[line]
[dropcap]Ο[/dropcap]ι ταινίες του Guillermo del Toro είναι γεμάτες με υπέροχες εικόνες. Εφιαλτικά πλάσματα, ερειπωμένα αρχοντικά , πλημμυρισμένα διαμερίσματα , ολα , παρουσιάζονται σε εντυπωσιακά φωτισμένα και όμορφα σχεδιασμένα πλάνα. Ωστόσο , όλο αυτό το “χάρμα οφθαλμών” μπορεί να αποσπάσει λίγο την προσοχή , ιδιαίτερα σε μια ιστορία που υποτίθεται ότι είναι άσχημη , βρώμικη και σκληρή όπως η νέα του ταινία Nightmare Alley. Διασκευασμένη από το μυθιστόρημα του Lindsay William Gresham το 1946 (η οποία έγινε αμέσως ταινία το 1947) , η ιστορία ακολουθεί τον χαρισματικό και φιλόδοξο Stanton Carlisle (Bradley Cooper) , o οποίος γίνεται μέλος ενός περιοδεύοντα θιάσου , κερδίζει την εύνοια του μέντιουμ Zeena (Toni Collette) και του συζύγου της Pete (David Strathairn). Σύντομα , όμως , οτι έμαθε απο τους μέντορές του , τα χρησιμοποιεί για να κάνει κομπίνες σε βάρος της πλούσιας ελίτ της Νέας Υόρκης του 1940. Έχοντας την αγνή Molly (Rooney Mara) πιστή στο πλευρό του, ο Stanton καταστρώνει ένα κόλπο με στόχο έναν μεγιστάνα (Richard Jenkins), με τη βοήθεια μιας μυστηριώδους ψυχιάτρου (Cate Blanchett), που μπορεί να είναι και η πιο επικίνδυνη αντίπαλός του.
- Γράφει ο Παναγιώτης Πυλαρινός (CinemaFiles)
Ένα “παραμύθι” γεμάτο αυθάδεια και ανηθικότητα , μια pulp μυθοπλασία , που ωστόσο ο Del Toro την παρουσιάζει σχεδόν … ονειρικά. Και είναι , απο μια μεριά κρίμα , γιατί η ταινία και καλοπαρουσιασμένη είναι , και η προσαρμογή του σεναρίου από τους del Toro και Kim Morgan είναι έξυπνη , καθώς το original υλικό έχει πολλά να πει για τη φήμη, την εκμετάλλευση και τους προνομιούχους που ξεφεύγουν απο τα πάντα … ακόμη και απο φόνο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) . Ο Del Toro επιστρέφει σε αυτό το αρχικό υλικό , όχι , όπως ειχε δηλώσει , για να φτιάξει ενα remake , αλλά για να δώσει μια νεα ματιά , το οποίο φυσικά , ανταποκρίνεται στα δυνατά του σημεία , τη συλλογή , δηλαδή , από στοιχειωμένους χαρακτήρες και ακραίες κινηματογραφικές υφές , προσφέροντας μια del Toro-esque εμπειρία θέασης , με μια ιστορία που είναι σωματικά και ψυχολογικά βίαιη , έχοντας όμως κατα νου , την παρουσίαση του κλασικού film noir στο σύγχρονο κοινό , ενώ παράλληλα διατηρεί όλα τα “φετίχ” που ο del Toro λατρεύει.
Υπάρχουν δύο ιστορίες που εξερευνώνται στο Nightmare Alley , με το πρώτο και μεγαλύτερο μέρος του φίλμ (η πρώτη μου ένσταση) να διαδραματίζεται στα τέλη της δεκαετίας του 1930 με τον Stanton να ξεκινά από το μηδέν . Είναι τόσο απεγνωσμένος να ξεφύγει από την καταγωγή του, που αποφασίζει να δουλέψει για έναν περιοδεύοντα θίασο και να γίνει μέλος του. Δεν του κάνουν ερωτήσεις, δεν τους νοιάζει το παρελθόν του, φτάνει να κάνει τη δουλειά. Η άνοδος του Stanton στην ιεραρχία του θιάσου τον οδηγεί στις ανώτερες τάξεις της αμερικανικής κοινωνίας με φόντο την οικονομική ύφεση της Αμερικής.
Το Nightmare Alley έχει ένα γεμάτο ενέργεια και μυστήριο εναρκτήριο μισό , περνάει από τον στενό κύκλο ενός περιοδεύοντα θιάσου στα σαλόνια του πλούτου και της εξουσίας, όπου κατοικεί η προδοσία και η παραπλάνηση , ενω στον πυρήνα της ιστορίας τοποθετεί έναν άντρα που πουλάει την ψυχή του στην τέχνη της εξαπάτησης. Φωτογραφημένο εξαιρετικά απο τον Dan Laustsen (Brothrhood of the Wolf, Crimson Peak, The Shape of Water) η ταινία διαθέτει έναν μυστικισμό εξερευνεί την εμπειρία του καρναβαλιού και δημιουργεί μια συναρπαστική ματιά στις εσωτερικές λειτουργίες και τις φρικιαστικές διακοσμήσεις αυτών των σόου , με τον Del Toro να μην χάνει, φυσικά, την ευκαιρία για μια μικρή αναφορά στο Freaks.
Το Nightmare Alley τελικά μετακινείται από τον αγώνα της καρναβαλικής ζωής , στήν αστραφτερή πόλη και τούς γεμάτους φως δρόμους του Μανχαταν , με τον Stanton και τη Molly να χρησιμοποιούν την “εκπαίδευσή” τους προσφέροντας ψεύτικη παρηγοριά στους πλούσιους , με σκοπό το κέρδος. Η “παράσταση” που έχουν στήσει γίνεται επιτυχία , χτίζοντας το εγώ του Stanton , βρίσκει όμως τον δάσκαλό του από τη Lilith , μια ψυχαναλύτρια με “σωματικά” και ψυχολογικά τραύματα , η οποία γοητεύεται απο τον Stanton , αλλά προσπαθεί παράλληλα να χειριστεί η ίδια τον χειριστικό Stanton. Ο Stanton “μυρίζει” αίμα και το “Nightmare Alley” απογειώνεται σε μια νέα κατεύθυνση, εξερευνώντας την επιθυμία του “άρπαγα” να επωφεληθεί απο την δουλειά της , οδηγώντας τον στον Έζρα, έναν άνθρωπο μυστηρίου και κακίας. Ο χρόνος μακριά από το καρναβάλι δίνει στον del Toro την ευκαιρία να φτιάξει το δικό του αφιέρωμα στον noir κινηματογράφο , διατηρώντας τους χαρακτήρες αινιγματικούς , αλλά λίγο άδειους , με μεγάλη προσοχή (και πάλι) στο κινηματογραφικό ύφος και την εικόνα , στερώντας πολλούς πόντους από την αφήγηση , η οποία “κουμαντάρεται” λίγο αδέξια στην τελική πράξη , με την τριάδα Cooper , Blanchett , Mara να μην οδηγούν σωστά την κούρσα , ενω εντελώς ανεκμετάλευτη μένει η Tony Collete σε εναν αβανταδόρικο ρόλο.
Μια τελική πράξη που οδηγεί το Nightmare Alley … σε αδιέξοδο , με το σενάριο να αποκλίνει από το αρχικό μυθιστόρημα για να προσθέσει τις δικές του εκπλήξεις. Δυστυχώς, ο Del Toro – όπως και ο Stanton – χάνει την επαφή με την ταινία , ενω η ανάλυση του (δικού του) φινάλε έρχεται με άκομψο τρόπο ειδικά με μια ταινία που μετράει … 140 λεπτά !. Το Nightmare Alley χάνει την “ματιά” του απο την δική του ιστορία , και καταλήγει να γίνει άλλη μια κινηματογραφική “προσφορά” του λατρεμένου del Toro που είναι βουτηγμένη στη θλίψη , χωρίς όμως την απαραίτητη δραματική ικανοποίηση. Ναι , η Tamara Deverell έχει στα χέρια της και παραδίδει ενα απίστευτο production design με περίτεχνα set pieces. Και ναι , πραγματικά χαζεύεις με φωτογραφία και φωτισμό , αλλά μετά από μια πολλά υποσχόμενη αρχή , το όλο θέμα ξεμένει από ενέργεια πριν μας δώσει , αυτό που μάλλον περιμέναμε.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★✬☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
[line]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”140″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Bradley Cooper [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Cate Blanchett [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Rooney Mara [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]
[line]
The Nightmare Alley Trailer [feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]