Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
Cineramen Rebranded Logo

Φανατικοί του κινηματογράφου με αγάπη για κριτικές, αφιερώματα και πρόσφατες ειδήσεις από το χώρο της μεγάλης και της μικρής οθόνης, αλλά και από τον κόσμο των videogames. 🎥🍿👾

ΑρχικήΚριτικέςΚριτική για την ταινία The Batman

Κριτική για την ταινία The Batman

Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 27 Average: 4.2]
Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 27 Average: 4.2]

[line]

[dropcap]Ό[/dropcap]ταν στο Gotham αρχίζουν να πεθαίνουν άνθρωποι με μυστήριους τρόπους, ο Batman θα πρέπει να μπει βαθιά στον κόσμο της πόλης για να βρει στοιχεία και να λύσει το μυστήριο που συνδέεται με την ιστορία των εγκληματιών. Στην ταινία όλοι οι κλασικοί εχθροί του Batman είναι ήδη ενεργοί και όλοι τους είναι ύποπτοι. Όσο η κλίμακα του νοσηρού σχεδίου ξεδιπλώνεται, ο Batman πρέπει να συνάψει καινούριες συμμαχίες, να αποκαλύψει τον ένοχο και να αποδώσει δικαιοσύνη για την κατάχρηση εξουσίας και τη διαφθορά που έχουν καταστρέψει την Gotham City.

 

Είναι μερικές ταινίες που πραγματικά έχουν ακουστεί τόσο και τις περιμένεις πως και πως ελπίζοντας πως θα σε αποζημιώσουν και δεν θα απογοητεύσουν. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για το The Batman, μια από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες για το 2022.

Έχουμε ακούσει πάρα πολλά καιρό τώρα και πλέον λοιπόν ήρθε η ώρα να κάνουμε τον απολογισμό μιας ταινίας, η οποία είχε τεράστιο hype (με ότι κινδύνους κι αν ελλοχεύουν από αυτό) και φυσικά έχει τα θετικά της, αλλά και κάποια μειονεκτήματα.

Η ταινία The Batman είναι μεν αυτό που περιμέναμε στο σύνολο της και θα θέλαμε βέβαια το κάτι παραπάνω με βάση το hype που είχε δημιουργηθεί. Αυτό γιατί έχει αρκετους τομείς στους οποίους καταφέρνει να καθηλώσει το κοινό και να δώσει μια αξιοπρεπέταστη σκιαγράφηση ενός αγαπημένου χαρακτήρα, αλλά και κάποια κομμάτια που επιδέχονταν βελτίωσης.

Καταρχήν, θα θέλαμε να σας προτρέψουμε να ξεχάσετε ότι ξέραμε μέχρι τώρα σε σχέση με τον ήρωα, μιας και εδώ μιλάμε για μια πιο διαφορετική αποτύπωση του χαρακτήρα με μια χροιά που συνολικά δεν έχουμε ξαναδεί, άσχετα αν έχει κάποια μικρά “δάνεια”.

Θεωρητικά, η περίπτωση του The Batman δεν θα ήθελε και πολλά διαφορετικά στοιχεία από ότι στις μέχρι τώρα ταινίες για να αποτυπωθεί στην οθόνη ως χαρακτήρας, με συγκεκριμένες προδιαγραφές και ίσως πιο ξεκάθαρα κίνητρα, ωστόσο πραγματικά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ωραία ταινία.

O Matt Reeves χωρίς καν να τον αντιγράφει, βαδίζει σε πιο… Nolan μονοπάτια και για μια ακόμα φορά σπάει το “παραδοσιακό” καλούπι των comic ταινιών (εδω η Warner, πραγματικά αφήνει το πεδίο ελεύθερο) και φτιάχνει ενα πολυεπίπεδο ψυχογράφημα της προσωπικότητας του Batman περισσότερο από ότι Bruce Wayne (άλλωστε περισσότερο βλέπουμε τον πολύ καλό Robert Pattinson με στολή, παρά χωρίς), με έντονο το νουαρ στοιχείο.

Αρχικά, να βγάλουμε από την μέση τα ψεγάδια της ταινίας για να επικεντρωθούμε αργότερα στα περισσότερα θετικά της. Σίγουρα τα 175 λεπτά (ειδικά σε μια εποχή που οι περισσότερες ταινίες έχουν διάρκεια 2,5 ώρες) δε θα μπορούσαν να μην κρύβουν “κινδύνους”.

Για να το εξηγήσουμε λοιπόν, ο ρυθμός της ταινίας είναι σίγουρα επιβλητικός και σκοτεινός (σε καμία περίπτωση όμως επιτηδευμένος), ωστόσο νιώθεις πως σε μερικές κομβικές σκηνές πριν το εντυπωσιακό τελείωμα της, πως θα μπορούσε να έχει κάποιες καινοτομίες παραπάνω. Αυτό περισσότερο στο σεναριακό κομμάτι, μιας και για να “χωρέσει” τα όσα θέλει ο Reeves (ο Μat έτσι, μην μπερδευόμαστε) στο τρίωρο “πόνημα” του, υποπίπτει και σε μερικές τραβηγμένες σε διάρκεια σκηνές, χωρίς να σας τις αποκαλύπτουμε.

Θα μπορούσε να είναι λίγο πιο στρωτό και φυσικά κάνα μισάωρο πιο μικρό, ώστε να δώσει μια ακόμα πιο εντυπωσιακή και αν μη τι άλλο να μην… πιαστεί και ο θεατής στην καρέκλα του. Απλώνει μεν την θεματολογία και μερικούς από τους χαρακτήρες του, αλλά ένα… μάζεμα θα ήταν ακόμα πιο θετικό. Σεναριακά θα θέλαμε κάπως περισσότερα πράγματα για την διάρκεια της. Χωρίς φυσικά να στερείται ουσίας, αλλά αδικεί μερικά από τα πλεονεκτήματα της με το… άπλωμα της πλοκής (σε κάποιες υποπλοκές) και την “κάλυψη” μερικών χαρακτήρων από άλλους.

Φτάνουμε και στους χαρακτήρες λοιπόν (και θα κλείσουμε με τα αρνητικά), όπου μεγάλη αδικία είναι για τον πραγματικά αγνώριστο Colin Farrell ως Penguin (όσες φορές τον είδαμε κι ας το γνωρίζαμε δεν καταλάβαμε πως είναι αυτός), που προωθήθηκε στο μαρκετινγκ της ταινίας αλλά παίζει συνολικά ούτε 10 λεπτά.

Μπορεί και ο ίδιος να το είχε δηλώσει αυτό και φυσικά να ήταν γνωστή εκ των προτέρων η χρονική διάρκεια της παρουσίας του, ωστόσο μέσα στο συγκεκριμένο στόρι χωρούσε σίγουρα παραπάνω και λόγω της προβολής που είχε όλο αυτόν τον καιρό. Αντίθετα, ο John Torturo ως Carmine Falcone έχει αρκετά μεγαλύτερο ρόλο, κι ας τον είδαμε ελάχιστα στo προωθητικό υλικό της ταινίας.

Tέλος, ο Paul Dano μας δίνει έναν Riddler που δεν έχουμε ξαναδει, αρκετά σκοτεινό και πιο επαναστατικό, ενώ σε 2-3 σκηνές αγγίζει την καρικατούρα, ωστόσο είναι και τέτοια η φύση του χαρακτήρα οπότε δεν… ενοχλεί.

Τελειώσαμε με τα μειονεκτήματα της και πλέον “φουλάρουμε” στα θετικά που είναι φυσικά και περισσότερα. Δεν ξέρουμε αν υπήρχε πιο κατάλληλος για τέτοιο project από τον Matt Reeves ο οποίος με σκηνοθετική μαεστρία καταφέρνει με εντυπωσιακό τρόπο να εστιάσει στον χαρακτήρα του, βάζοντας τον με τη μια στο θέμα (τρομερή η εναρκτήρια σκηνή) και χωρίς να φοβάται να ρισκάρει.

Με ένα τέμπο το οποίο σε συνεπαίρνει από τα πρώτα του πλάνα, το σκοτεινό πορτρέτο του Βatman, μοιάζει λιγότερο με κόμικ ταινία και περισσότερο με θρίλερ, με ελάχιστα σκηνοθετικά πλάνα εμπνευσμένα από την τριλογία του Dark Knight από τον Christopher Nolan, χωρίς ωστόσο να τον αντιγράφει σε καμία μα καμία περίπτωση.

Και για να λέμε την αλήθεια είναι πιο “Batman ταινία”, επενδύοντας στον χαρακτήρα και αφήνωντας στην άκρη τα backstories και κάποια κομμάτια που έχουμε δει στο παρελθόν. Αλλά συγκρίσεις δε θα κάνουμε, μιας και είναι κάτι πρωτότυπο και δε συγκρίνεται με τις παρελθοντικές ταινίες.

Τεχνικά η ταινία είναι αρτιότατη με εντυπωσιακή χρήση της κάμερας (και safe αλλά χωρίς αρνητική χροιά) και μερικά πλάνα τα οποία θα θυμάσαι για καιρό, με το κλίμα να είναι όσο σκοτεινό χρειάζεται, ακόμα και όταν είναι… φωτεινό. Θα καταλάβετε τι εννοούμε μόλις την δείτε.

Μαζί με το οπτικό κομμάτι που συνεπαίρνει το κοινό, έρχεται και το καταπληκτικό soundtrack του Michael Giacchino, ατμοσφαιρικό, μαγευτικό και δίνοντας τις αριστουργηματικές πινελιές που χρειάζεται η κάθε σκηνή του Reeves.

Όλα τα λεφτά σε αυτό το εγχείρημα είναι ο καταπληκτικός Robert Pattinson, για τον οποίο δεν έχουμε λόγια να τον περιγράψουμε. Δεν νομίζουμε ότι υπήρχε πιο ιδανικός ηθοποιός για να τον υποδυθεί στην συγκεκριμένη μορφή του φυσικά.

Η έκφραση του προσώπου του, ο τρόπος που δίνει τις ατάκες και οι κινήσεις του, δίνουν μια ολοκληρωμένη μορφή ενός εναλλακτικού Batman και λιγότερο του Bruce Wayne (όπως αναφέραμε και παραπάνω), ταιριάζοντας απόλυτα στις απαιτήσεις του ήρωα και του στόρι.

Με μια εξαιρετικά προσεγμένη και πολύ καλή ερμηνεία, χωρίς ούτε σε ένα πλάνο να προσπαθεί να εκβιάσει καταστάσεις ή να καταλήξει σε μανιέρα, ο Pattinson δίνει μια ερμηνεία που επισφραγίζει την ολοένα ανοδική του πορεία (μετά τα Twilight, που δεν τον στιγματίζουν εδώ και χρόνια), μπαίνοντας στο πετσί του ρόλου και δίνοντας ένα ρεσιτάλ.

Μια δική του ξεχωριστή πινελιά στον χαρακτήρα, χωρίς να θέλει ούτε μια στιγμή να αντιγράψει τους προκατόχους του και δίνοντας το δικό του στυλ με την συγκεκριμένη σοβαρότητα και εκφραστικότητα που είναι ταμάμ για τον συγκεκριμένο ρόλο.

Από τους υπόλοιπους χαρακτήρες οι Zoe Kravitz είναι εξίσου καλή στον ρόλο της (ίσως το ειδύλλιο με τον Pattinson να ήταν κάπως αχρείαστο), ο Jeffrey Wright είναι σταθερά αξιόπιστος όπως πάντά, ενώ οι Torturo, Dano είναι και αυτοί μια χαρά, επαναλαμβάνουμε με μόνο αδικημένο τον Farrell.

Φυσικά δεν θα αναφερθούμε τόσο αναλυτικά σε κάτι παραπάνω από το περιεχόμενο της ταινίας, για να μην μας ξεφύγει κάποιο spoiler, ωστόσο πραγματικά μιλάμε για μια ταινία που αξίζει να δείτε, κι ας είναι ένα… τσικ λιγότερο από αυτό που περιμέναμε με βάση το hype.

Mιλώντας για αυτό, είναι δεδομένο πως σε μερικές περιπτώσεις που το hype είναι στα… ουράνια, υπάρχει η περίπτωση να “ξεγελαστεί” ο θεατής, είτε επειδή περιμένει κάτι διαφορετικό, είτε επειδή εντέλει η ταινία δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί γενικότερα στα όσα έχει “χτίσει” (ανάλογα με τις περιπτώσεις), ωστόσο εδώ το σύνολικό πρόσημο είναι σίγουρα θετικό. Μια καλύτερη διαχείριση του χρόνου και λιγότερο “φόρτωμα” της πλοκής θα την έκανε ακόμα καλύτερη.

Με την σκηνοθεσία του Reeves να είναι το δρομολόγιο και τον Pattinson στην θέση του οδηγού, το The Batman αναμφίβολα δεν είναι μια ακόμα ταινία βασισμένη σε χαρακτήρα κόμικ. Με το οπτικό της μεγαλείο και την ηχητική απόλαυση σε κάνει να “χάνεσαι” στην οθόνη, κι ας τεντώνει το σενάριο της όσο πάμε προς το φινάλε, από τα μισά και μετά.

Εν κατακλείδι και για να μην μακρυγορήσουμε και εμείς, μιλάμε για μια ταινία που αξίζει να δείτε, είναι πολύ συγκεκριμένη σε αυτά που θέλει να δώσει στον θεατή χωρίς σε καμία περίπτωση να θέλει να τον παραπλανήσει και πραγματικά δικαιώνει εν μέρει τις προσδοκίες που υπάρχουν. Με τα όσα θετικά και αρνητικά αναφέραμε, είναι μια εμπειρία που αξίζει να δείτε στην μεγάλη οθόνη, καθότι στο τεχνικό κομμάτι απλά “δεν παίζεται”.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★★☆

– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:

[line]

[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”175″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]

[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Robert Pattinson [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Zoe Kravitz [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Paul Dano [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]

[line]

The Batman Trailer [feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”]

[line]

[author title=”Cineramen” author_id=””]

[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]

[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]

[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]

[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]

 

Νίκος Δρίβας
Νίκος Δρίβαςhttps://www.cineramen.gr
Δημιουργός και συντάκτης του Cineramen αλλά κυρίως φανατικός του σινεμά.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ