Όταν μια ομάδα φίλων ανακαλύπτει πώς μπορεί να καλεί πνεύματα χρησιμοποιώντας απλά ένα ταριχευμένο χέρι ενθουσιάζεται, μέχρι που η κατάσταση ξεφεύγει και ένας από αυτούς αρχίζει να απελευθερώνει τρομακτικές υπερφυσικές δυνάμεις.
Έχουμε δει τα τελευταία χρόνια πολλές ταινίες στο είδος οι οποίες μπορεί να το έχουν προσπαθήσει να γίνουν ξεχωριστές, ωστόσο στην πορεία κάπου το έχασαν. H συγκεκριμένη ‘ηθελε να προσφέρει κάτι άλλο από αυτά που έχουμε συνηθίσει, αλλά είναι αρκετά μπερδεμένη. Και σίγουρα δεν είναι (όπως διαφημίστηκε) η “καλύτερη ταινία τρόμου της χρονιάς”.
Το Talk To Me βλέπεται με ενδιαφέρον, έχει ιδιαίτερη και ατμοσφαιρική σκηνοθεσία, αλλά παράλληλα έχει και ένα αλλοπρόσαλλο ρυθμό. Εκεί που μπορεί να υπάρχουν ενστάσεις από τους θεατές είναι στο ατελές της σενάριο, μιας και δεν εξηγεί πολλά από αυτά που γίνονται και είναι ουσιαστικά.
Για τα δεδομένα του είδους, αν και δεν λείπουν απόλυτα από την ταινία τα σχετικά κλισέ άλλοτε μας υπενθυμίζε τα καλά κομμάτια που μας είχαν λείψει (ωραία ατμόσφαιρα, αγωνία σε κάποια σημεία) και αρκετές άλλες στιγμές θα μπορούσαν να αποφευχθούν.
Πολλές ταινίες σε κερδίζουν από τα πρώτα τους λεπτά, έτσι και εδώ με την απλότητα τους να είναι ορατή από την αρχή, έχουμε μια ενδιαφέρουσα ιστορία, ωστόσο η διαχείριση της θεματολογίας αποτελεί μια χαμένη ευκαιρία για το είδος.
Η ταινία Talk To Me είχε μερικά ενδιαφέροντα κομμάτια τα οποία ωστόσο στην πορεία μπορούν να χαρακτηριστούν… λανθασμένα όσον αφορά τις προσδοκίες που θα έχει ο θεατής, μιας και μιλάμε για μια ταινία που ίσως ξενίσει όποιον δεν προσαρμοστεί στα δεδομένα της.
Δυστυχώς σε κάποια σημαντικά σημεία, η ταινία κάπως “φρενάρει” τον ρυθμό της, χωρίς ωστόσο η “κοιλιά” αυτή να της στερεί περισσότερα πράγματα από όσα μπορούσε, ωστόσο κάνει το κάτι παραπάνω σε κάποια άλλα κομμάτια της.
Είχε τα φόντα να ξεφύγει τελείως από τις ταινίες της κατηγορίας της και δεν τα κατάφερε. Κατά τα άλλα είναι ενδιαφέρουσα και καταφέρνει να δώσει καλές σκηνές κυρίως βασισμένες σε μερικά ωραία τρικ και θα μπορούσε να δώσει ενδεχομένως μια διαφορετική χροιά, ωστόσο όλα μένουν ανεκμετάλλευτα.
Η ταινία συνεπώς όχι μόνο δεν σε βάζει απότομα στο κλίμα, αλλά αργά και σταθερά αρχίζει και χτίζει ένταση, εστιάζοντας σχεδόν αποκλειστικά στην ανά στιγμές καλή σκηνοθεσία. Όμως δεν υπάρχει σταθερότητα σε κανένα σημείο της ταινίας, που δεν αποδεικνύεται καινοτόμα και φτάνοντας μέχρι το φινάλε που εκεί βρίσκεται όλο το ζουμί, δεν θα… τρελάνει τους θεατές.
H ταινία Talk To Me ενώ δείχνει να μην θέλει απλά να ξεπετάξει το θέμα της με ένα απλά συμβατικό φινάλε μεν ή να δώσει μερικές σκηνές και λύσεις που είναι κλισέ, ωστόσο πέφτει στην παγίδα, μην μπορώντας να διαφοροποιηθεί.
Η σκηνοθεσία έχει ένα ιδιαίτερο στυλ, το οποίο μπορεί μερικές φορές να ξενίζει τον θεατή, ωστόσο αν μπει στο κλίμα σίγουρα θα καταλάβει ότι δίνει άλλη αύρα στην ταινία, χωρίς να προτιμά για μια ακόμα φορά τις γνώριμες συνταγές του είδους.
H ταινία Talk To Me είναι μια χαμένη ευκαιρία, ενώ δεν αποτελεί μια κακή αλλά συμπαθητική ταινία, έχει τα ελαττώματα της (κυρίως στο δεύτερο μέρος) που την αδικούν και ίσως να λειτουργούσε περισσότερο αν ήταν πιο ουσιαστική σε κάποια σημεία.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★✬☆☆