Mετά από πολλές άκαρπες προσπάθειες να συλλάβει, τα όνειρα της Tori (Elizabeth Banks) γίνονται πραγματικότητα με τον ερχομό ενός μυστηριώδους μωρού. O Brandon (Jackson A. Dunn) μοιάζει να ενσαρκώνει ό,τι επιθυμούσε η Tori και ο σύζυγος της Kyle (David Denman). Είναι έξυπνος, ταλαντούχος και γεμάτος περιέργεια για τον κόσμο. Αλλά, όσο πλησιάζει την εφηβεία, ο Brandon εκδηλώνει σκοτεινές δυνάμεις και η Tori αμφιβάλλει για τον ίδιο της τον γιο. Όταν ο Brandon αρχίσει να συμπεριφέρεται τρομαχτικά, οι πιο κοντινοί του βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο, αφού από παιδί θαύμα μεταμορφώνεται σε μοχθηρό αρπακτικό.
- Γράφει ο Παναγιώτης Πυλαρινός από το Cinemafiles
Η Tori Breyer είναι μία ευτυχισμένη σύζυγος με πάθος για την τέχνη. Το μόνο που της λείπει είναι ένα παιδί. Πάνω που έχει απελπιστεί, συμβαίνει το θαύμα. Το σύμπαν την ευλογεί με έναν γιο. Ο μικρός δεν κάνει εύκολα φίλους και περνάει τον χρόνο του με τους μεγάλους, όχι μόνο τους γονείς του, αλλά και τους θείους του. Στα 12α γενέθλια του αρχίζει να αλλάζει. Γίνεται ευέξαπτος και αγενής παρά την καλή ανατροφή του. Στην αρχή όλοι νομίζουν ότι φταίει η εφηβεία. Αλλά η Tori φοβάται ότι κάτι άλλο, πιο απειλητικό επηρεάζει τον γιο της.
Σε μία εποχή που οι υπερήρωες των κόμικ έχουν κυριαρχήσει στη σύγχρονη κουλτούρα, οι δημιουργοί της ταινίας είδαν μια μοναδική ευκαιρία να παρουσιάσουν ένα θρίλερ χωρίς προηγούμενο. Η ιδέα ανήκει στο συγγραφικό δίδυμο των Brian και Mark Gunn, ενω η παραγωγή στον άλλον Gunn τον James , σκηνοθέτης των ταινιών Guardians of the Galaxy. Οι τρείς τους αποφάσισαν να αφηγηθούν μία οριακή ιστορία για τον χειρότερο φόβο των γονιών για το παιδί τους. Πώς επιβάλεις την πειθαρχία; Πόση αγάπη έχεις; Πόσο υποστηρίζεις, πόσο κριτικάρεις;. Στην περίπτωση της Tori, τον λούζει με αγάπη και φροντίδα και προσπαθεί να τον βοηθήσει να ωριμάσει. Βλέπει την ανησυχητική του συμπεριφορά, αλλά αντί να αναλάβει δράση, περιμένει να δει τι θα γίνει, με την πίστη ότι το παιδί θα βρει τον δρόμο του.
Η ταινία παίζει με το υπερηρωικό στοιχείο μέσα στο πλαίσιο μιας ταινίας τρόμου , δύο διαφορετικά είδη που δεν έχουν βρεθεί τόσο κοντά ποτέ μέχρι τώρα. Υπήρχαν όμως και πολλές υβριδικές ταινίες υπερ-ηρώων / τρόμου στο παρελθόν (Constantine, Blade, Darkman, Swamp Thing, Ghost Rider, Hellboy και Venom), αλλά το Brightburn στοχεύει σε κάτι πιο ώριμo. Αυτό οφείλεται εν μέρει στην τοποθέτησή του ως ένα οικογενειακό δράμα με λιγότερα CGI που “μολύνουν” τις ταινίες. O Yarovesky (The Hive) παρέχει μια εντυπωσιακά τρομακτική και πλευρική ματιά / ολίσθηση στο μύθο του Superman αλλά η φρίκη δεν αξιοποιείται ποτέ, απλώς προσεκτικά παρεκτάται όταν απαιτείται η ιστορία.
Το Brightburn είναι μια τέλεια ανάμειξη των ειδών, που γίνεται ακόμη πιο τρομακτικό χάρη στην εκπληκτική ερμηνεία του Jackson A. Dunn, ο οποίος, όπως ο Brandon, αμβλύνει μια ψυχωτική αποσύνδεση, υποδηλώνοντας ένα κέλυφος, ένα πολύπλοκο βάθος που είναι πολύ περισσότερο από τον χαρακτήρα του Damien Thorn απο την ταινία The Omen (ναι, ναι μια σύγκριση υπάρχει). Η πτήση θυμίζει φάντασμα. Η όραση με λέιζερ μοιάζει δαιμονική. Οι υπερδυνάμεις είναι τρομαχτικές. Πολλές δυνάμεις, αν τις δεις από άλλη γωνία, είναι ανατριχιαστικές.
Παρά το δυναμικό “τι θα γινόταν αν ο Superman ήταν ψυχοπαθής”, ενα ερώτημα που τοποθετείται έξυπνα λόγω του σημείου προέλευσης του Brandon, προφανώς ο ίδιος δεν είναι ο Kal-El … σίγουρα η κλεφτή ματιά της DC πρός το project το απέτρεψε αυτό. Παρ ‘ολα αυτά το Brightburn συχνά αισθάνεται σαν ενα origin story για τον κακό γιο του Jor-El από το Superman III.
Κάπου εδω όμως σταματούν τα καλά, καθώς ο Yarovesky -και παρά την γρηγοράδα του σεναρίου- αναλώνεται σε jump scares άλλων δεκαετειών … με καινούρια ηχητικά και οπτικά εφέ, συνδυάζοντας στιγμές-στιγμές άρτια τον ψυχολογικό τρόμο, την επιστημονική φαντασία, τις ανθρώπινες αδυναμίες και το gore σ’ ένα εκρηκτικό μείγμα που, δεν ξέρω αν θα αφήσει τον θεατή με ανοιχτό το στόμα, σίγουρα θα του προκαλέσει όμως ενα μειδίαμα και μια ανατριχίλα.
Η υπόθεση χαρακτηρίζεται αναμφισβήτητα απο ευρηματικότητα και πρωτοτυπία , κάτι που μπορεί κάνει το Brightburn μοναδικό αλλά με τον κίνδυνο να αποξενώσει το mainstream κοινό, καθώς τα επιμέρους τεχνικά του στοιχεία (έστω και με τις όποιες ατέλειες) καθιστούν την ταινία ναι μεν γοητευτική αλλά και άκρως προβλεψιμη ταυτόχρονα. Αν όμως αγκαλιαστεί, το Brightburn θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για ένα νέο κύμα συναρπαστικών και προκλητικών υπέρ-ηρωικών ταινιών μέσα από το πρίσμα ενός θρίλερ με γερές δόσεις αδρεναλίνης που θα ανατρέπει την άποψη που έχουμε για τους ήρωες. Ίδωμεν… καθώς το δεύτερο μέρος μάλλον ψήνεται.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★.5
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Brightburn Trailer
Cineramen
Share
