Ο καθηγητής Albus Dumbledore (Jude Law) γνωρίζει ότι ο πανίσχυρος σκοτεινός μάγος Gellert Grindelwald (Mads Mikkelsen) σκοπεύει να αποκτήσει τον έλεγχο του Κόσμου των Μάγων. Ανίκανος να τον σταματήσει μόνος του, αναθέτει στον Μαγικοζωολόγο Newt Scamander (Eddie Redmayne) να ηγηθεί μιας ατρόμητης ομάδας μάγων, μαγισσών και ενός γενναίου Μαγκλ φούρναρη σε μια επικίνδυνη αποστολή, όπου συναντούν παλιά και νέα ζώα και συγκρούονται με την ενισχυμένη λεγεώνα του Grindelwald. Αλλά με τόσα πολλά να διακυβεύονται, για πόσο καιρό μπορεί ο Dumbledore να παραμείνει αμέτοχος;
- Γράφει ο Παναγιώτης Πυλαρινός (CinemaFiles)
Τρίζουν τα θεμέλια του Μαγικού Κόσμου της J.K.R. Με περισσότερα από τέσσερα χρόνια να έχουν περάσει από το προηγούμενο επεισόδιο του Fantastic Beasts (με τις πιο χαμηλές εισπράξεις για ταινία του Wizarding World μέχρι σήμερα) , με τα (πλέον) viral ομοφοβικά τιτιβίσματα της Rowling , με τον διωγμό του Depp και με την “άστατη” ζωή του Ezra Miller να κρίνει το μέλλον του στήν Warner , θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί για ποιούς και γαιτί ακριβώς φτιάχτηκε το τρίτο μέρος των Fantastic Beasts. Μα για τούς φαν θα μου πείς. Μέσα σε αυτούς είμαι και εγω , όταν για πρώτη φορά , εκεί κάπου στις αρχές της νέας χιλιετηρίδας , ανακάλυψα τον λογοτεχνικό κόσμο του “αγοριού που έζησε” … και αργότερα τον κινηματογραφικό. Σίγουρα , όμως , τούτη η ταινία δεν φτιάχτηκε για θαυμαστές (μαζί και εγω) που μπορεί να θέλουν, για παράδειγμα , να μάθουν μερικά (νεα) μυστικά του Dumbledore. Οι μεγάλες και “νέες” αποκαλύψεις σχετικά με τον (αναμφισβήτητα) πιο αγαπημένο χαρακτήρα αυτού του franchise – που προηγουμένως υποδυόταν ο τεράστιος Richard Harris και αργότερα ο Michael Gambon – είναι όλες κοινώς γνωστές στους σκληροπυρηνικούς της σειράς , αφού αποκαλύφθηκαν είτε στο βιβλίο των Κλήρων του Θανάτου , είτε απο διάφορες αναλύσεις που κυκλοφορούν στα social media.
Και όμως , το μεγαλύτερο μυστικό του D , κάνει τα αποκαλυπτηριά του … εδώ. Βρισκόμαστε μόλις ένα λεπτό στα “Mυστικά” πριν – και για πρώτη φορά μετά την αποκάλυψη της J.K το 2009 – ο Dumbledore δηλώσει χωρίς αβεβαιότητα στον επίδοξο αντίπαλο του , Gellert Grindelwald , ότι τον είχε ερωτευτεί. Μια εντελώς αγνή αγάπη , που βρίσκει ανταπόκριση μόνο στήν στιγμιαία λάμψη των ματιών του Mikkelsen , αλλά που η ταινία αντιμετωπίζει σαν κάτι περισσότερο από ένα σημείο πλοκής.
Και πάλι , όμως , σχεδόν όλα σε τούτη την ταινία , είναι απλώς … μια πλοκή . Ο σκηνοθέτης David Yates , ο οποίος απο το 2007 και το Τάγμα του Φοίνικα έχει πάρει επ’ ώμου το franchise , έχει περιορίσει σχεδόν ολόκληρο το καστ σε περιπλανώμενους αφηγητές . Αν είχατε ενα soft spot στήν καρδιά σας για τον Newt Scamander , τον απίθανο και εσωστρεφή ήρωα αυτής της σειράς , θα απογοητευτείτε όταν διαπιστώσετε ότι ο χρόνος του στην οθόνη μειώνεται δραματικά και ο αντίκτυπός του στην ιστορία υποβιβάζεται. Είναι πάντα (ή σχεδόν πάντα) παρών, αλλά έχει λιγότερη σχέση με τα γεγονότα από ποτέ. Δεν οδηγεί πλέον καν την ιστορία: Αυτή είναι πλέον δουλειά του Dumbledore.
Επίσης, αν είχατε κάποιο ενδιαφέρον για την συνέχεια της αμήχανης ιστορίας αγάπης του Newt με την Tina Goldstein (Katherine Waterston) , μπορείτε να προετοιμαστείτε για μια ταινία στην οποία έχει τόσο λίγο χρόνο στην οθόνη – μιλάμε για δευτερόλεπτα – που ο χαρακτήρας μπορεί κάλλιστα να έχει αναπαραχθεί εξ ολοκλήρου μέσω CGI. Επίσης , οι συναρπαστικοί δευτερεύοντες χαρακτήρες όπως η Queenie Goldstein (Alison Sudol) και η νεοφερμένη Lally Hicks (Jessica Williams) έχουν απογοητευτικό φιλμικό χρόνο , με τον άχαρο ρόλο του να εξηγούν τι συνέβη στις προηγούμενες ταινίες , κάνοντας ξόρκια όταν το απαιτεί η ιστορία.
Ένα ακόμη downfall της σειράς , είναι , το πόσο δύσκολο είναι να νοιαστείς για οποιονδήποτε από τους πολλούς, πάρα πολλούς χαρακτήρες της ταινίας , επειδή σχεδόν κανένας από αυτούς δεν έχει μια ουσιαστική ιστορία. Ακόμη και εκείνοι που κουβαλούν τις δικές τους ιστορίες απο τις δυο προηγούμενες ταινίες – όπως ο Credence Barebone , γνωστός και ως Aurelius Dumbledore (Ezra Miller) – φαίνεται να έχουν χάσει σχεδόν κάθε ενδιαφέρον για οτιδήποτε έκαναν όταν τελείωσε το Crimes of Grindelwald , και τώρα απλά μοιάζουν να θέλουν να φτάσουν μέχρι το φινάλε.
Το The Crimes of Grindelwald , αν θυμάστε , τελείωσε με τον Grindelwald να ανακοινώνει ότι σχεδίαζε να αποτρέψει την επερχόμενη φρίκη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ξεκινώντας την εξέγερση των μάγων. Αυτό το πολύ σημαντικό σημείο της πλοκής δεν αναφέρεται ούτε μία στιγμή στο The Secrets of Dumbledore. Αντίθετα , ο Grindelwald ξοδεύει όλη την “μαγική” του ενέργεια στήν ταινία , χειραγωγώντας την πολιτική των μάγων για να τοποθετηθεί ως νόμιμος υποψήφιος για τις επερχόμενες εκλογές ως Πρόεδρος του Κόσμου , ή μάλλον της “Συνομοσπονδίας Μαγείας”.
Για να αποτρέψει την άνοδο του Grindelwald, ο Dumbledore συγκεντρώνει μια ομάδα με χαρακτήρες , από τις προηγούμενες ταινίες , μόνο και μόνο , για να κάνει αυτό που περιγραφεί … ως “πράγματα”. Δεδομένου , βέβαια , ότι ο Grindelwald μπορεί να δει το μέλλον , ο μόνος τρόπος να τον εκπλήξεις , είναι να χωρίσεις την ομάδα και να κάνεις ενα είδος αντιπερισπασμού που μπορεί να έχει ή να μην έχει καμία σχέση με το γενικό σχέδιο του Dumbledore. Όλα , αυτά , “ακούγονται” πολύ έξυπνα στο χαρτί , αλλά στην πράξη σημαίνει κυρίως ότι οι σεναριογράφοι JK Rowling και Steve Kloves έχουν λευκή κάρτα για να επινοήσουν οποιοδήποτε σκηνικό θέλουν. Και εδω είναι το τεράστιο λάθος της σειράς . Το σεναριακό της ξεχείλωμα , με την Rowling να κάνει μεταγραφή το σεναριακό πουλέν της Steve Kloves , ο οποίος είναι πίσω απο ολα τα σενάρια (εκτός του Τάγματος) του Harry Potter , ώστε να δώσει “άλλον” αέρα στήν σειρά , και φυσικά την απόφαση – για περισσότερο “μαρούλι” – της αύξησης των ταινιών , απο τριλογία σε πενταλογία πλέον – αν και υπάρχουν φήμες του τυπου “να δούμε πως θα πάει” για την συνέχεια.
Και είναι αυτό το σεναριακό ξεχείλωμα , που φαίνεται στίς πολλές από τις δευτερεύουσες πλοκές των “Μυστικών” , οι οποίες πέφτουν στο κενό ή δεν οδηγούν πουθενά (συνήθως και τα δύο) , με αποτέλεσμα , οι μόνοι χαρακτήρες με γνήσιο συναισθηματικό υπόβαθρο να έχουν είτε πολύ λίγο φιλμικό χρόνο , είτε είναι … ο Dumbledore , με μια ολόκληρη ιστορία , η οποία περιστρέφεται γύρω από μια ρομαντική σχέση που μπορεί να αναφέρεται προφορικά, αλλά που διαδραματίζεται εντελώς off camera.
Στο θέμα δράση τώρα . Και εκεί λίγα πράγματα . Ναι υπάρχουν σεκάνς πολιτικής ίντριγκας που μερικές φορές κάνουν την τελευταία σκηνοθετική δουλειά του Yates να φαντάζει ως ένα συναρπαστικό θρίλερ κατασκοπείας (εξαιρετική η ψυχρή, αποκορεσμένη κινηματογράφηση του George Richmond) , έχουμε 2-3 όμορφα χορογραφημένες μονομαχίες – με CGI απο το πάνω ράφι – που κάνουν αυτή την κατά τα άλλα γνώριμη ιστορία , ναι μεν , να φαίνεται κάπως φρέσκια , αλλά παράλληλα να χαρακτηρίζεται από μια ξεκάθαρη διάθεση να εκμεταλλευτεί το fan-service που προσφέρει , αποσπώντας έτσι την προσοχή του θεατή από την κύρια πλοκή της ταινίας , με αποτέλεσμα , το climax της ταινίας να φαίνεται χλιαρό.
Τούτου λεχθέντος: Την ταινία θα την δείς , γιατί απλά έχεις δεί τις δυο πρώτες και θες να δεις την συνέχεια. Απο μέρους μου: η ταινία είναι βελτιωμένη σε σχέση με τον προκάτοχό της , αλλά (ενα μεγάλο αλλά) … τα 142 λεπτά , οι περιττές υποπλοκές και οι πάρα πολλοί (περιττοί) χαρακτήρες “σκοτώνουν” τον ρυθμό της ταινίας γεμίζοντας το κεφάλι μας με πληροφορίες … σε slow mo!! . Έχει μάχες πλαισιωμένες με υπέροχο CGI , το απαραίτητο “γεμίζουμε τα κενά” της ιστορίας του Harry Potter , αλλά γενικά η πλοκή μόλις και μετά βίας υπάρχει και ολόκληρη η ταινία μοιάζει να είναι μια γέφυρα για τη νέα, επερχόμενη (;) περιπέτεια των Φανταστικών Πλασμάτων. Αν και μεγάλος φαν του μαγικού κόσμου της J.K.R … η ταινία έχει τα ελαττώματά της (αρκετά θα έλεγα) , κλείνοντας απότομα την πόρτα ή αγνοώντας ιστορίες που προηγουμένως φαινόταν να είναι σημαντικές και παραγκωνίζοντας χαρακτήρες που ήταν οι πρωταγωνιστές , διατηρεί όμως τη μαγεία ζωντανή , και αυτό λόγω της “αύρας” του “The Boy Who Lived”.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★✬☆☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore Trailer
Cineramen
Share
