Η ταινία εστιάζει στον Snake Eyes, έναν μοναχικό τύπο που εισέρχεται στην αρχαία γιαπωνέζικη φατρία Arashikage, όταν θα σώσει την ζωή του διαδόχου τους. Καθώς καταφτάνει στην Ιαπωνία, οι Arashikage διδάσκουν στον Snake Eyes τους τρόπους του πολεμιστή ninja και του παρέχουν αυτό που επιθυμούσε διακαώς, ένα σπιτικό. Όμως, όταν αποκαλύπτονται μυστικά από το παρελθόν του, η τιμή και η αφοσίωση του Snake Eyes θα δοκιμαστούν.
Δυστυχώς η spinoff ταινία Snake Eyes δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στο franchise του G.I. Joe και αποτελεί μια ανυπόφορη προσπάθεια που καταλήγει σε… αχταρμά. Έχει μια προσχηματική σκηνοθεσία, υποπλοκές που δεν έχουν καμία συνοχή, απαράδεκτο μοντάζ, generic δράση και χάνεται η μπάλα στο δεύτερο μέρος όπου απλά προσπαθεί να δοθεί μια λύση στο όλο συνονθύλευμα, με υποτιθέμενες ανατροπές και κάκιστο ρυθμό.
Το Snake Eyes θεωρητικά θα μπορούσε να προσδώσει ένα ψυχαγωγικό δίωρο για τον θεατή και ένα στόρι που θα προσφέρει κάτι στον θεατή και θα διευρύνει τον ορίζοντα των G.I. Joe. Μάταια όμως, γιατί δεν συμβαίνει τίποτα από αυτά.
Η κακή διαχείριση του (τραβηγμένου από τα μαλλιά) χαοτικού σεναρίου, η μη αξιοποίηση του Henry Goulding (που μοιάζει σαν να κάνει… αγγαρεία και είναι εκτός τόπου και χρόνου), ούτε φυσικά των υπόλοιπων χαρακτήρων και το πολύ κακό μοντάζ δίνουν την χαριστική βολή στην ταινία.
Κάθε ταινία πρέπει να κρίνεται για το είδος που εκπροσωπεί, ωστόσο δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση η “τεμπελιά” των σεναριογράφων και η προχειρότητα του εγχειρήματος. Από την ώρα που αρχίζει και προχωράει κάπως η ιστορία, όλα πάνε στραβά και υπάρχουν τραγελαφικές καταστάσεις, μιας και παίρνει πολύ σοβαρά τον εαυτό της.
Το στόρι από ένα σημείο και μετά γίνεται αφόρητα βαρετό και δεν μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Οι ερμηνείες και κυρίως το όλο κλίμα της ταινίας είναι ερασιτεχνικού επιπέδου, αλλά αυτό δεν θα αποτελούσε πρόβλημα εφ’ όσον η ταινία ήταν ψυχαγωγική.
Εδώ πραγματικά έχουμε μια κλισέ ιδέα, η οποία χαντακώνεται από το γεγονός πως της λείπει κυρίως η σπιρτάδα και το “νεύρο”. Μέσα στο δίωρο καταφέρνει να κάνει τους θεατές να αδιαφορούν από το ημίωρο της και σίγουρα θέλει μεγάλη προσπάθεια αυτό, καθώς η σκηνοθετική προσέγγιση περισσότερο κουράζει παρά διασκεδάζει.
Για να συνοψίσουμε η ταινία Snake Eyes: G.I. Joe Origins είναι μια forgettable αρπαχτή, που είτε την δεις, είτε όχι, δεν θα αλλάξει και κάτι. Το σίγουρο είναι πως την ξεχνάς κατευθείαν και είναι πραγματικά απίστευτο πως το δίωρο της μοιάζει με… αιώνα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★☆☆☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Snake Eyes: G.I. Joe Origins Trailer
Cineramen
Share
