Σε αυτές τις σκηνές μας υπενθυμίζει ότι δεν είναι απλώς ένας “κασκαντέρ” με το χαμόγελο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων – αλλά ένας ηθοποιός που μπορεί να μας πει τόσα πολλά με το βλέμμα αβεβαιότητας που εμπλουτίζει τον ήρωα του, και παράλληλα για το πόση ανθρωπιά εμπνέει σε έναν χαρακτήρα που είναι, ας το παραδεχτούμε , ένα κλισέ της δεκαετίας του ’80. Το ίδιο θα συμβεί και στην συνάντηση μεταξύ Mav και Ice, όπου πολύ σωστά η όλη σεκάνς δεν φτιάχτηκε για να γίνει η αίθουσα “γήπεδο” (βλέπε SpiderMan NWH), αλλά ενσωματώθηκε δραματουργικά μέσα στο σενάριο, ως αφηγηματικό κομμάτι της ταινίας. Πραγματικά μια θαυμάσια σκηνή, με μεγάλο νικητή τον Val Kilmer.

Το Top Gun: Maverick αναγνωρίζει περήφανα τον προκάτοχό του, αλλά σε αντίθεση με άλλα -και χειρότερα- sequel, δεν καταφεύγει ποτέ σε κανένα φτηνό fan servise. Mπορεί να υπάρχουν κάποιες στιγμές όπου μια εμβληματική ατάκα από το πρωτότυπο φίλμ πρόκειται να επαναληφθεί για να “βγάλει” φτηνό γέλιο, αλλά η ταινία είναι σίγουρο οτι αντιστέκεται αξιέπαινα σε κάθε τέτοια νοσταλγία. Και μπορεί να έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια από το πρωτότυπο φίλμ, αλλά το νεο Top Gun, αρκείται στο να είναι ένα sequel με την παραδοσιακή έννοια, επιλέγοντας την ιστορία αντί να την αναπαράγει για την νέα γενιά.

Βέβαια πολλά έχουν αλλάξει από το 1986. Οι Tony Scott ​​και Don Simpson απεβίωσαν, ο Kilmer παλεύει με την κατάσταση της υγείας του (που ουσιαστικά τελείωσε την καριέρα του), ενω το μεγαλύτερο μέρος του cast του 1986 έχει περάσει στην αφάνεια. Μία σταθερά φαίνεται να παραμένει. Και αυτή ακούει στο όνομα Tom Cruise , o οποίος (για μια ακόμη φορά), μαζί φυσικά με ενα εξαιρετικό επιτελείο – σκηνοθέτης, σεναριογράφοι, ηθοποιούς, παραγωγή – φτιάχνει ενα συναρπαστικό (εξαιρετικές σκηνές δράσης), διασκεδαστικό, έντονο και εκπληκτικά πλούσιο σε συναισθήματα, Top Gun , κάνοντάς το, το τέλειο καλοκαιρινό blockbuster και ενα απο τα καλύτερα sequel που έχουν γυριστεί. Μια ταινία, καθαρό σινεμά , ενα blockbuster παλαιάς κοπής, απο έναν star παλαιάς κοπής, ο οποίος παράλληλα μας βάζει στο “τρυπάκι” – σιγά, σιγά – ότι δεν θα μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο για πάντα. Και αυτό γιατί κάποτε θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη θνησιμότητά του. Ίσως ναι. Αλλά όχι σήμερα, οχι ακόμα!

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★★☆

• Για να μην χάνετε τίποτα που έχει να κάνει με ταινίες και σειρές, ακολουθήστε μας και εδώ

– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:

• Περισσότερες κριτικές ταινιών μπορείτε να δείτε εδώ

• Ακόμα περισσότερα νέα για επερχόμενες ταινίες

• Trailer για νέες σειρές και ταινίες

[line]

[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”136″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]

[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Tom Cruise [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Jennifer Connelly [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Miles Teller [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]

[line]

Top Gun: Maverick Trailer [feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”]

[author title=”Cineramen” author_id=””]

[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]

[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]

[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]

[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]