Όταν ένας πατέρας κι η κόρη του ανακαλύπτουν ότι δουλεύουν κι οι δύο κρυφά για τη CIA, μια ήδη παράτολμη μυστική αποστολή γίνεται μια δυσλειτουργική οικογενειακή υπόθεση.
Έχοντας σχηματίσει ολοκληρωμένη άποψη για την σειρά μετά από τα έξι 35λεπτα επεισόδια που παρακολουθήσαμε, αποκτήσαμε συμπεράσματα για αυτήν και γενικότερα τις εντυπώσεις μας για αυτά που είδαμε σε αυτά.
Το Fubar είναι δεδομένο ότι προσπαθεί να συνδυάσει την πλοκή με την δράση και το χιούμορ, όχι πάντα επιτυχημένα. Ενώ σε κάποια σημεία τα καταφέρνει και δίνει μια ψυχαγωγική σειρά χωρίς φυσικά να ξεφύγει από τα κλισέ του θέματος, δεν έχει σταθερά καλό ρυθμό, μιας και κάνει “κοιλιά” εκεί που πρέπει να… πατήσει γκάζι και μερικά επεισόδια είναι αχρείαστα.
Ενώ θέλει να εξηγήσει κάποια πράγματα και προσπαθεί να στηριχτεί στους χαρακτήρες της, η σειρά με τα 8 επεισόδια να είναι λίγο αλλοπρόσαλλα μεταξύ τους και τσιμπημένα σε μερικές υπερβολές (και διάρκεια) και έτσι δεν το καταφέρνει απόλυτα.
Ενώ είναι μοιρασμένα, μιας και μερικά έχουν μπολικές καλές ψυχαγωγικές στιγμές (κυρίως χάρη στον Arnold, κι ας μην είναι τόσο καλογραμμένος ο χαρακτήρας του) και κάποια ψεγάδια που έχουν να κάνουν κυρίως με θέματα ρυθμού και εξέλιξης. Εντέλει ενώ δεν είναι ικανά να χαλάσουν εντελώς την τελική εικόνα, στο φινάλε του Fubar μένεις με την αίσθηση του ανολοκλήρωτου και βιαστικού.
Θα μπορούσαν να υπάρχουν πιο ενδιαφέρουσες πτυχές, σε ένα θέμα που σίγουρα ξεφεύγει με μερικά επεισόδια να έχουν σκηνές κάπως άστοχες, όμως σε μερικά σημεία είναι τέτοια η διαφορά σε ρυθμό και δράση, λες και γυρίστηκε άλλη σειρά.
Από τα μισά και μετά, ενώ οι χαρακτήρες ενώ θεωρητικά έχουν τον κύριο λόγο, η πλοκή έρχεται σε δεύτερο επίπεδο και λείπουν τα twists αλλά και το κάτι διαφορετικό. Ειδικά σε καιρια σημεία στα επεισόδια, παρασύρεται σε μερικές ανούσιες και ανέμπνευστες σκηνές.
H παραγωγή γενικά φροντισμένη και πολλά πράγματα είναι προσεγμένα αλλά και εκεί μέχρι ένα κομμάτι της. Τα σκηνικά και εφέ να χαλάνε εντελώς από το green screen, με την πλοκή να γίνεται αχταρμάς και ουσιαστικά δείχνει σαν να βιάζεται κάπως να ολοκληρωθεί με αποκορύφωμα και το φινάλε.
Ναι μεν σε κάποια σημεία νιώθεις ότι εκεί που πάει να γίνει κάτι το διαφορετικό να αρχίζει να επαναλαμβάνεται και κυρίως να μην υπάρχει κάτι που να δίνει ώθηση σε ένα project το οποίο όχι απλά μένει στάσιμο, αλλά όσο κυλάει, σκοντάφτει στα ίδια της τα “κόλπα”.
Πάντως η σειρά Fubar από την αρχή μας κάνει να θέλουμε να μάθουμε για την συνέχεια, νιώθεις βέβαια σε κάποια σημεία ότι… τρενάρει αυτά που θέλει να δώσει. Ωστόσο καταλήγει εντελώς τσαπατσούλικα και απογοητεύει, αφήνοντας πίσω τις όποιες βλέψεις για κάτι πραγματικά ενδιαφέρον.
Για να συνοψίσουμε δεν είχαμε και πάρα πολύ υψηλές προσδοκίες στην αρχή, με τα πρώτα επεισόδια να διασκεδάζουν τον θεατή, αλλά υπάρχει άνιση συνέχεια και είναι κρίμα αυτό το φινάλε και γενικά o αλλοπρόσαλλος ρυθμός και το “ανακάτεμα” των χαρακτήρων να μην δίνουν σαφή προσανατολισμό στην σειρά, που είχε προοπτικές για κάτι ανώτερο. Επαναλαμβάνουν κακή δεν είναι, όμως θα θέλαμε κάτι παραπάνω από μια απλά αξιοπρεπή προσπάθεια.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★✬☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
Fubar Trailer
Cineramen
Share
