Τα ατελείωτα στρέμματα γόνιμου εδάφους και το 200 ετών σπίτι έχουν εξαφανιστεί, όπως και η θετή μητέρα που τα έδωσε στον Jack Boucher. Βρίσκεται λίγες μόνο μέρες μακριά από τον θάνατο, με το μυαλό της να έχει διαβρωθεί από την άνοια και την οικογενειακή κληρονομιά που εμπιστεύτηκε στον Jack, αλλά τώρα ανήκει σε τράπεζες και ξένους. Το μυαλό του Jack έχει επίσης αρχίσει να μη λειτουργεί σωστά. Δεκαετίες αγώνων με γυμνά χέρια δείχνουν τις αρνητικές επιπτώσεις τους, καθώς η μία διάσειση μετά την άλλη τον αναγκάζουν να κουβαλά μια στοίβα από παράνομα παυσίπονα και ένα σημειωματάριο με ονόματα, που διαχωρίζει τους φίλους από τους εχθρούς. Αλλά σε μια νύχτα, ο Jack χάνει την ευκαιρία του να κερδίσει πίσω όλα όσα έχουν χαθεί.
Κακά τα ψέματα, ταινίες με θέματα την πυγμαχία (και τα… παρελκόμενα της) και με έντονο το δραματικό στοιχείο έχουμε δει πολλές. Επομένως, δεν περιμένεις και πολλά διαφορετικά πράγματα από το Rumble Through the Dark και ειδικότερα μετά την παρακολούθηση του trailer της ταινίας.
Αυτό δεν είναι κακό, για να το ξεκαθαρίσουμε κιόλας και ίσα ίσα βοηθάει την κατάσταση στην ταινία, η οποία φυσικά κινείται όχι τόσο στο καθαρό κομμάτι των πολεμικών τεχνών, αλλά στα κοινωνικά προβλήματα των χαρακτήρων.
Είναι δεδομένο από την πρώτη στιγμή ότι υπάρχουν όλα τα κλισέ που μπορεί να βρει κανείς σε μια ταινία με τέτοια θεματολογία και πολλές φορές όλα κυλούν προβλέψιμα, ωστόσο η ταινία καταφέρνει να δώσει κάτι ενδιαφέρον.
Το πρώτο είναι ότι ενώ μπορεί στο περιεχόμενο να υπάρχουν αρκετά κλισέ, η σκηνοθεσία του Rumble Through the Dark σε πολλά σημεία είναι δυναμική και εστιάζει στους χαρακτήρες, ενώ περιμένεις μια ελαφρώς καλύτερη εξέλιξη, αν και ως ένα βαθμό περιμένεις που θα τι πάει.
Ο Aaron Eckhart είναι όσο και όπως χρειάζεται στον ρόλο του. Χωρίς να ξεφεύγει (τελείως) σε υπερβολές και είναι πειστικότατος στον ρόλο του, ακόμα και σε κάποιες σκηνές που θα μπορούσε να διαχειριστεί κάπως καλύτερα.
Το Rumble Through the Dark δεν έχει κανένα σκοπό να παραπλανήσει τον θεατή και δίνει μια ταινία η οποία βλέπεται με ενδιαφέρον ακόμα και όταν γίνεται προβλέψιμη, ενώ μας κάνει να ταυτιστούμε με τους ηθοποιούς και κυρίως τον Darren Mann.
Σχεδόν όλα λειτουργούν άψογα, με αφετηρία την δυναμική σκηνοθεσία, που βάζει τον θεατή μέσα στα γεγονότα, γεμάτη δυναμισμό και άκρατο ρεαλισμό. Ακόμα και όταν η ταινία έχει προβληματάκια ρυθμού, δεν σε κουράζει, απλά ίσως θα έπρεπε να προτιμηθεί ένα άλλο μοτίβο σε καίρια σημεία.
Ο θεατής μπαίνει στο κλίμα της, αν και σε κομβικά σημεία το Rumble Through the Dark δείχνει να μην μπορεί να διαχειριστεί με καινοτομία το εν λόγω θέμα. Ωστόσο είναι τόσο εύπεπτη και ωραία σκηνοθετημένη, μιας και ο ρεαλισμός κυριαρχεί ως επί το πλείστον και έτσι επαναφέρεται όσο γίνεται η όλη κατάσταση.
Εν κατακλείδι, η ταινία Rumble Through the Dark έχει δυνατές στιγμές, ένταση, μια κάπως βαριά ατμόσφαιρα και καταφέρνει ακόμα και με τις υπερβολές του να βγάλει συναισθήματα. Αυτό οφείλεται στην ερμηνεία του Eckhart που είναι καλή, σε μια ελαφρώς κλισεδιάρικη αλλά καλογυρισμένη, καλογραμμένη ταινία που αξίζει να δώσει μια ευκαιρία ο θεατής.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★☆☆
Διάρκεια: 116′
Πρωταγωνιστούν: Aaron Eckhart, Bella Thorne, Ritchie Coster, Amanda Saunders, Joe Hursley, Mike McColl, Derek Russo, κ.α.