Ένας κατά συρροή δολοφόνος προσκαλεί στο εξοχικό του μια ανυποψίαστη γυναίκα για να προσθέσει έναν ακόμη φόνο στον κατάλογό του. Αυτή, παραπλανημένη από τον γοητευτικό – καλλιεργημένο και φαινομενικά ακίνδυνο άντρα, θα συμφωνήσει. Τι θα μπορούσε ενδεχομένως να πάει στραβά;
Έχουμε δει τα τελευταία χρόνια πολλές ταινίες στο είδος οι οποίες μπορεί να το έχουν προσπαθήσει να γίνουν ξεχωριστές, ωστόσο στην πορεία κάπου το έχασαν. H συγκεκριμένη προσφέρει κάτι άλλο από αυτά που έχουμε συνηθίσει, αλλά είναι αρκετά μπερδεμένη.
Το A Wounded Fawn βλέπεται με ενδιαφέρον, έχει ιδιαίτερη και ατμοσφαιρική σκηνοθεσία. Αλλά παράλληλα έχει και ένα πάρα πολύ αργό ρυθμό και εκεί είναι που μπορεί να υπάρχουν ενστάσεις από τους θεατές, μιας και η ενδιαφέρουσα ιδέα για αλληγορική προσέγγιση, κάπου εξαντλείται.
Για τα δεδομένα του είδους, αν και υπάρχουν στην ταινία τα σχετικά κλισέ άλλοτε μας υπενθυμίζε τα καλά κομμάτια που μας είχαν λείψει (ωραία ατμόσφαιρα, αγωνία σε κάποια σημεία) και αρκετές άλλες στιγμές που θα μπορούσαν να αποφευχθούν.
Πολλές ταινίες σε κερδίζουν από τα πρώτα τους λεπτά, έτσι και εδώ με την απλότητα τους να είναι ορατή από την αρχή, έχουμε μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Όμως, η διαχείριση της θεματολογίας αποτελεί μια χαμένη ευκαιρία για το είδος.
Η ταινία A Wounded Fawn είχε μερικά ενδιαφέροντα κομμάτια τα οποία ωστόσο στην πορεία μπορούν να χαρακτηριστούν… λανθασμένα όσον αφορά τις προσδοκίες που θα έχει ο θεατής. Αυτό γιατί μιλάμε για μια ταινία που ίσως ξενίσει όποιον δεν προσαρμοστεί στα δεδομένα της.
Δυστυχώς σε κάποια σημαντικά σημεία, η ταινία κάπως “φρενάρει” τα όσα θέλει να περάσει, κάνοντας μια “κοιλιά” που την περιορίζει και της στερεί αρκετά κομμάτια που είναι κομβικά, ενώ μερικές σκηνές ήθελαν πιο καίρια προσέγγιση.
Είχε τα φόντα να ξεφύγει τελείως από τις ταινίες της κατηγορίας της και δεν τα κατάφερε στο σύνολο της. Κατά τα άλλα είναι ενδιαφέρουσα και καταφέρνει να δώσει ωραίες σκηνές κυρίως βασισμένες στις ερμηνείες και μια αλληγορία, που ωστόσο μένει ανεκμετάλλευτη.
Η ταινία συνεπώς όχι μόνο δεν σε βάζει απότομα στο κλίμα, αλλά αργά και σταθερά αρχίζει και χτίζει ένταση. Εστιάζει σχεδόν αποκλειστικά στις καλές ερμηνείες του cast και φτάνοντας μέχρι το φινάλε που εκεί βρίσκεται όλο το ζουμί, αλλά δεν την βοηθάει και η μικρή διάρκεια.
H ταινία A Wounded Fawn ενώ δεν θέλει απλά να ξεπετάξει το θέμα της με ένα απλά συμβατικό φινάλε μεν ή να δώσει μερικές σκηνές και λύσεις που είναι κλισέ, πέφτει στην παγίδα, μην μπορώντας να διαφοροποιηθεί.
Η σκηνοθεσία έχει ένα ιδιαίτερο στυλ, το οποίο μπορεί μερικές φορές να ξενίζει τον θεατή, που δυστυχώς δεν μπορεί να δώσει κάποια αύρα στην ταινία, καθώς ενώ οδεύει προς κάτι διαφορετικό τελικά προτιμά για μια ακόμα φορά τις γνώριμες συνταγές του είδους.
H ταινία A Wounded Fawn είναι μια χαμένη ευκαιρία σε μια ταινία, με τα ελαττώματα της να την αδικούν και ίσως να λειτουργούσε περισσότερο αν είχε μεγαλύτερη διάρκεια και ήταν πιο ουσιαστική.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★✬☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
A Wounded Fawn Trailer
Cineramen
Share
