[line]
[dropcap]Τ[/dropcap]ο 1987 μια οικογένεια που λάτρευε τον Παναθηναϊκό, η οικογένεια Γιαννακόπουλου, πήρε την απόφαση να αναλάβει τα ηνία του μπασκετικού τμήματος ανδρών του Συλλόγου. Μια απόφαση που έμελλε να το οδηγήσει σε ένα ταξίδι στα Αστέρια. Το υπέροχο αυτό ταξίδι με πολλές στιγμές γεμάτες κυρίως νίκες, ήττες, χαρές, λύπες, αλλά και έξι ευρωπαϊκά τρόπαια αποτυπώνεται μέσα από την κινηματογραφική αυτή ταινία.
Από την ίδρυση του ανδρικού τμήματος το 1919, την πρώτη παρουσίαση της γυναικείας ομάδας το 1937, την αντιστασιακή δράση των αθλητών του στα χρόνια της Κατοχής, το πώς σώθηκαν από τους κατακτητές τα τρόπαια της ομάδας, το χτίσιμο του Κλειστού κάτω από τις εξέδρες του «Απόστολος Νικολαΐδης» και την ονοματοδοσία του ως «Τάφος του Ινδού». Την πρόκριση στους «4» του Κυπέλλου Κυπελλούχων, την… καρτούν εκδοχή από το ιστορικό βανάκι του Κώστα Μουρούζη μέχρι τη στιγμή-«σταθμό» στην ιστορία της ομάδας: την ανάληψη της διοίκησής της από την οικογένεια Γιαννακόπουλου, η οποία την έφερε στην κορυφή της Ευρώπης.
Μικρές και μεγάλες ιστορίες, ορατοί και αόρατοι πρωταγωνιστές από την εκατόχρονη διαδρομή της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού, αποτυπώνονται κινηματογραφικά και με οπτικό υλικό των πρωταγωνιστών, που άλλοτε φέρνουν κάτι από γέλιο και άλλοτε συγκίνηση και ανατριχίλα…
Μέσα από τα σπουδαία γεγονότα και σκηνές γυρισμένες από ηθοποιούς, αποδεικνύεται ότι μπορεί να προκύψει μια πολύ καλή και αξιοπρεπέστατη ταινία, είτε κάποιος είναι fan του αθλήματος, είτε όχι, σε μια προσπάθεια που σίγουρα μέσα στον χρόνο της δεν μπορεί να αποτυπώσει όλο το μεγαλείο, αλλά δίνει αρκετή από την μαγεία.
Δεν είναι θέμα να είσαι Παναθηναϊκός (προσωπικά υποστηρίζω την συγκεκριμένη ομάδα) ή να ασχολείσαι με το μπάσκετ (το λατρεύω σαν άθλημα), αλλά γενικά η ταινία θέλει να αναβιώσει όλο το κλίμα της προσπάθειας για την καταξίωση, της απλότητας των αφών Γιαννακόπουλων, το μεράκι και την προσπάθεια κάποιων ανθρώπων.
Δεν ξέρουμε αν μπορούμε να είμαστε αντικειμενικοί σε αυτή την κριτική, ωστόσο θα το κάνουμε με γνώμονα πως πρέπει να την δούν όλοι οι φίλαθλοι, όπως προ μερικών ετών και με το 1968 της ΑΕΚ. Και μακάρι να γίνει και για άλλες ομάδες, θα το χαρούμε.
Η ταινία ξεκινάει φυσικά από το παρελθόν με μια αναδρομή σε σημαντικές στιγμές και καταλήγει στα 6 Ευρωπαϊκά και το πρόσφατο παρελθόν με αναμφίβολα όμορφες σκηνές, καλή παρουσία ηθοποιών και σίγουρα σεβασμό στο υλικό.
Η ταινία Ταξίδι Στα Αστέρια με απλά συστατικά καταφέρνει να δημιουργήσει ένα ωραίο “μείγμα” χωρίς να κουράζει τον θεατή, ασχετα αν είναι η αλήθεια πως δεν μπορούν να καλυφθούν όλα τα σημαντικά γεγονότα (έχουν ξεχαστεί να μπουν κάποια πρόσωπα) ή ο χρόνος δεν αρκεί για κάτι ίσως πιο εμπεριστατωμένο.
Είναι από τις ταινίες που δύσκολα μπορείς να κάνεις κριτική εις βάθος (εκτός από κάποια πράγματα που θα αναφερθούμε παρακάτω), γιατί όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν για άλλα είδη ταινιών, είναι προορισμένη για συγκεκριμένο κοινό (άσχετα αν πρέπει να την δουν φίλαθλοι πολλών ομάδων) και συγκεκριμένο σκοπό.
Στο Ταξίδι Στα Αστέρια υπάρχει μια πιο ανάλαφρη προσέγγιση των καταστάσεων, με χιούμορ, νοσταλγία, χωρίς όμως να ξεφεύγει το όλο θέμα και να υπερισχύει με λάθος τρόπο κάποιο από τα συναισθήματα, εκεί που δεν θα έπρεπε.
Έχει δικό της ιδιαίτερο στυλ και γενικότερα στοιχεία που θέλουμε να βλέπουμε σε μια ταινία που ναι μεν είναι πάρα πολύ μικρή (ίσως θα μπορούσε να έχει λίγη παραπάνω διάρκεια), αλλά πραγματικά την απολαμβάνεις. Και αυτό είναι μόνο αρνητικό της, δηλαδή πως νιώθεις να υπάρχει μια σχετική… βιασύνη κάποιων στιγμών, ενώ παράλληλα υπήρχαν προοπτικές για να σταθεί σε μερικές μεγαλειώδεις στιγμές λίγο παραπάνω ή και σε πιο καίρια γεγονότα.
Η ταινία Ταξίδι Στα Αστέρια δίνοντας βασικά πράγματα, ωραίους χαρακτήρες που ήθελαν βέβαια το κάτι παραπάνω ανά στιγμές, καταφέρνει ωστόσο να δημιουργήσει μια ωραία διάθεση στον θεατή και να τον κάνει να βιώσει όλες αυτές τις καταστάσεις ξανά.
Οι ηθοποιοί που απαρτίζουν την ταινία, σίγουρα έχουν ομοιότητες με τα πρόσωπα που υποδύονται, φυσικά όσο αυτό είναι εφικτό. Δάνης Κατρανίδης σαν Παύλος Γιαννακόπουλος, Θέμις Πάνου σαν Θανάσης Γιαννακόπουλος είναι αξιοπρεπέστατοι, ωστόσο η τεράστια ομοιότητα είναι αυτή του Αργύρη Πανταζάρα στον ρόλο του Δημήτρη, κάτι που φυσικά φαινόταν εξ’ αρχής.
Από τα πρώτα της πλάνα, η ταινία σου κεντρίζει το ενδιαφέρον, εστιάζοντας στους χαρακτήρες και παραθέτοντας κομβικά γεγονότα προτού καν χτιστεί η αυτοκρατορία, πάνω απ’ όλα με αφετηρία την κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή.
Οι αρετές που έχει η ταινία είναι μπόλικες, τα μηνύματα που θέλει να περάσει γίνονται κατανοητά και τα περνάει με ωραίο τρόπο, εστιάζοντας στους χαρακτήρες μέσα από τις καταστάσεις, αν και επαναλαμβάνουμε πως ήθελε το κάτι παραπάνω, μιας και δείχνει αρκετά “safe” σε αρκετά σημεία.
Γιατί παρόλο που είναι μια πολύ όμορφη προσπάθεια που πάνω από όλα θέλει να περάσει μηνύματα και να τιμήσει τα πρόσωπα, κάπου όλο αυτό (και με βάση τον χρόνο της), νιώθεις πως κάπως… φρενάρει. Πρόκειται για ταινία και όχι για ντοκιμαντέρ, απλά ίσως θα έπρεπε να δώσει και βάση σε κάπως μεγαλύτερο από το πλούσιο υλικό που έχει να διαχειριστεί.
Ωστόσο, το Ελληνικό σινεμά χρειάζεται τέτοιες προσπάθειες που είναι ειλικρινείς και προσφέρουν κάτι (έστω και λίγο) διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, με μια ταινία που το κυριότερο προσφέρει (σε όσες… δόσεις τις πάρει ο καθένας) αρκετά συναισθήματα.
Επειδή πολλές φορές έχουμε ασκήσει χοντρή κριτική στο Ελληνικό σινεμά (και θα συνεχίσουμε όσο μας προσφέρει τεμπέλικες ή “ημιτελείς” ταινίες), πρέπει να δίνουμε και τα εύσημα όταν χρειάζονται και εδώ θα το κάνουμε.
Έχουμε μια ταινία στην οποία είναι πολύ απλά τα πράγματα (εννοώντας ως προς το περιεχόμενο της), αν μη τι άλλο όμως έχει σταθερό ρυθμό (αφήνωντας έξω αυτά που αναφέραμε παραπάνω), δεν χάνει ποτέ το στυλ της και αυτά που θέλει να μεταβιβάσει στον θεατή και σου αφήνει πολλά θετικά πράγματα.
Το Ταξίδι Στα Αστέρια δεν αμφιβάλλει κανείς πως φτιάχτηκε με αγάπη, έχει συγκεκριμένο στόχο και αποτελεί μια τιμιότατη προσπάθεια μέσα σε αυτά τα πλαίσια, κάτι που της δίνει σίγουρα θετικό πρόσημο. Και μόνο λίγο δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
[line]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”109″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Δάνης Κατρανίδης [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Θέμης Πάνου [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Γιώργος Γάλλος [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]
[line]
Ταξίδι Στα Αστέρια Trailer [feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”]
[line]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]