H ταινία Synchronic έχει να κάνει με δυο φίλους, τους Steve και Dennis που δουλεύουν ως παραϊατρικοί υπάλληλοι στη Νέας Ορλεάνης και θα κληθούν να αντιμετωπίσουν μια σειρά από παράξενα και φρικτά ατυχήματα. Όταν η μεγαλύτερη κόρη του Dennis εξαφανιστεί, ο Steve βρίσκεται αντιμέτωπος με μια τρομακτική αλήθεια.
Σίγουρα μπορεί η κεντρική ιδέα να είναι σχετικά ενδιαφέρουσα, αλλά αυτό ισχύει αρχικά και στο πρώτο μέρος για την ταινία Synchronic, καθώς υπάρχουν στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να αποδωθούν με πολύ καλύτερο τρόπο και έτσι χάνεται μια ευκαιρία.
Στην αρχή είναι αρκετά ενδιαφέρουσα το πρώτο διάστημα σε προδιαθέτει για κάτι πολύ δυνατό. Δεν ξέρεις που θέλει να το πάει, είναι μπερδεμένο αλλά από την ώρα ωστόσο που αρχίζει και προχωράει κάπως η ιστορία, στο τελευταίο ημίωρο ειδικά, το Synchronic αδικεί τον εαυτό του.
Δεν υπάρχει κάποιο νόημα σε κάποιες από τις σκηνές, στο σύνολο της η ταινία είναι όμορφα σκηνοθετημένη, αλλά την προδίδει το σενάριο και οι ηθοποιοί που είναι κάπως cringe και έτσι η ταινία δεν κάνει το βήμα παραπάνω, στερώντας από το Synchronic κάτι το αξιοσημείωτο.
Τα πράγματα ειδικά στην μέση γίνονται κάπως χαοτικά και γενικότερα όσο πλησιάζει το φινάλε νιώθεις ότι ενώ εκεί είναι θέλει να είναι το δυνατό της κομμάτι, είναι ήδη αργά για την ταινία που μπερδεύει τον θεατή αλλά και τον… εαυτό του.
Είναι δεδομένο πως οι προθέσεις ήταν πολύ καλές εξ’ αρχής, αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς, αλλά στην προσπάθεια να παρουσιάσει κάτι ανατρεπτικό, χάνει την μπάλα. Χωρίς φυσικά να θέλει να το παίξει εξυπνακίστικο, στο πρώτο μέρος και λίγο παραπάνω αρχίζει πλατειάζει, χωρίς να εστιάζει σε πιο ουσιώδη πράγματα της πλοκής και έτσι το τελευταίο κομμάτι της ταινίας που έχει και ανατροπές, χάνει την δυναμική του μέσα σε όλα αυτά.
Σαν ιδέα σίγουρα δεν είναι κακή, ωστόσο το Synchronic παρόλο που έχει αξιόλογα στοιχεία, “σκοντάφτει” στην προσπάθεια να κάνει ίσως κάτι μεγαλύτερο από αυτό που πραγματικά μπορούσε, την ώρα που δύσκολα μπορεί να γεμίσει τα 100 λεπτά της, με κάποια πράγματα να έρχονται αρκετά “βολικά” και ειδικότερα το φινάλε, που παρόλα αυτά σε βάζει σε σκέψεις.
Το Synchronic είναι μια ταινία που αφήνει ανάμεικτες (προς χλιαρές) εντυπώσεις στον θεατή, ωστόσο παρά το εξαιρετικά ξεκίνημα της, μοιάζει σε κάποια σημεία πως θέλει να γεμίσει τα ενδιάμεσα κενά για να συνδέσει την αρχή με το τέλος. Κρίμα και η αλήθεια είναι πως θέλαμε να πετύχει αυτό το εγχείρημα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★☆☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Synchronic Trailer
Share