Ανέκαθεν, ο Γαλλικός Κινηματογράφος προσέφερε από πολύ καλές και διασκεδαστικές ταινίες μέχρι και αριστουργήματα. To La French ασχολείται με ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα σχετικά με την τεράστια διακίνηση ναρκωτικών στις παλαιότερες δεκαετίες και εντρυφεί πάνω στην διαφθορά, αλλά και στους κινδύνους των “αγνών” προσώπων της υπόθεσης από τους αδίστακτους μαφιόζους, που δεν βάζουν “φρένο” πουθενά.
Το La French βασίζεται στο βιβλίο “Ανακριτής Μισέλ” που εστιάζει στην κεντρική προσωπικότητα του δικαστή Μισέλ, ο οποίος ανέλαβε να φέρει εις πέρας μια πολύ δύσκολη αποστολή απέναντι σε ένα βρώμικο σύστημα, αλλά και κάποιες αντίξοες συνθήκες. Το αν τα κατάφερε εννοείται δεν θα σας το πούμε, αλλά μπορούν να αναλυθούν περισσότερα για την ταινία.
Είναι πολύ σημαντικό για κάποιον σκηνοθέτη να ξέρει το είδος του και είναι δεδομένο ότι ο Cendic Jimenez το ξέρει πολύ καλά. Από τις πρώτες σκηνές του La French ο ρυθμός είναι πολύ γρήγορος και οι χαρακτήρες δίνονται στον θεατή με αρκετή δόση αληθοφάνειας (όσο είναι αυτό δυνατόν), αλλά πάνω απ’ όλα με σεβασμό.Τι εννοούμε με αυτό; Ότι θα μπορούσε πολύ άνετα να “ξεπεταχτούν” γρήγορα και να δοθεί προτεραιότητα στην δράση.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν γίνεται αυτό, αλλά αντίθετα η ταινία “χτίζει” την δράση της πάνω στους στιβαρούς διαλόγους της και την ένταση των σκηνών, ενώ με ωραία σκηνοθετική τεχνική μας κάνει σε όλη την διάρκεια πιο ρεαλιστικό το όλο εγχείρημα. Συν τοις άλλοις η εποχή απεικονίζεται εξαιρετικά και η φωτογραφία είναι όσο “βρώμικη” χρειάζεται δίνοντας επιπλέον ρεαλισμό στα πλάνα του σκηνοθέτη.
Φυσικά σε όλα αυτά χρειάζονται και τα κατάλληλα άτομα στις αντίστοιχες θέσεις. Το πρωταγωνιστικό δίδυμο (δυο από τους πολυτάλαντους Γάλλους ηθοποιούς αυτή την στιγμή) δίνει ρεσιτάλ και ειδικότερα ο εξαιρετικός Dujardin, σε έναν δύσκολο και αρκετά απαιτητικό ρόλο.
Οι δυο ώρες (και κάτι ψιλά) της ταινίας κυλάνε σαν νεράκι σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία που ξέρει πότε να πατήσει το γκάζι (χωρίς να το παρακάνει με την δράση) και πότε να προσφέρει μερικές σκηνές διαλόγου που σε κρατούν καρφωμένο στην θέση σου. Το έχω αναφέρει πολλές φορές ότι κάθε ταινία πρέπει να κρίνεται πρώτα απ’ όλα με βάση το είδος της και σε αυτόν τον τομέα η ταινία τα πηγαίνει περίφημα και καταφέρνει τα ελάχιστα ελαττώματα της (μερικές σκηνές τις προσπερνάει χωρίς πολλά πολλά) να τα “μετατρέψει” σε πλεονεκτήματα.
Εν κατακλείδι λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με μια δυνατή περιπέτεια η οποία διαχειρίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και προσφέρει στον θεατή μια σκεπτόμενη αλλά και διασκεδαστική (αν μπορούμε να το πούμε έτσι για μια ταινία με την συγκεκριμένη θεματολογία), μιας και η ώρα του περνάει χωρίς να το καταλάβει. Ο Γαλλικός κινηματογράφος χρόνια τώρα αποτελεί εγγύηση και αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά με το La French.
La French Trailer
Cineramen
Share
