Kριτική για το Selma

Από

28/01/2015

1655

Βαθμολόγησε το άρθρο

Εχουμε ξαναπεί πολλές φορές, ότι φέτος είναι μια εντυπωσιακή χρονιά γεμάτη από πολύ καλές ταινίες. Έχουμε δει πολλές σπουδαίες ταινίες που έχουν προσφέρει δυνατές συγκινήσεις (μπορείτε να δείτε περισσότερα εδώ: https://www.cineramen.gr/category/kritikes/) και σίγουρα ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Tο Selma, μια ταινία που μας έρχεται με νωπές τις δάφνες του 12 Year A Slave την περσινή χρονιά, το οποίο κατέκτησε το Oscar Καλύτερης Ταινίας.

Η ταινία μας μεταφέρει σε μία ταραγμένη περίοδο τη δεκαετία του ‘60 παρουσιάζοντας μας τους αγώνες που έκανε ο μεγάλος αγωνιστής Μάρτιν Λούθερ Κινγκ καθώς και τη πορεία διαμαρτυρίας που οργάνωσε από την πόλη Σέλμα ως την Αλαμπάμα προκειμένου να αναγνωριστούν τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα των έγχρωμων. Το φιλμ Selma καταγράφει τρεις μήνες από το 1965, όταν ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε οργανώσει διαδήλωση για το δικαίωμα ψήφου των Αφροαμερικανών στις ΗΠΑ. Την ίδια χρονιά ψηφίζεται ο «Νόμος περί Πολιτικών Δικαιωμάτων» που εξουσιοδοτεί την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να επιβάλλει την απάλειψη των φυλετικών διακρίσεων.

Το Selma μπορεί να ακούγεται σαν τετριμμένο θέμα, ωστόσο μόνο ως τέτοιο δεν μπορεί να εκληφθεί. Ειδικά μετά τις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων μετά το Charlie Hebdo αλλά και τα συνεχή κρούσματα ρατσισμού. Μην πάτε μακριά, έχουμε και κοντινά παραδείγματα, αν και αυτό σηκώνει μεγάλη συζήτηση.

Καθαρά στα της ταινίας, λοιπόν το Selma είναι μια ταινία που δεν θέλει σε κανένα σημείο να τραβήξει τις καταστάσεις, παρόλο που σε μερικά σημεία είτε του ξεφεύγει, είτε φαίνεται σαν να το κάνει. Με επίκεντρο τις εξαιρετικές ερμηνείες (ειδικά του εκπληκτικού πρωταγωνιστή David Oyelowo στον ρόλο του Martin Luther King, ο οποίος έπρεπε να προταθεί για Όσκαρ), έχει ως στόχο να κερδίσει τον θεατή με τον δυναμισμό της αλλά και τα μηνύματα που θέλει να περάσει.

Ναι όντως έχουμε δει πολλές ταινίες με την συγκεκριμένη θεματολογία, αλλά πρέπει να κρίνουμε την κάθε μια ξεχωριστά και το Selma, προσπαθεί είναι η αλήθεια να διαφοροποιηθεί και να υιοθετήσει το δικό της στυλ, το οποίο στις περισσότερες των περιπτώσεων πετυχαίνει διάνα. Μεγάλο ατού της ταινίας, είναι οι τρομερές σκηνές στους δρόμους, δοσμένες με ρεαλισμό και μεγάλη δυναμική και φυσικά οι εξαιρετικές σκηνές του David Oyelowo.

Πρέπει να σταθούμε στην φοβερή παρουσία του πρωταγωνιστή, καθότι αποτελεί σίγουρα το 50% της ταινίας. Ίσως να ακουστεί υπερβολικό, αλλά δεν ξέρουμε αν άλλος στην θέση του θα ήταν τόσο πειστικός. Κάθε του σκηνή είναι σπουδαία και ειδικά οι ομιλίες του γράφουν κινηματογραφική ιστορία. Με διαφορά μια από τις σπουδαιότερες ερμηνείες που είδαμε φέτος και ολοφάνερα αδικημένη από την Ακαδημία.

Και οι δεύτεροι ρόλοι είναι εξίσου δυνατοί, ωστόσο έρχονται δεύτεροι μετά τον Oyelowo. Το πολύ καλό καστ πάντως παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ταινίας, η οποία με εξαίρεση ελάχιστα νεκρά διαστήματα, μπορούμε να πούμε ότι χειρίζεται πολύ καλά το θέμα της και χωρίς πολλές υπερβολές. Σίγουρα είναι μια από τις καλύτερες ταινίες που έχουμε δει σε αυτή τη θεματολογία. Αν και μετά το 12 Years A Slave είναι δύσκολο διότι ανέβασε τον πήχη ψηλά στο είδος του, το Selma στέκεται αξιοπρεπέστατα.

Για να συνοψίσουμε, το Selma είναι μια από τις ταινίες που μπορεί αρχικά να μην σου γεμίζουν το μάτι, αλλά στην πραγματικότητα (και ενώ δεν ανήκουν στις κορυφαίες των Οσκαρικών ταινιών, εκεί όπου υπάρχει συγκεκριμένη πεντάδα, όπως έχουμε αναφερθεί και σε παλαιότερες κριτικές) καταφέρνει να σε κάνει να συγκινηθείς, να νιώσεις οργή και γενικότερα να σου βγάλει συναισθήματα, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό για μια τέτοια ταινία. Μια ακόμα must see ταινία για την φετινή χρονιά.

Διάρκεια

Λεπτά

Πρωταγωνιστούν