Οι Ed και Lorraine Warren ξεκινούν μια από τις συγκλονιστικότερες υποθέσεις τους, για την ψυχή ενός νεαρού αγοριού και οδηγούνται σε κάτι που δεν έχουν ξαναδεί μέχρι τώρα. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ που ένας ύποπτος φόνου, χρησιμοποιεί ως υπεράσπιση τη δαιμονική κατοχή.
Αναμφίβολα ένα από τα πιο πετυχημένα θρίλερ των τελευταίων χρόνων είναι σίγουρα το Conjuring, το οποίο κατάφερε να κάνει τόσο μεγάλη επιτυχία που απέκτησε μέχρι και ένα μέτριο prequel, το Annabelle και το sequel Conjuring 2, για το οποίο είχαμε γράψει την άποψη μας.
Έχουμε δει τα τελευταία χρόνια έχουμε δει πολλές ταινίες στο είδος οι οποίες έχουν προσπαθήσει για το κάτι διαφορετικό με πολλές να πέφτουν συνεχώς στις ίδιες ευκολίες, κάτι το οποίο συμβαίνει δυστυχώς από ένα σημείο και μετά στην προκειμένη περίπτωση. Το franchise μετά από δυο καλές ταινίες, δείχνει “κορεσμένο” και χωρίς έμπνευση και τρόμο.
Η ταινία The Conjuring: The Devil Made Me Do It θα μπορούσε να έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και να προσφέρει κάτι αρκετά φρέσκο στον θεατή με βάση την φύση του franchise, ωστόσο γίνεται εντελώς flat και αδιάφορη.
Ναι μεν στόχος για την ταινία The Conjuring: The Devil Made Me Do It είναι να προσφέρει στον θεατή αγωνία και τρόμο, ωστόσο καταλήγει τόσο άνευρη που πραγματικά ακόμα και μια παρωδία της, θα τρόμαζε περισσότερο.
Μπορεί να προσπαθεί από τα πρώτα λεπτά να σε βάλει στο κλίμα και αργεί σχετικά να μπει στο κανονικό της κομμάτι, ωστόσο δεν μαθαίνουμε πολλά πράγματα για τους χαρακτήρες, ενώ ειδικά στο δεύτερο υπάρχουν και οι σχετικές ευκολίες.
Η ταινία ενώ σε κάποια κομμάτια της στο πρώτο μέρος ιντριγκάρει και έχει ενδιαφέρουσες ιδέες, δεν πετυχαίνει πλήρως τον σκοπό της, μιας και όσο περνάει η ώρα… ξεχειλώνει, απλά ξεμένοντας από έξυπνες ιδέες με αποτέλεσμα να κάνει τον θεατή να βαρεθεί.
Προσπαθεί να κρατήσει το ενδιαφέρον (υπάρχουν κάποιες δυνατές σκηνές), ωστόσο έχουμε μερικές κλισέ σκηνές χωρίς να χρειάζεται (μερικές εκ των οποίων είναι ανυπόφορες), κατεβάζει λίγο την ένταση και γενικότερα είναι απλά για να γίνει.
Υπήρχε δυνατότητα για μερικές πολύ καλές και έξυπνες στιγμές, τις οποίες και δεν αξιοποιεί με βάση τα στοιχεία που έχει, χαραμίζοντας το ταλέντο κάποιων ηθοποιών από το cast, το οποίο μπορούσε να προσφέρει πολλά περισσότερα.
Δεν θα αναφερθούμε στο φινάλε και την εξέλιξη της, γιατί μπορεί να ξεφύγει και κάποιο spoiler, αλλά η ταινία The Conjuring: The Devil Made Me Do It θα μπορούσε να είναι μια ακόμα καλύτερη και να προσφέρει ένταση, αγωνία και κάτι παραπάνω από αυτά που τελικά βλέπουμε.
Δυστυχώς δεν τα καταφέρνει καλύτερα από τον μέσο όρο του είδους, διότι δεν μπορεί το The Conjuring: The Devil Made Me Do It να γίνει κάτι παραπάνω από μια generic προσπάθεια, που είχε να δώσει πολλά περισσότερα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★☆☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
The Conjuring: The Devil Made Me Do It Trailer
Cineramen
Share
Αν το δεις σαν horror movie δεν λεει και πολλα, καθως υπαρχουν στιγμες που χαλανε την ενταση της ταινιας. Μπορει ομως να χαρακτηριστει ως μια αρκετα καλη δραματικη ταινια. Ο συνδυασμος θρησκευτικου-σατανικου θριλερ με στοιχεια δικαστικης-αστυνομικης περιπετειας και συναισθηματικου δραματος, απογειωνει την ατμοσφαιρα, αρκει επαναλαμβανω να μην το δεις σαν horror movie. Δινεται περισσοτερη εμφαση στις σχεσεις μεταξυ των χαρακτηρων, παρα στο δαιμονικο στοιχειο, στον τρομο και τα jumbscares. Ισως θα ηθελα περισσοτερη αναλυση στη σχεση πατερα(πρωην-ιερεα) και κορης-μαγισσας. Vera Farmiga, απλα respect για την ερμηνεια!!!