[line]
[dropcap]Έ[/dropcap]νας πολύ νεαρός πρίγκηπας είναι στα πρόθυρα της ηλικίας που θα γίνει άνδρας. Ενώ ετοιμάζεται να καθίσει στο θρόνο του πατέρα του, η μοίρα του σφραγίζεται ανεξίτηλα από μια αιματηρή και αναίτια σφαγή: ο πατέρας του δολοφονείται βάναυσα από τον θείο του, ο οποίος μάλιστα απαγάγει τη μητέρα του μικρού αγοριού.
- Γράφει ο Παναγιώτης Πυλαρινός (CinemaFiles)
Φεύγοντας από το Βασίλειο του νησιού με μια βάρκα, το παιδί ορκίζεται να πάρει εκδίκηση.
Δύο δεκαετίες αργότερα, ο ήρωας έχει γίνει ένας ατρόμητος πολεμιστής που εισβάλλει σε
χωριά και τα λεηλατεί, μέχρι που μια απόκοσμη μάντισσα του θυμίζει τον αιώνιο όρκο του,
ότι οφείλει να εκδικηθεί για τον άδικο χαμό του πατέρα του, να σώσει τη μητέρα του, και να
σκοτώσει τον άπληστο θείο του. Ταξιδεύοντας με ένα πλοίο που μεταφέρει σκλάβους στην
Ισλανδία, ο ήρωας διεισδύει στο αγρόκτημα του θείου του με τη βοήθεια μιας γυναίκας που
ήταν μαζί του στο πλοίο— και έτσι ξεκινά τον αγώνα να τιμήσει τον ιερό του όρκο.
Ακονίστε σπαθιά, ξεσκουριάστε ασπίδες, γυαλίστε τσεκούρια . Ένας Βίκινγκ έρχεται διψασμένος για αιματηρή εκδίκηση, στο The Northman, και τα πτώματα αρχίζουν να συσσωρεύονται όλο και πιο ψηλά σε αυτό το “πύρινο” έπος δράσης από τον σκηνοθέτη και συν-σεναριογράφο Robert Eggers (The Witch, The Lighthouse). Γραμμένο σε συνεργασία με τον Ισλανδό συγγραφέα Sjón (Lamp, Dancer in the Dark), το The Northman είναι ενα “θορυβώδες” και βουτηγμένο μέσα στήν λάσπη, παραισθησιογόνο, αλλά και τόσο “ζωντανό” φίλμ. Μια εξέταση του τρόπου με τον οποίο η βία γεννά τη βία και μια μελέτη του πώς μια ζωή αφιερωμένη στο μίσος και την εκδίκηση μπορεί να οδηγήσει σε “άβολες” αλήθειες, αλλά και εκεί όπου η ανδρεία στο πεδίο μάχης και τις ιερές δοξασίες μιας άλλης εποχής , έδιναν σθένος και κουράγιο στους έκπτωτους της μοίρας οι οποίοι μετατρέπονταν σε ατρόμητους και ταγμένους πολεμιστές.
O Eggers αντλεί σεναριακή “δύναμη” απο τα αφηγηματικά σκοτάδια του Σαιξπηρικού Άμλετ φέρνοντας ανείπωτα μυστήρια των Βίκινγκ και των μοναχικών πολεμιστών , αλλά και τούς θρύλους μυθικών σπαθιών και σκοτεινών πεπρωμένων μέχρι την τελική μάχη στην καρδιά ενός μαινόμενου ηφαιστείου , απο τις σελίδες του Tolkien. Το τελευταίο βέβαια , δεν αποτελεί έκπληξη , δεδομένης της αγάπης του Tolkien για τη σκανδιναβική μυθολογία , όπως επίσης δεν προκαλεί έκπληξη και η παροδική ομοιότητα της ταινίας με τον εκδικητικό Conan του John Milius , Αλλά το να συγκρίνεις το Northman με ταινίες και ιστορίες του παρελθόντος… μόνο κακό του κάνεις.
Η ιστορία του Eggers για τη βάναυση εκδίκηση του Amleth στέκεται μόνη της , και περνά μπροστά απο τα μάτια μας , μέσα σε μια φαντασμαγορική θολούρα τελετουργιών, αιματοχυσίας και μυθολογίας. Ακόμα κι αν η ιστορία μπορεί να φαίνεται “φθαρμένη” , η εκτέλεσή της είναι τολμηρή, οπτικά εξαιρετική και σε μεγάλο βαθμό επική. Μια “απλή” και “προβλέψιμη” υπόθεση… στα χαρτιά. Γιατί ο Eggers εκμεταλλεύεται με ουσιαστικό τρόπο το υλικό που έχει στα χέρια του και μέσω της εκπληκτικά ατμοσφαιρικής αφήγησης δίνει το απαραίτητο βάρος στήν ταινία του. Ακόμη και οι τοποθεσίες του “πραγματικού” κόσμου στάζουν δράμα , με τις μαύρες παραλίες , τους καταπράσινους λόφους και τις επιβλητικές κορυφές να πρoσθέτουν το δικό τους λιθαράκι , στον απόκοσμο καμβά του Eggers.
Επιδιώκοντας κάτι που πλησιάζει την ιστορική ακρίβεια, ο Eggers αποφασίζει να γεμίσει την οθόνη με σκανδιναβική λαογραφία και μυστικισμό, από την παρουσία της Βαλκυρίας μέχρι τις παραισθησιογόνες τελετουργίες , πετυχαίνοντας με αυτόν τον τρόπο , την δημιουργία ενός κόσμου “Βίκινγκ” όπως μπορεί να τον αντιλαμβάνονταν οι ίδιοι , χωρίς την πίεση του σύγχρονου ρεβιζιονισμού ή του σκεπτικισμού. Όλα αυτά , φυσικά , εμπλουτίζονται με τις βροντερές και αδυσώπητες παρτιτούρες των Robin Carolan και Sebastian Gainsborough , που πραγματικά με καθήλωσαν στην θέση μου , καθώς ο Amleth του Skarsgård ζητούσε την αιματηρή εκδίκησή του.
Ο Eggers και ο DP του, Jarin Blaschke, κάνουν το 3 στα 3 (μετά τα Witch & Lighthouse) , με σχεδόν κάθε μια απο τις λήψεις του Northman να δείχνουν στο πανί υπέροχες (εξαιρετικό το μονοπλάνο της πρώτης επίθεσης των Βίκινγκ), αλλά και με τον φωτισμό του Blaschke , ιδιαίτερα στις νυχτερινές σεκάνς, να φέρνει τρόμο και μια ανατριχίλα , ταιριάζοντας παράλληλα το απίστευτο sound design του Steve Little και της ομάδα του. Το μοντάζ της Louise Ford (The Lighthouse), παρά τις ουρίτσες , τα λαθάκια και την “κοιλίτσα” 25 λεπτών , με την συμπλήρωση της μίας ώρας , ξέρει πώς να δώσει στην ταινία στιγμές μεγαλείου , ενώ στίς σκηνές δράσης την κατάλληλη ένταση.
Όπως και με τις δύο προηγούμενες ταινίες του, ο Eggers ξέρει πώς να “φέρνει” τους ηθοποιούς του στο ίδιο και ιδιαίτερα περίεργο μήκος κύματος των ιστοριών του , με το ερμηνευτικό σύνολο του cast να δίνει το καλύτερο εαυτό του , μεταφέροντας τα πάθη και τις εμμονές των χαρακτήρων που ερμηνεύουν. Ο Skarsgård είναι οριακά “άγριος” στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας , και χωρίς υπερβολές μας βάζει στο μονοπάτι του , και το τι τον οδηγεί , ακόμη και όταν ο χαρακτήρας βυθίζεται στήν ζωώδη αγριότητα. Όπως και στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του Eggers , έτσι και εδω , τα απίστευτα εκφραστικά μάτια και η απόκοσμη ποιότητα της Taylor-Joy , της επιτρέπουν να ερμηνεύσει με πεποίθηση την ιδέα μιας γυναίκας με δυνάμεις σε ένα μυστικιστικό επίπεδο. Η Όλγα (της) μπορεί να μην ταιριάζει με τον Amleth σε “σωματικό εκφοβισμό”, συμμερίζεται όμως τη δέσμευσή του για την καταστροφή του κοινού τους εχθρού.
Το The Northman είναι το καλύτερο είδος ταινίας πολλαπλών ερμηνειών. Χωρίς να εγκαταλείψει τα διαπιστευτήριά του στο arthouse, ο Eggers φτιάχνει ένα σχολαστικά σκηνοθετιμένο έπος εκδίκησης και μαζί ένα σκοτεινό θρίλερ εκδίκησης με μεσαιωνική ατμόσφαιρα , το οποίο έχει τη δυνατότητα να προσελκύσει (και) το είδος των θεατών που βρήκαν την προηγούμενη ταινία του αδιαπέραστη. Υποβλητικό και ατμοσφαιρικό, βυθίζει τον θεατή στα σπλάχνα και το θράσος μιας αδυσώπητης αναζήτησης εκδίκησης, μιας σύγκρουσης φύσης και ανθρώπου όπου η βία είναι μαζί το μέσο και το αποτέλεσμα , ενω παράλληλα ζωντανεύει ένα έπος των Βίκινγκ με έναν τρόπο που δεν είχα ξαναδεί. Ένα τολμηρό βήμα για μια από τις πιο μοναδικές σκηνοθετικές φωνές του κινηματογράφου, σημερα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★★☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
[line]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”140″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Alexander Skarsgård [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Anya Taylor-Joy [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Björk [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]
[line]
The Northman Trailer [feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]