[line]
[dropcap]H[/dropcap] ταινία ακολουθεί το μεγαλειώδες ταξίδι της μεταμόρφωσης του Ρέτζιναλντ Ντουάιτ από ντροπαλό πιανίστα στον παγκόσμιο σταρ Έλτον Τζον. Πρόκειται για την ιστορία τούπώς ένα αγόρι από μια μικρή πόλη γίνεται μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες της μουσικής και της ποπ κουλτούρας γενικότερα.
Γράφει ο Γιάννης Παναγούλιας, απο το CinemaFiles
“Ποτέ θα με αγαπησει κάποιος επιτέλους και να το εννοεί?’’. Η ερώτηση αυτή πλανάται αδιάλειπτα σε κάθε νέα σελίδα της πολυτάραχης ζωής εκείνου του περφόμερ, του αχαλίνωτου ειδώλου, του πρωτοπόρου όσο και τολμηρού διασκεδαστή, του καλλιτέχνη που άκουσε οσο λίγοι το όνομα του να το καλούν οι μάζες εμφατικά όταν ανέβαινε στη σκηνή (ακόμα και μετά απο 3000 εμφανίσεις): Elton! Elton! Elton!
Δύσκολο εγχείρημα η αλήθεια είναι να ασχοληθείς με τον βίο ενός εν ζωή θρύλου (έστω και «απερχόμενου»), αλλα για τον Dexter Fletcher, τον σκηνοθέτη που δάμασε το όποιο χάος άφησε κατα την αποχώρηση του απο το «Bohemian Rhapsody» ο Bryan Singer, το «Rocketman», προσυπογράφεται απο τον ίδιο, διασκεδάζοντας ίσως τις εντυπώσεις εκείνων που τον ήθελαν έναν «κομπάρσο» πίσω απο την κάμερα. Θα τολμήσει να «αυθαδιάσει» (απέναντι σε ποιον μην με ρωτάς, θεωρώ καταλαβαινόμαστε), επιλέγοντας ίδιου ύφους θεματική. Ιντριγκάρεται απο την εκκεντρική παρουσία του ήρωα του (τα απολιτίκ σεξουαλικά «υπονοούμενα» του Mercury δεν ειναι τίποτα μπροστά στα φτερά και πούπουλα των κουστουμιών του Elton John), τον καθίζει στον καναπέ της ψυχανάλυσης και τελικά μας τον παραδίδει «γυμνό» στα μάτια μας, χωρις ποτέ να τον αποκαθηλώνει. Ζήτω ο βασιλιάς λοιπόν!
Μπορεί για τη νέα γενιά το στέμμα του να έχει «θαμπώσει», ειδικά μετά τα ποτά, τα βουνά κόκας και τις βουλιμικές κρίσεις διαρκείας, ουδείς όμως αμφισβητεί το τεράστιο μουσικό ταλέντο του , σε συνδυασμό -φυσικά- με ιστορικές πρωτιές και φυσικά εκείνα τα 250 εκατομμύρια σε πωλήσεις δίσκων. Ο σκηνοθέτης δεν αγνοεί τα παραπάνω σε καμία περίπτωση. Μάλιστα, για την οικονομία του λόγου, χρησιμοποιεί το τέχνασμα του μιούζικαλ (όχι και η καλύτερη του στιγμή εντούτοις), γεμίζοντας έτσι με οσο το δυνατόν περισσότερα γεγονότα – σταθμούς τον φιλμικό χρόνο που έχει στη διάθεση του.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, η απόρριψη, η ενηλικίωση καλλιτεχνικά, έπειτα η αναγνώριση, η σεξουαλικη αναζήτηση, οι εμμονές, τα λάθη και τέλος η παραδοχή με κατεύθυνση την ουσιαστική συνειδητοποιήση. Το κομμάτι ειδικά της παραδοχής απο τον ήρωα της ουσίας των ψυχολογικών θεμάτων του, μοιάζει να απασχολεί έντονα τον Fletcher. Θα επιστράτευει όσα όπλα εχει στη διάθεση του για το σκοπό αυτο.
Τα καλύτερα τραγούδια του μουσικού (εντύπωση προκαλούν τα vocals του πρωταγωνιστή), μονολόγους, δυναμικό μοντάζ, ευφάνταστη «εικονογραφία» ακόμα και τρικ δανεισμένα απο το «Bohemian Rhapsody» , λειτουργούν ως ενα βαθμό, χωρίς να κουράζουν, όμως στερούν απο το θεατή τελικά την εμπειρία ενός μοναδικού μουσικού γεγονότος που θα μπορούσε ακόμα καλύτερα. Καταντά βλέπεις σε κάποιο βαθμό, αδικαιολόγητη η όλη «κλάψα» του καλλιτέχνη, αφού ουδεμία δικαιολογία βρίσκουμε για τις ατέρμονες συμπεριφορές του απο ενα σημείο και έπειτα (αγγίζει τα όρια εκείνης της πεζής drama queen). Ίσως για αυτό και η «συγνώμη» του κατά το φινάλε.
Ανεξάρτητα από το αν θα εξασφαλίσει τα κατάλληλα “huzzahs” και μαζί… βραβεία, ο Rocketman των Fletcher και Egerton είναι μια κινηματογραφική, καλλιτεχνική και μουσική επιτυχία και παράλληλα μια καθαρτική ανατίναξη του βάρους και των μνησικιών μιας ζωής. Ευτυχώς για εμάς, εκφράζεται με μερικά από τα πιο δημοφιλή ποπ τραγούδια του Elton John… πλούσια διακοσμημένα με αστέρια και πούλιες.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
[line]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”121″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Τaron Egerton [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Jamie Bell [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Richard Madden [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]
[line]
Rocketman Trailer [feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”]
[line]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]