Η ταινία εστιάζει στην Άλισον, μια νεαρή γυναίκα με έναν υπέροχο αρραβωνιαστικό, μια “στρωμένη” καριέρα, υποστηρικτική οικογένεια και φίλους. Ωστόσο, ο κόσμος της καταρρέει εν ριπή οφθαλμού όταν επιζεί από μια ασύλληπτη τραγωδία, η οποία της αλλάζει τα πάντα στη ζωή. Τα επόμενα χρόνια, δημιουργεί μια απρόσμενη φιλία με τον επίδοξο πεθερό της που της δίνει μια ευκαιρία να προχωρήσει.
Ενώ υπάρχει μια αξιοπρεπής σκηνοθεσία, μια αρχικά καλή παρουσίαση του θέματος και ένα δυνατό cast (και απλά να στέκεται χωρίς να μιλάει ο Morgan Freeman είναι καλύτερος από πολλούς σύγχρονους ηθοποιούς), δεν καταφέρνει η ταινία να αποδώσει τα αναμενόμενα στον βαθμό που θα περιμέναμε.
Ενώ αρχικά σε έχει προϊδεάσει για κάτι πολύ δυνατό, η συνέχεια ειδικά στο δεύτερο μέρος είναι αρκετά “ξεχειλωμένη” κυρίως όσον αφορά την περιγραφή και εξέλιξη της ιστορίας, μιας και πλατειάζει με μια επιδερμική προσέγγιση, οπότε μένει μονάχα η αποτύπωση μέσω των ηθοποιών της.
Η σκηνοθέτης Zach Braff, δεν καταφέρνει να δώσει μια ταινία που θα αποτελέσει τομή στα κινηματογραφικά δρώμενα (σίγουρα δεν είχαμε τόσο ψηλά τον πήχη) αλλά ούτε και να κάνει τους θεατές να ταυτιστούν με τους χαρακτήρες στον επιθυμητό βαθμό, προσπερνώντας βασικά κομμάτια.
Η υπόθεση ναι μεν προσπαθεί να δώσει μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία και έτσι η ταινία θα έπρεπε να αναλύσει τα δεδομένα αλλά και τους χαρακτήρες, χωρίς να καταλήγει να φλυαρεί και σε πιο συγκεκριμένες καταστάσεις από αυτές που βλέπουμε ανά στιγμές.
Η A Good Person έχει μερικά προβλήματα τόσο ως προς την ανάπτυξη αλλά και εξέλιξη της πλοκής κατά κύριο λόγο, μιας ενώ έχει ενδιαφέροντα στοιχεία, δυστυχώς στο σύνολο της λειτουργεί μηχανικά απλά για να διεκπεραιώσει τα γεγονότα και δεν εμβαθύνει όσο θα έπρεπε και μπορούσε ενδεχομένως.
Πραγματικά η διάρκεια της είναι αχρείαστα μεγάλη (σε μερικά σημεία νομίζει πως θα τελειώσει, αλλά καταλήγει να έχει κι άλλες σκηνές σε βαθμό που νομίζεις πως έχει θέμα με το μοντάζ), έχει αρκετά αχρείαστα σημεία και καταλήγει να αντιγράφει παλαιότερες προσπάθειες, που το έκαναν πολύ καλύτερα σε παρεμφερή θέματα.
Θα μπορούσε να ήταν πιο to the point σε αυτά που ήθελε να περάσει στους θεατές, με την Florence Pugh να είναι πάρα πολύ καλή, πιάνοντας τον “παλμό” του χαρακτήρα της, ενώ ο Morgan Freeman παίζει στον… αυτόματο πιλότο.
Το ενδιαφέρον της είναι δεδομένο και σαφέστατα η παραγωγή είναι πολύ καλή, ωστόσο υπάρχουν στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να αποδωθούν με πολύ καλύτερο τρόπο. Ωστόσο λείπει τόσο το πλάνο της, όσο και η “ψυχή” της, καθώς ήθελε ένα κλικ παραπάνω για να πετύχει κάτι που θα μπορούσε να μείνει ανεξίτηλο στον θεατή.
Το πρώτο μέρος είναι αρκετά καλό και υποφερτό, με την ταινία να ξεκινάει δείχνοντας ενδιαφέροντα στοιχεία, στην συνέχεια ωστόσο τα πράγματα γίνονται κάπως αλλοπρόσαλλα και… άτσαλα. Eκεί που πάει να κάνει κάτι, τα πράγματα αρχίζουν και ξεφεύγουν και νιώθεις λες και από τη μια νιώθεις πως οι συντελεστές βιάζονταν να ολοκληρώσουν την ταινία, από την άλλη προσθέτουν σκηνές, μεγαλώνοντας την αμηχανία που νιώθει ο θεατής.
Στην προσπάθεια να παρουσιάσει κάτι που τείνει να γίνει διαφορετικό, χάνει την μπάλα και χωρίς φυσικά να θέλει να το παίξει εξυπνακίστικο, από ένα σημείο και μετά αρχίζει πλατειάζει, δίχως να εστιάζει σε πιο ουσιώδη πράγματα της πλοκής και το τελευταίο μεγάλο κομμάτι της ταινίας, χάνει την δυναμική του μέσα σε όλα αυτά.
Γενικά η ταινία A Good Person ήταν μια προσπάθεια με πολλές δυνατότητες να χτιστεί κάτι δυνατό και επιδραστικό πάνω σε αυτό το πολύ σημαντικό θέμα που βασίζεται. Ωστόσο το συνολικό αποτέλεσμα την αδικεί κατάφορα, διότι είναι ημιτελής και μένουν οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών της.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★✬☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
A Good Person Trailer
Cineramen
Share
