Νέα Υόρκη. Αεροδρόμιο JFK. Μια νεαρή γυναίκα μπαίνει στο πίσω κάθισμα ενός κίτρινου ταξί, ο ταξιτζής βάζει το όχημα μπροστά και οι δυο τους ξεκινούν μέσα στη νύχτα προς το Μανχάταν, ξεκινώντας την πιο απροσδόκητη συζήτηση που καταλήγει σε ένα μοναδικό επικό αξιοσημείωτο ταξίδι.
Έχουμε δει τα τελευταία χρόνια έχουμε δει πολλές ταινίες στο είδος οι οποίες έχουν προσπαθήσει για το κάτι διαφορετικό σε έναν και μόνο χώρο, ωστόσο πέφτουν στις ίδιες ευκολίες, κάτι το οποίο συμβαίνει από ένα σημείο και εδώ.
Η ταινία Daddio θα μπορούσε να έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και να καθηλώσει τον θεατή με την αρκετά ενδιαφέρουσα ιδέα, ωστόσο από ένα σημείο γίνεται εντελώς flat και το εγχείρημα που υπόσχεται δεν υπάρχει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ναι μεν στόχος για την ταινία Daddio είναι να προσφέρει αγωνία αλλά και ένταση και να κάνει τους θεατές να ταυτιστούν με τους χαρακτήρες, ωστόσο υπάρχουν κάποια σημαντικά προβλήματα και γρήγορα εξαφανίζονται όλα αυτά.
Μπορεί να προσπαθεί από τα πρώτα λεπτά να σε βάλει στο κλίμα και να τα καταφέρνει ως ένα σημείο, οι πρωταγωνιστές είναι συμπαθητικοί στους ρόλους τους, ωστόσο υπάρχει μεγάλη στασιμότητα.
Δεν μαθαίνουμε πολλά πράγματα για τους χαρακτήρες και γενικότερα το background (όπου χρειάζεται βέβαια), ενώ ειδικά στο δεύτερο μέρος υπάρχουν μερικές ευκολίες και σκηνές που θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές.
Ενώ σε κάποια κομμάτια της στο πρώτο μέρος ιντριγκάρει και έχει ενδιαφέρουσες ιδέες, δεν πετυχαίνει πλήρως τον σκοπό της, μιας και όσο περνάει η ώρα… ξεχειλώνει, ξεμένοντας από έξυπνες ιδέες. Προσπαθεί να κρατήσει το ενδιαφέρον, ωστόσο μετά από λίγο έχουμε πολλά κλισέ, ενώ παράλληλα σε μερικές σκηνές που δεν χρειάζεται, κατεβάζει λίγο την ένταση και δεν υπάρχουν οι κατάλληλες επεξηγήσεις.
Δεν θα αναφερθούμε στο φινάλε, γιατί μπορεί να ξεφύγει και κάποιο spoiler, αλλά το Daddio θα μπορούσε να είναι μια ακόμα καλύτερη ταινία και να προσφέρει ένταση, αγωνία και κάτι παραπάνω από το τελικό αποτέλεσμα.
Δυστυχώς δεν είναι καλύτερη από τον μέσο όρο του είδους και αυτό αποτελεί ένα πρόβλημα σε μερικές από τις ταινίες της εποχής μας, με το Daddio να μην είναι κάτι παραπάνω από μια απλά συμπαθητική προσπάθεια, η οποία αδικεί τον εαυτό της.
Διάρκεια: 101′
Ελληνικός τίτλος: Μόνοι στη Νέα Υόρκη
Πρωταγωνιστούν: Dakota Johnson, Sean Penn