To 2000 o πολιτικός Juan María Jaúregui δολοφονείται από Βάσκους αυτονομιστές (τη βασκική αυτονομιστική οργάνωση ΕΤΑ), αφήνοντας χήρα την αγαπημένη του γυναίκα, και μια μικρή κόρη. Καθώς τα χρόνια περνούν, κάποιοι από τους καταδικασμένους Βάσκους μαχητές αρχίζουν να αναθεωρούν τη στάση τους στη φυλακή, αποκηρύσσοντας την ένοπλη βία, με αποτέλεσμα να απομονωθούν από τους πρώην συντρόφους τους. Ένας από αυτούς, έχοντας μετανοήσει ριζικά για τα εγκλήματα που είχε διαπράξει, ζητά να συναντηθεί με τη χήρα του Ισπανού που ο ίδιος, μαζί με έναν σύντροφό του, σκότωσε πριν 11 χρόνια. Ενώ η κόρη της αρνείται κατηγορηματικά, προσπαθώντας να αποτρέψει τη μητέρα της από το να συναντήσει τον τρομοκράτη και φονιά του πατέρα της, η πρωταγωνίστρια τελικά δέχεται να δει τον άνθρωπο που της στέρησε τον αγαπημένο της σύντροφο, με τον οποίο ήταν μαζί από τα 16 της χρόνια, σε μια παράτολμη προσπάθεια να ανακαλύψει μια δική της προσωπική δικαίωση για όσα βίωσε με αφορμή αυτόν τον θάνατο.
Η ταινία Maixabel αποτελεί μια ακόμα ενδιαφέρουσα Ισπανική προσπάθεια η οποία έχει στιβαρές ερμηνείες με ρυθμό που σου κρατάει σε όλη την διάρκεια το ενδιαφέρον. Από την αρχή προσπαθεί να χτίσει μια ενδιαφέρουσα πλοκή, χωρίς να αποκαλύψει πολλά πολλά (πολύ σωστά προς το τέλος μαθαίνουμε μερικά βασικά πράγματα), ενώ η εξέλιξη ειδικά όσο προχωράει η ταινία γίνεται καλύτερη.
Η αρχή και ειδικά το πρώτο μέρος έχουν μεγάλη ένταση, παρουσιάζοντας τους χαρακτήρες, ενώ αυτά που ακολουθούν είναι δεδομένο ότι δεν τα περιμένεις, έχοντας σταδιακά έναν σταθερό ρυθμό κάπως αργό ανα σημεία μεν, αλλά ποτέ αδιάφορη.
Η ταινία μπορεί να μην έχει πάρα σκηνές που θα σε κάνουν να γραπωθείς από την καρέκλα, ούτε κάποιες καταιγιστικές εξελίξεις αλλά σε κάθε πλάνο (για μια ακόμα Ισπανική ταινία, υπάρχει πολύ καλή σκηνοθεσία), οι χαρακτήρες έχουν τον πρώτο λόγο και η κάμερα είναι στραμμένη πάνω τους.
Υπάρχει ένα απειλητικό και έντονο κλίμα που σε παρασύρει στο δράμα των χαρακτήρων, σε μια ταινία που δεν διστάζει να περάσει μηνύματα χωρίς όμως να πολιτικοποιηθεί. Το δυνατό φινάλε ναι μεν δεν σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό, ωστόσο όπως κάνουν όλες οι αξιόλογες ταινίες σε κάνει να σκεφτείς πράγματα. Εξάλλου στο προηγούμενο διάστημα το έχει ήδη χτίσει, μιας και είναι σκληρή (στο ψυχολογικό κομμάτι κυρίως) ανά στιγμές, λίγο μπερδεμένη σε κάποια σημεία, αλλά πάντα ενδιαφέρουσα.
Όσο πλησιάζουμε στο δεύτερο μισό υπάρχουν μερικά γεγονότα τα οποία μένουν στο μυαλό για πολλούς λόγους, με το τέλος της να είναι τόσο απλό και καθηλωτικό που πραγματικά περνάει μηνύματα και σε κάνει να σκεφτείς πράγματα, ενώ το πρωταγωνιστικό δίδυμο είναι πραγματικά εξαιρετικό.
Το μυστικό με την ταινία Maixabel είναι ότι δεν θέλει να ξεπετάξει απλά την πλοκή της, αλλά χτίζει σε όλη την διάρκεια της το φινάλε, που ίσως θα μπορούσε να είναι ελαφρώς καλύτερο, χωρίς σε καμία περίπτωση να είναι κακό, ενώ συν τοις άλλοις γενικά δεν χρησιμοποιεί τα κλισέ του είδους.
Για να συνοψίσουμε, η ταινία Maixabel αποτελεί μια ακόμα ενδιαφέρουσα Ισπανική προσπάθεια που σε κάποια σημεία καθηλώνει τον θεατή και δεδομένα του προσφέρει μια διαφορετική εμπειρία, η οποία με λίγη βελτίωση θα έκανε ακόμα πιο αισθητή την παρουσία της.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Maixabel Trailer
Cineramen
Share
