Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει πολλές κόμικ ταινίες και πολλές wannabe κόμικ ταινίες. Στην δεύτερη κατηγορία αναφέρονται κυρίως οι ταινίες που δεν αναφέρονται σε κάποιον υπερήρωα, ωστόσο μπορείς να βρεις πολλά κοινά στοιχεία με αυτές. Το Kingsman: The Secret Service, πρόκειται για ένα υβρίδιο μεταξύ κατασκόπου και superhero, βασισμένη φυσικά σε κόμικ, οπότε μπορούμε να την κατατάξουμε ίσως περισσότερο στην πρώτη κατηγορία.
Ο Matthew Vaughn, με το KickAss είχε δώσει μια άλλη αίγλη στις κόμικ ταινίες, με μια πιο σκληρή και πρωτότυπη απεικόνιση τους, γεμάτη από γραφικές και αστείες σκηνές, έχοντας ως μεγάλο στόχο πάνω απ’ όλα την διασκέδαση του θεατή. Με το X-Men: First Class κατάφερε από την αμφισβήτηση (για το τελικό αποτέλεσμα) να πετύχει την απόλυτη αποθέωση, χαρίζοντας μια από τις καλύτερες ταινίες της σειράς.
Τώρα, ήρθε η ώρα του Kingsman: The Secret Service, μιας ακόμα ταινίας βασισμένης σε κόμικ αλλά διαφορετικής από τις προηγούμενες. Ως συνήθως, θα αναφέρω ότι δεν έχω διαβάσει το κόμικ, αλλά και να το είχα κάνει θεωρώ άδικη την σύγκριση του με τις αντίστοιχες ταινίες. Οπότε στην κριτική αυτή θα μιλήσω καθαρά για το Kingsman σαν ταινία και τίποτε άλλο.
Η ταινία όπως μπορείτε να καταλάβετε είναι μια καθαρά pop corn ταινία και μόνο ως τέτοια θα κριθεί. Αξίζει λοιπόν να σπαταλήσει κάποιος χρόνο (και κυρίως χρήμα) για να την δει. Η αλήθεια είναι κάπου στην μέση. Δεν είναι ταινία του πεταματού, ούτε ωστόσο είναι και ταινία που θα ξετρελαθείς όταν την δείς. Μια απλά watchable εμπειρία που εφ’ όσον την πάρεις για αυτό που είναι, θα περάσεις καλά. Τίποτα παραπάνω ωστόσο.
Το Kinsgman από την αρχική του σκηνή ξεκαθαρίζει ότι βάζει πάνω απ’ όλα το fun. Σε πολλές σκηνές το πετυχαίνει, σε άλλες το τραβάει περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται. Σε κανένα σημείο, ωστόσο δεν θα σε κάνει να δυσανασχετήσεις. Η ώρα περνάει, παρόλο που κάποια σημεία της μπορούσαν να αποφευχθούν και να μειώσουν λίγο τον τεράστιο (είναι η αλήθεια) χρόνο της.
Αν κάτι ανεβάζει την ταινία και την κάνει όσο διασκεδαστική χρειάζεται (μπορούσε και ακόμα περισσότερο κατά την άποψη μου) είναι οι πρωταγωνιστές της και μερικές ευρηματικές σκηνές και ατάκες. Ειδικά 3-4 (δεν θα τις αποκαλύψω) προκαλούν μέχρι δακρύων και έχουν να κάνουν και με το Χόλιγουντ και γενικότερα την σάτιρα των ταινιών δράσης.
Η δράση γενικότερα είναι όπως ακριβώς την περιμένουμε, δηλαδή μέσα στην υπερβολή και τον εντυπωσιασμό και καταφέρνει να προσφέρει και σκηνές που σε αφήνουν και το στόμα ανοιχτό και με… χασμουρητά. Και αυτό είναι απόλυτα λογικό για μια τέτοιου είδους ταινία. Το θέμα της ωστόσο είναι ότι δεν μπορεί να κρατήσει έναν σταθερό ρυθμό και πολλές φορές ξεφεύγει από τα όρια αλλά και δεν ξέρει που να σταματήσει.
Τα 135 λεπτά του Kingsman, μοιάζουν υπερβολικά για όλα όσα έχει να διαχειριστεί και το περιεχόμενο επαναλαμβάνεται σε αρκετά διαστήματα. Για το ότι είναι προβλέψιμη (πέρα από 2-3 ανατροπές), δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε καν μιας και είναι δεδομένο αυτό. Αλλά τονίζουμε ότι βλέπεται ευχάριστα παρά τα ελαττώματα της και αν υπήρχε καλύτερη διαχείριση των υπερβολών, αλλά και κουτσούρεμα του χρόνου, τότε θα μιλάγαμε για μια από τις περιπέτειες της χρονιάς.
Όσον αφορά στο καστ βλέπουμε τον πρωτοεμφανιζόμενο Taron Egerton στον ρόλο του πρωταγωνιστή, να πηγαίνει σχετικά καλά και να είναι υποφερτός, ενώ οι Colin Firth και Mark Strong (προσωπική μου αδυναμία, μιας και τον θεωρώ από τους καλύτερους καρατερίστες) κλέβουν με ευκολία την παράσταση. Ο Samuel Jackson παίζει για ακόμα μια φορά τον ίδιο ρόλο, ενώ ο Michael Caine δεν έχει όσο μεγάλο ρόλο θα περιμέναμε, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιείται ιδιαίτερα.
Για να συνοψίσουμε, το Kingsman δεν χρήζει μεγάλης ανάλυσης, καθότι είναι μια ταινία για συγκεκριμένο σκοπό και σε αυτόν τα καταφέρνει καλά αποτελώντας μια αξιόλογη επιλογή για μια ανέμελη βραδιά και για να περάσει η ώρα. Όλα τα υπόλοιπα προσφέρονται για κουβέντα, αλλά δεν ξέρουμε πόσο μεγάλη σημασία έχουν.
Kingsman: The Secret Service Trailer
Cineramen
Share
