[line]
[dropcap]Σ[/dropcap]τίς 16 Αυγούστου του 1977 , ο τεράστιος Elvis … has left the building. Το 1979 βγήκε η πρώτη (τηλέ)ταινία, για την ζωή του. Όταν ο John Carpenter (ναι, ναι ο γνωστός) ανέλαβε να σκηνοθετήσει εκείνη την ταινία, σχεδόν αμέσως μετά τον θάνατο του τραγουδιστή, κατάλαβε πολύ σοφά και σωστά ότι ο John Carpenter δεν ήταν μεγαλύτερος από τον Elvis, και έτσι έδωσε μια down to earth, οικεία ματιά στη ζωή ενός απο τα μεγαλύτερα είδωλα της Αμερικής.
Ο Baz Luhrmann, πάλι, πιστεύει οτι όχι απλώς είναι μεγαλύτερος από τον Elvis, αλλά μεγαλύτερος και από τον Θεό. Στη βιογραφική του ταινία για τον Elvis, με τον απλό τίτλο… Elvis, ο βασιλιάς του ροκ εν ρολ είναι γυμνός και έρχεται δεύτερος μετά το κουραστικό οπτικό στυλ του Luhrmann, ένα εξαντλητικό κράμα Michael Bay και Oliver Stone της δεκαετίας του ’90, ενα στύλ που βιάζεται να φτάσει στην επόμενη σκηνή πριν προλάβουμε να αφομοιώσουμε τη σκηνή που παρακολουθούμε εκείνη τη στιγμή.
Η ταινία του Luhrmann εστιάζει σε μεγάλο βαθμό στον διαβόητο μάνατζερ του Elvis, τον συνταγματάρχη Tom Parker, τον οποίο υποδύεται ο Tom Hanks κάτω απο πολλά στρώματα μακιγιάζ. Είναι ένα ναδίρ καριέρας για τον Hanks, ο οποίος αφηγείται τη ζωή του Elvis με μια παράξενη ευρωπαϊκή προφορά που σίγουρα δεν μοιάζει με Ολλανδό. Ο Luhrmann, για τον χαρακτήρα αυτόν, φαίνεται να εμπνέεται από τη βιογραφική ταινία του Stone για τον Νixon, καθώς ο “villain” της ταινίας εκλιπαρεί το κοινό για κατανόηση. Ίσως και να υπάρχει κάτι ενδιαφέρον στο γεγονός ότι ένας “ξένος” ζει το καπιταλιστικό αμερικανικό όνειρο μόνο και μόνο για να βρεθεί να γίνει ένας από τους πιο μισητούς άντρες στην Αμερική, αλλά τελικά γίνεται κάτι που δεν ενδιαφέρει και πάρα πολύ τον Luhrmann.
Παρά τις αναφορές στην πολιτική αναταραχή της Αμερικής στα μέσα του 20ου αιώνα, η ταινία δίνει λίγη σημασία στα γεγονότα που “τρέχουν” παράλληλα με την ζωη του Elvis, και τα οποία ο Luhrmann “πασπαλίζει” με δράμα, με τον Elvis να παρακολουθεί τις ειδήσεις για τις δολοφονίες των Martin Luther King Jr και Bobby Kennedy, και να μουρμουρίζει για το πώς είναι κρίμα και ίσως θα έπρεπε να προσπαθήσει να θεραπεύσει την Αμερική μέσω της μουσικής του. Άλλη μια αστοχία, καθώς αυτό τον φέρνει σε αντίθεση με τον Parker, ο οποίος θέλει να κρατήσει το “αγόρι” του εξω απο την πολιτική σκηνή.
O Luhrmann, στυλίστας και “μανούλα” του φαντασμαγορικού θεάματος και εδω, μπλεντάρει ποπ με gospel και το εντελώς λάθος hip-hop mix κομματιών, αλλά με ενα εξαιρετικό sound desing, κάνει μια μικρή αυτοψία της αμερικανικής μουσικής κουλτούρας, αλλά με όπλο ενα αφηγηματικό τρένο χωρίς φρένα και μέτρο, το οποίο επι 2 ½ ώρες (με εξαίρεση την πρώτη ωρα της ταινίας) μπουκώνει την ταινία με ενδιαφέρουσες μεν ιδέες αλλά με ρηχό περιεχόμενο, η οποία και εξαντλείται. Το μεγαλύτερο όμως λάθος του Luhrmann (το οποίο δεν θα ήταν λάθος, αν η ταινία ήταν όντως καλή), είναι τα τελευταία λεπτά της ταινίας, στα οποία κάνει την εμφανισή του – απο αρχειακό υλικό – ο πραγματικός “Βασιλιάς” στην τελευταία του παράσταση στο ξενοδοχείο International του Las Vegas, θυμίζοντας έτσι γιατί ήταν ο ένας και μοναδικός … King!! και οτι κανένας δεν μπορεί να τον μιμηθεί.
Ερμηνευτικά, ο Austin Butler, ο οποίος δεν μοιάζει τόσο με τον Elvis όσο με το κέρινο ομοίωμα της Μαντάμ Τισό, κάνει καλή δουλειά με αυτά που του έδωσε o Luhrmann, αλλά δεν του δίνονται πολλά. Ο τεράστιος σκηνοθέτης Howard Hawks (The Big Sleep, Scarface, Rio Bravo) είχε πει κάποτε, ότι μια καλή ταινία έχει τρεις καλές σκηνές και καμία κακή. Ο Elvis έχει τρεις καλές σκηνές και δεκάδες κακές, και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτές οι τρεις καλές σκηνές παρουσιάζουν τον Elvis να κυριεύει, τραγουδώντας στη σκηνή, όπου με τους γοφούς που τρέμουν και την τρέλα του, δεν έχουμε πλέον καμία αμφιβολία για το γιατί οι έφηβοι όλου του κόσμου έπεσαν στα ξόρκια του τραγουδιστή.
Βλέπωντας και τις 2 ταινίες, με διαφορά λίγων ημερών, από πολλές απόψεις, η βιογραφική ταινία του Luhrmann για τον Elvis παίζει σαν ενα b-side ενός 45αρι δίσκου, της προηγούμενης ταινίας του Carpenter. Παίρνει σχεδόν την ίδια πλοκή, προσθέτει μηχανικούς ρυθμούς και μια άρνηση να εξετάσει οτιδήποτε λεπτομερώς. Η καλύτερη σκηνή στην ταινία του Carpenter είναι όταν πολύ απλά τοποθετεί την κάμερά του μπροστά στον Elvis του Kurt Russell καθώς παίζει το Suspicious Minds στο σαλόνι του στην Graceland, περιτριγυρισμένος από μια παρέα φίλων, αλλά και “φίλων” που θέλουν να εκμεταλλευτούν την φήμη του. Νομίζω ότι έτσι θέλουν οι θαυμαστές του Elvis να θυμούνται το είδωλό τους, ως έναν άνθρωπο με φωνή που έπρεπε να ακουστεί, αλλά ο Luhrmann μας προσάπτει τα επιχειρήματά του εντελώς επιφανειακά.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★☆☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
[line]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”159″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]
[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Austin Butler [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Tom Hanks [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Olivia DeJonge [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]
[line]
Elvis Trailer [feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”]
[line]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]
