Tο 2010 ο Sylvester Stallone ξεκίνησε ένα μάλλον αναπάντεχο franchise, με μια παλιομοδίτικου τύπου περιπέτεια που ξαναέφερε στην οθόνη αγαπημένους ηθοποιούς δράσης προηγούμενων δεκαετιών. Τώρα, 13 χρόνια μετά, φτάνουμε στο 4ο κεφάλαιο, το οποίο όμως δεν έχει καμία σχέση με τα προηγούμενα φιλμ.
Φυσικά δεν αναφερόμαστε στις προηγούμενες ταινίες ως αριστουργηματικές περιπέτειες. Οι δύο πρώτες (κυρίως) όμως διατηρούσαν μια συνέπεια μέσα στο νοσταλγικό concept τους, καταφέρνοντας μέσα από τα πολυπληθή καστ και την old school δράση να γίνονται διασκεδαστικές ως guilty pleasures, ενώ ακόμα και το τρίτο μέρος το οποίο δεν κάνει κάποια ιδιαίτερα πετυχημένη ανανέωση, έχει τις στιγμές της. Δυστυχώς φτάνουμε στη φετινή ταινία που δεν διαθέτει τίποτα από τα παραπάνω.
Το αποτέλεσμα προϊδεαζόταν από την προ-παραγωγή, με τον Stallone να διαφωνεί, να φεύγει και να επιστρέφει με περιορισμένο ρόλο (και ερμηνευτικά αλλά και γενικότερα στο δημιουργικό κομμάτι καθώς δεν συμμετέχει σε σκηνοθεσία ή σενάριο όπως στα προηγούμενα), ενώ και πολλοί ηθοποιοί μέλη ή μη του franchise απέρριψαν τις προτάσεις που τους έγιναν και δεν μπήκαν στη συμμορία. Και τελικά εκεί που είχαμε σταρ παλαιότερων εποχών (Schwarzenegger, Bruce Willis, Van Damme, Jet Li, Wesley Snipes, Mel Gibson μεταξύ πολλών άλλων) έρχονται οι… 50 Cent και Megan Fox, με τον Andy Garcia να είναι ο μοναδικός που φέρνει ουσιαστικές κινηματογραφικές αναμνήσεις με την παρουσία του.
Και όσον αφορά την ουσία και το τελικό αποτέλεσμα, έχουμε μια περιπέτεια (γυρισμένη και στη Θεσσαλονίκη προ λίγων μηνών) η οποία όμως είναι εντελώς ασύνδετη, με προχειρογραμμένους διαλόγους, μοντάζ και εφέ που… βγάζουν μάτι σε μια χαοτική δράση, και ηθοποιούς που ερμηνεύουν μηχανικά, είτε μιλώντας για την παλιά φρουρά των Stallone, Statham, Lundgren, Couture, είτε τους νέους που προαναφέραμε, χωρίς να καταφέρνουν να μεταδώσουν έστω λίγο κέφι στους θεατές ώστε να δώσουν ένα διασκεδαστικό και ευχάριστο αποτέλεσμα, με αρκετούς να βγάζουν μια αίσθηση αγγαρείας.
Έτσι έχουμε ένα φιλμ που κυλάει αργά και βασανιστικά, χωρίς να μας κερδίζει σε κανένα σημείο και κανένα επίπεδο, και χωρίς να υπηρετεί έστω την αρχική ιδέα νοσταλγίας που γέννησε αυτή τη σειρά ταινιών.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ✬☆☆☆☆