Mετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Χάρι Χάφ είναι ένας πυγμάχος που πολέμησε με άλλους κρατούμενους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης για να επιβιώσει. Στοιχειωμένος από αναμνήσεις και ενοχές, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει αγώνες ενάντια σε θρύλους της πυγμαχίας όπως ο Rocky Marciano, ως τρόπο να βρει ξανά την πρώτη του αγάπη.
Κακά τα ψέματα, ταινίες με θέματα την πυγμαχία (και τα… παρελκόμενα της) και με έντονο το δραματικό στοιχείο έχουμε δει πολλές. Επομένως, δεν περιμένεις και πολλά διαφορετικά πράγματα από το The Survivor και ειδικότερα μετά την παρακολούθηση του trailer της ταινίας.
Αυτό δεν είναι κακό, για να το ξεκαθαρίσουμε κιόλας και ίσα ίσα βοηθάει την κατάσταση στην ταινία, η οποία φυσικά δεν κινείται στο καθαρό κομμάτι του μποξ αλλά στα κοινωνικά προβλήματα και κυρίως σε μια θλιβερή εποχή, όπως είναι αυτή του πολέμου.
Είναι δεδομένο από την πρώτη στιγμή ότι υπάρχουν όλα τα κλισέ που μπορεί να βρει κανείς σε μια ταινία με τέτοια θεματολογία και πολλές φορές όλα κυλούν προβλέψιμα, ωστόσο η ταινία καταφέρνει να δώσει κάτι ενδιαφέρον.
Το πρώτο είναι ότι ενώ μπορεί στο περιεχόμενο να υπάρχουν αρκετά κλισέ, η σκηνοθεσία του The Survivor σε πολλά σημεία είναι δυναμική και εστιάζει στους χαρακτήρες, ενώ παρόλο που χρειαζόταν να είναι ένα κλικ καλύτερη, δεν μπορείς να μην παρασυρθείς με την ωμότητα και την ευθύτητα μερικών σκηνών.
Ο υπέροχος Ben Foster (μεταμορφωμένος εξωτερικά σε μια “εσωτερική” ερμηνεία) είναι όσο και όπως χρειάζεται στον ρόλο. Χωρίς να ξεφεύγει (τελείως) σε υπερβολές και είναι πειστικότατος όσο χρειάζεται, ακόμα και σε κάποιες σκηνές που θα μπορούσε να διαχειριστει καλύτερα η ταινία.
Το The Survivor δεν έχει κανένα σκοπό να παραπλανήσει τον θεατή και δίνει μια ταινία η οποία βλέπεται με ενδιαφέρον ακόμα και όταν γίνεται προβλέψιμη, ενώ μας κάνει να ταυτιστούμε με τα γεγονότα και τις καταστάσεις.
Σχεδόν όλα λειτουργούν άψογα, με αφετηρία την πολύ καλή σκηνοθεσία, που βάζει τον θεατή μέσα στα γεγονότα, γεμάτη δυναμισμό και άκρατο ρεαλισμό. Ακόμα και όταν η ταινία έχει προβληματάκια ρυθμού, παρά και την μικρή διάρκεια που έχει δεν σε κουράζει, απλά ίσως θα έπρεπε να προτιμηθεί ένα άλλο μοτίβο.
Ο θεατής νιώθει την πίεση των ηθοποιών, σαν να βιώνει εκείνος το δράμα τους και την σκληρή πραγματικότητα τους, σε κομβικά σημεία ωστόσο δείχνει να μην μπορεί να διαχειριστεί με καινοτομία το εν λόγω θέμα. Ωστόσο το σενάριο και η εξέλιξη της πλοκής είναι καλοδουλεμένα, μιας και ο ρεαλισμός κυριαρχεί ως επί το πλείστον και έτσι επαναφέρουν όσο γίνεται την όλη κατάσταση.
Εν κατακλείδι, η ταινία The Survivor έχει δυνατές στιγμές, ένταση, μια κάπως βαριά ατμόσφαιρα και καταφέρνει ακόμα και με τις υπερβολές του να βγάλει συναισθήματα. Αυτό οφείλεται στον Ben Foster, σε μια ελαφρώς κλισεδιάρικη αλλά καλογυρισμένη, καλογραμμένη και καλοπαιγμένη ταινία που αξίζει να δώσει μια ευκαιρία ο θεατής.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★☆☆
Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
The Survivor Trailer
Cineramen
Share
