H ταινία εστιάζει σ’ έναν διαβόητο εγκληματία ο οποίος ονομάζεται Ηρωας κι ο οποίος θα αναλάβει να σώσει ένα κορίτσι το οποίο έχει απαχθεί κι εξαφανιστεί σε ένα παράλληλο σύμπαν. Για να τα καταφέρει θα πρέπει να νικήσει την κατάρα που την κρατά δέσμιό της και να αντιμετωπίσει τους νεκροζώντανους κατοίκους του Ghostland.
Δεν ξέρουμε οι συνετελεστές τι ήθελαν να κάνουν σε αυτό το κράμα πολλών ταινιών με ό,τι μπορείτε να φανταστείτε (και ίσως όχι) αλλά σίγουρα έχουμε μια από τις πιο ό,τι να ‘ναι διασκεδαστικά κακές ταινίες που έχουμε δει.
To περιμένεις πως θα δεις μια ταινία που αποδεικνύεται ένας ανεκδιήγητος αχταρμάς και όσο περνάει η ώρα κάνει τον θεατή να ξεκαρδιστεί άθελα (;) του, αλλά το διασκεδάζεις με τα κακά εφέ και τις cheesy σκηνές.
To trailer πραγματικά μας προμήνυε για διασκεδαστικά κακό, σε μια ταινία η οποία από τα πρώτα της λεπτά είναι ανεκδιήγητη όσο χρειάζεται για να βγαίνει το γέλιο αβίαστα και με όλα τα στοιχεία τα οποία χρειάζεται μια τέτοια προσπάθεια.
Στην ταινία όλα πάνε λάθος. Κακές ερμηνείες, σενάριο… χαρτοπετσέτας, ενώ κάθε σκηνή είναι πραγματικά πιο τραγελαφική από την άλλη. Όμως είναι τόσο κακή που πραγματικά διασκεδάζεις και νομίζεις ότι βλέπεις action… c-movie των 90s.
Ο Sion Sono έφτιαξε κάτι που αν το πάρεις στην πλάκα (δεν γίνεται να κάνεις και κάτι άλλο), σε ψυχαγωγεί όσο δεν πάει με τις κάκιστες ατάκες, το μοντάζ ερασιτεχνικού επιπέδου και τις over the top ερμηνείες, με τον Nicolas Cage να κλέβει πάλι την παράσταση.
Το Prisoners of the Ghostland με filler σκηνές, εντελώς cringe διαλόγους και πραγματικά ένα τρύπιο σενάριο, σε προετοιμάζει για κάτι εντελώς καμένο που πραγματικά αποκλείεται να μην σας κάνει να γελάσετε. Τόσο ξεκάρφωτο που περνάς ευχάριστα την ώρα.
Στο μεγαλύτερο της κομμάτι η ταινία Prisoners of the Ghostland μοιάζει πιο πολύ με παρωδία. H εξέλιξη της αποδεικνύεται διασκεδαστικά τραγελαφική, περισσότερο προκαλώντας τα γέλια των θεατών, παρά έστω κάποια υποτυπώδη αγωνία τους με τις περισσότερες σκηνές να φαίνονται όσο ερασιτεχνικές… χρειάζεται.
Η σκηνοθεσία και το σενάριο πραγματικά δεν έχουν καμία συνοχή, ειδικά στο δεύτερο και πιο κρίσιμο κομμάτι της σε μια από τις πιο απαράδεκτες και “ό,τι να ‘ναι” ταινίες που έχουμε εδώ και πολύ καιρό, αλλά κάτι σε… τραβάει να την συνεχίσεις.
Η Jiu Jitsu αγγίζει τα όρια της γραφικότητας και ειλικρινά μετά το τέλος της προσπάθειας, τα λόγια είχαν στερέψει, σε μια “τι ακριβώς είδα τώρα” προσπάθεια σε μια ταινία τόσο κακή που θα ζήλευε και ο Tommy Wiseau. Κι όμως έχει κάτι που σε κρατάει μέχρι το τέλος.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★☆☆☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Prisoners of the Ghostland Trailer
Cineramen
Share
