Η αντιπαλότητα ανάμεσα στον Άλεξ, γιο της Προέδρου των ΗΠΑ και τον Πρίγκιπα της Βρετανίας Χένρι ίσως προκαλέσει πρόβλημα στις σχέσεις Αμερικής και Βρετανίας. Όταν όμως οι δυο τους αναγκάζονται να προσποιηθούν ανακωχή, η σχέση τους ξεκινά να θερμαίνεται και η τριβή ανάμεσά τους πυροδοτεί κάτι πιο βαθύ απ’ ότι περίμεναν.
H ταινία αποτελεί το τυπικό παράδειγμα μιας αξιοπρεπέστατης, αλλά και παράλληλα χαμένης ευκαιρίας του είδους για το οποίο έχει δημιουργηθεί και σίγουρα θέλει απλά να εξυπηρετήσει τους κανόνες του. Με τα κλισέ του, τις αδυναμίες του, αλλά με συμπαθητικό και watchable τρόπο.
Είναι ανά στιγμές είναι διασκεδαστική, σίγουρα θέλει να περάσει και κάποια μηνύματα αλλά έχει εμφανέστατα προβλήματα ρυθμού, συνοχής και αρκετών σκηνών που θα καταφέρουν να ψυχαγωγήσουν τους θεατές.
Σε τέτοιες περιπτώσεις το παν στην ταινία ήταν να δώσει κάτι ψυχαγωγικό και ανάλαφρο. Εδώ, θα μπορούσε να περάσει και κάποια μηνύματα στους θεατές. Το πετυχαίνει; Ετσι κι έτσι, αλλά δεν βαριέσαι απλά να περνάει η ώρα ειδικά αυτή την εποχή. Την θεματολογία σε γενικές γραμμές την έχουμε δει σε πολύ καλύτερη μορφή και με λιγότερα κλισέ.
Η ταινία είναι μια χαρά ψυχαγωγική για αυτό που πρεσβεύει και φυσικά το είδος της, καθώς ξέρεις φυσικά τι πρόκειται να δεις από το trailer της και σκοπός της είναι να σε κάνει να περάσεις καλά αλλά και να θέσει κάποια ενδιαφέροντα θέματα, ειδικά αν την δεις με το ταίρι σου.
Το καταφέρνει αυτό λοιπόν; Ναι και μέχρι εκεί που έχει… ταβάνι τα πηγαίνει και μια χαρά. Χωρίς να κάνει κάποια υπέρβαση και φυσικά δεν δημιουργεί στον θεατή παραπάνω απαιτήσεις από αυτό που μπορεί να προσφέρει.
Στο Red, White And Royal Blue λοιπόν η υπόθεση είναι συγκεκριμένη και προσπαθεί να δώσει μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία, όμως η ταινία δεν κάνει κάτι φοβερά πρωτότυπο (θα μπορούσε να γίνει ενδεχομένως και μια σάτιρα της σύγχρονης πραγματικότητας) και πάει by the book.
Η ταινία Red, White And Royal Blue έχει μερικά προβλήματα τόσο ως προς την ανάπτυξη αλλά και εξέλιξη της πλοκής κατά κύριο λόγο με κάποιους αχρείαστους διδακτισμούς. Ωστόσο βλέπεται ευχάριστα και περνάει η ώρα, παρόλο που στο σύνολο της λειτουργεί μηχανικά απλά για να διεκπεραιώσει το στόρι, χωρίς κάποια περαιτέρω ανάπτυξη. Αλλά είπαμε δεν υπάρχουν παραπάνω απαιτήσεις, κάτι που γίνεται και αισθητό στους πρωταγωνιστές της, που ταιριάζουν στον ρόλο.
Επειδή δεν υπάρχουν πολλά να αναφέρει κανείς, η ταινία Red, White And Royal Blue μπορεί να χάνει την ευκαιρία να γίνει μια ταινία που θα δώσει κάτι πέρα από τα καθιερωμένα, αλλά δεδομένα είναι μια χαρά, μέχρι να φτάσουμε στα “ηθικά διδάγματα” (μπορούσαν να λείπουν 20-30 λεπτά). Πάντως καταφέρνει να κάνει τον θεατή να ξεχαστεί και να αφεθεί στο στόρι, κάτι που για την εποχή είναι ό,τι πρέπει.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★✬☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Red, White And Royal Blue Trailer
Cineramen
Share
