O Κιάνου Ριβς υποδύεται τον John Wick, έναν πρώην εκτελεστή, που αποφασίζει να πάρει εκδίκηση μετά από μία επίθεση που δέχεται στο σπίτι του. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης, σκοτώνεται το αγαπημένο του σκυλάκι και τότε ξεκινάει μία επιχείρηση τιμωρίας εναντίον των υπεύθυνων.
Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, είναι πολύ σημαντικό για μια ταινία να μπορέσει να προσφέρει αυτά για τα οποία την επιλέγει ο θεατής και να τον ψυχαγωγήσει ανάλογα και με το είδος της. Και αυτό το καταφέρνει το John Wick για αρκετούς λόγους. Δεν είναι μια ταινία που θα συζητάς και θα σκέφτεσαι για μέρες, αλλά αν μη τι άλλο καταφέρνει κάτι πολύ απλό και σημαντικό: να διασκεδάσει τον θεατή.
Έχουμε δει πολλές περιπέτειες τον τελευταίο καιρό, αλλά λίγες έχουν ρυθμό και καλές σκηνές δράσης. Ναι, το John Wick είναι τίγκα στις υπερβολές και μερικές φορές σε κάνει να γελάς με τα τεκταινόμενα, αλλά δεν νομίζουμε ότι οι συντελεστές της ήθελαν κάτι αντίθετο από αυτό.
Το John Wick ξεκαθαρίζει τις προθέσεις του από την αρχή, αδιαφορώντας για την ανάπτυξη χαρακτήρων και πλοκής και με πρόσχημα την επίθεση στο σπίτι του Keanu Reeves αλλά και την δολοφονία του τετράποδου του, στήνεται ένα πανηγυράκι, στο οποίο ο Keanu Reeves σκοτώνει με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπου πολλούς αντιπάλους του, ενώ τρώει και μπόλικο ξύλο επίσης με μπόλικους τρόπους.
Χωρίς, όπως προαναφέρθηκε, κάποια καινοτομία στο είδος της η ταινία έχει ένα ιδιαίτερο στυλ, το οποίο αποδίδει πολύ καλά σε αρκετά σημεία της χαρίζοντας στον θεατή μπόλικη αδρεναλίνη και αρκετές καλογυρισμένες σκηνές δράσης. Ειδικά,η σκηνή μέσα στο club και η εντυπωσιακή δράση σε συνδυασμό με την υπέροχη μουσική υπόκρουση (Think – Caleida) είναι σίγουρα μια από τις καλύτερες σκηνές, που έχω δει σε περιπέτεια τα τελευταία χρόνια.
Το John Wick, αφαιρεί κάθε ίχνος σοβαροφάνειας από την ιστορία του και προσθέτει άφθονο fun, αίμα και ότι μπορείτε να φανταστείτε συν μερικούς από τους πιο ανεγκέφαλους και κλισέ χαρακτήρες που έχετε δει σε ταινία. Έτσι λοιπόν το αποτέλεσμα είναι αυτό που θέλουμε (σε μεγάλο βαθμό) από μια τέτοια ταινία.
Συν τοις άλλοις, ο Keanu Reeves είναι ικανοποιητικότατος στον βασικό ρόλο (χωρίς να κάνει κάτι το αξιοσημείωτο) και φαίνεται να το διασκεδάζει -όσο γίνεται- και ο ίδιος. Είναι ένας από τους ηθοποιούς που δεν μπορούμε να πούμε ότι ανήκει στην ελίτ των κορυφαίων (δεν έχει δουλέψει όσο θα έπρεπε), ωστόσο στο είδος της δράσης έχει προσφέρει μερικές πολύ καλές στιγμές, όπως το πολύ καλό Street Kings, όπου έχει δώσει την κορυφαία ερμηνεία του. Το Matrix είναι εκτός συναγωνισμού.
Για να συνοψίσουμε, το John Wick είναι μια άκρως διασκεδαστική περιπέτεια και τίποτα παραπάνω. Δεν πρόκειται να κάτσεις να την συζητήσεις για κάτι από αυτά που θα δείς. Ωστόσο, προσφέρεται για να περάσετε ένα ευχάριστο διωράκι (και κάτι λιγότερο), σε μια ταινία με άφθονο χαβαλέ και μπόλικη δράση. Ότι ακριβώς δηλαδή περιμένει κανείς από μια περιπέτεια.
John Wick Trailer
Share