H ταινία Clean εστιάζει σ’ έναν ρακοσυλλέκτη, που έχει ένα σκοτεινό και βίαιο παρελθόν. Καθώς προσπαθεί να συνεχίσει τη ζωή του, γίνεται ξαφνικά στόχος ενός αφεντικού μιας εγκληματικής οργάνωσης, αφού σώζει μια νεαρή κοπέλα από κάποια μέλη της συμμορίας και τα σκοτώνει ανελέητα.
Δυστυχώς το Clean, καταλήγει να γίνεται μια προσπάθεια που είναι μετριότατη και όσο προχωράει αποτελεί κακέκτυπο των αντίστοιχων ταινιών του είδους, αν έχει κάποιο συγκεκριμένο είδος, γιατί ούτε αυτό δεν καταφέρνει.
Δυστυχώς μετά το φινάλε της (αλλά και κατά την διάρκεια) αυτό που βγαίνει προς τα έξω όμως είναι μια ταινία που αποδεικνύεται αχταρμάς και όχι μόνο δεν προσφέρει κάτι στον θεατή, αλλά όσο περνάει η ώρα τον εξοργίζει.
To trailer χωρίς να είναι κάτι σούπερ πρωτότυπο, μας προμήνυε για κάτι ενδιαφέρον και αν μη τι άλλο αξιοπρεπές, αλλά ειδικά στο δεύτερο μισό είναι μπερδεμένη στις προθέσεις της και το αποτέλεσμα εντέλει είναι αποτυχημένο.
Για να το πάρουμε από την αρχή, εν μέρει ο σκηνοθέτης ναι μεν επιχείρησε να βάλει την δική του “πινελιά” και η αλήθεια είναι πως αρχικά προσπαθεί να σετάρει με ενδιαφέρον το θέμα, ωστόσο μετά από κάποια λεπτά παρακολούθησης ήδη έχεις κουραστεί.
Από κει και πέρα, με αποκορύφωμα το χαοτικό δεύτερο μισό που είναι λες και θέλει απλά να γεμίσει τον χρόνο και καταφέρνει να σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό, ωστόσο για όλους τους λάθος λόγους και αναρωτιέσαι “τι ακριβώς βλέπω”;
Από την αρχή κάτι δεν κολλάει ωστόσο υπάρχει μια όχι τόσο κακή αισθητική και μερικές σκηνές που σου τραβούν κάπως την προσοχή, αλλά από κεί και πέρα όλα γκρεμίζονται και η ταινία παίρνει την κάτω βόλτα.
Αντί να έχει μια ένταση, αγωνία και τα συναφή, γίνεται ολοένα και πιο άνευρη με ένα τεμπέλικο σενάριο, χαρακτήρες που είναι το λιγότερο καρικατούρες και παρόλο που υπήρχε προοπτική για κάτι πρωτότυπο, καταλήγει σε φιάσκο.
Στο πιο κρίσιμο σημείο η ταινία χάνει εντελώς την μπάλα και μοιάζει πιο πολύ με παρωδία. H εξέλιξη της αποδεικνύεται άνευρη, τραγελαφική, περισσότερο προκαλώντας τα γέλια των θεατών, παρά την αγωνία τους.
Η σκηνοθεσία και το σενάριο πραγματικά δεν έχουν καμία συνοχή, ειδικά στο δεύτερο και πιο κρίσιμο κομμάτι της, με την ταινία Clean να γίνεται από το… πουθενά μια από τις πιο βαρετές και “ό,τι να ‘ναι” που έχουμε δει το τελευταίο διάστημα.
Πνίγεται στην μετριότητα, ηθοποιοί αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας σε πολλές σκηνές τους και σε κάνουν να κοιτάς πιο πολύ το ρολόι, παρά καταφέρνουν να σε “κρατήσουν” εκεί που χρειάζεται. Οπότε και η τελευταία ελπίδα της ταινίας για κάτι καλό εξατμίζεται και εκεί.
Ειλικρινά μετά το τέλος του Clean (που δεν σου κρατάει καν το ενδιαφέρον μέχρι το φινάλε), τα λόγια είχαν στερέψει, σε μια επιεικώς μέτρια προσπάθεια και το μόνο που κρατήσαμε από ένα συνονθύλευμα είναι 2-3 πραγματικά καλές σκηνές. Αλλά δεν είναι αρκετό αυτό από μόνο του.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★☆☆☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Cineramen
Share
