Κριτική για το Inherent Vice

Από

13/02/2015

3017

Βαθμολόγησε το άρθρο

[Total: 6 Average: 2.3]

Σε μια τόσο γεμάτη χρονιά από καλές ταινίες, δεν θα μπορούσε να λείπει μια του Paul Thomas Anderson. Έτσι λοιπόν, το Inherent Vice κάνει την εμφάνιση του και είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσουμε την κριτική του. Βάζοντας όλο και ψηλότερα τον πήχη σε κάθε του προσπάθεια, τι καταφέρνει λοιπόν στο νέο του αυτό εγχείρημα;

Όταν η πρώην φίλη του ιδιωτικού ντετέκτιβ Ντοκ Σπορτέλο εμφανίζεται ξαφνικά από το πουθενά με μία ιστορία για τον νυν δισεκατομμυριούχο εργολάβο φίλο της –με τον οποίο είναι ερωτευμένη- και ένα σχέδιο της συζύγου του και του φίλου της, να τον απαγάγουν και να τον κλείσουν σε ψυχιατρική κλινική… κάτι στην ιστορία της μάλλον πάει στραβά. Στα τέλη της ψυχεδελικής δεκαετίας του ’60, η παράνοια κυβερνάει και ο Ντοκ ξέρει καλά πως η λέξη “αγάπη” είναι απλά της μόδας, όπως οι λέξεις “τριπάκι” και “groovy” με τη διαφορά πως η συχνή της χρήση οδηγεί σε προβλήματα.

Το Inherent Vice ξεκαθαρίζουμε από την αρχή είναι μια πολύ περίεργη ταινία. Όσοι έχετε δει και τις προηγούμενες ταινίες του Paul Thomas Anderson σίγουρα θα ξέρετε περί τίνος πρόκειται. Ωστόσο, άπαξ και μπείτε στο κλίμα της ταινίας και πιάσετε το… νόημα, είναι δεδομένο ότι θα διασκεδάσετε όσο δεν πάει με το περίεργο σύμπαν της ταινίας που βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο που μιλάει για την θεότρελη και ψυχεδελική δεκαετία του ’60, μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή Ντοκ Σπορτέλο.

Στο Inherent Vice, όλα τα φώτα είναι στραμμένο πάνω στον εκπληκτικό για μια ακόμα φορά Joaquin Phoenix, ο οποίος δίνει μια εντυπωσιακή ερμηνεία-οδοστρωτήρα, καταφέρνοντας να πιάσει όλα τα συναισθήματα αλλά και την τρέλα του ήρωα. Ένας ασυνήθιστος και διαφορετικός χαρακτήρας (όπως και σχεδόν όλοι της ταινίας) που καταφέρνει να συναρπάσει τον θεατή, αν και οι περισσότεροι ή θα τον λατρέψουν ή θα τον μισήσουν.

Η ταινία γενικά έχει είτε πολύ έντονο και γρήγορο ρυθμό, είτε αργό αλλά όχι κουραστικό και σε καμία περίπτωση δεν σε αφήνει να βαρεθείς. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό στις μέρες μας. Βασική προϋπόθεση όπως είπαμε είναι να καταφέρετε να μπείτε στο κλίμα και να μην δυσανασχετήσετε, διότι το Inherent Vice είναι πέρα από τα συνηθισμένα. Ο Paul Thomas Anderson ξέρει να δημιουργεί ενδιαφέροντες χαρακτήρες, αλλά και πολύ ωραίες εικόνες.

Αυτό κάνει και στο Inherent Vice, το οποίο είναι μια ταινία που συνδυάζει το σουρεαλ σκηνικό των 60s (παρατηρήστε ντυσίματα, κουρέματα, κλπ.) με την δράση -όχι απαραίτητα με κυνηγητά, πυροβολισμούς- και σε σημεία έντονη δραματουργία, όταν κορυφώνονται τα γεγονότα. Πάντως στην συγκεκριμένη ταινία, ο Anderson δεν… αποχωρίζεται το στοιχείο του σουρεαλισμού, παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις.

Το Inherent Vice, με εξαίρεση κάποια διαστήματα, κυλάει αρκετά ευχάριστα και με ενδιαφέρον ενώ στην πορεία της ταινία παρελαύνουν αμέτρητοι γνωστοί ηθοποιοί, όπως ο Benicio Del Toro, Reese Witherspoon, Owen Wilson και πολλοί άλλοι, όχι απλά για να κάνουν την εμφάνιση τους αλλά με έναν ρόλο να υποστηρίξουν. Και αυτό είναι ένα ακόμα ατού της ταινίας, ότι δηλαδή μπορεί και στηρίζει τους χαρακτήρες της και εκεί βασίζεται όλο το σενάριο.

Όπως είπαμε ως επί το πλείστον, το Inherent Vice στηρίζει το πολύπλοκο και πολυδιάστατο σενάριο της στο χιούμορ και την προσπάθεια επίλυσης του μυστηρίου. Σπανίζουν τέτοιες ταινίες στις μέρες μας, αν και φέτος δεν έχουμε παράπονο καθότι υπάρχει εξαιρετική χρονιά με πολλές πρωτότυπες και άκρως “κινηματογραφικές” ταινίες, στις οποίες κατέχει εξέχουσα θέση και η συγκεκριμένη.

Για να συνοψίσουμε, δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε περισσότερα για το Inherent Vice, μιας και η μαγεία της είναι ξεκάθαρα οπτική. Σκηνοθετικά πολύ καλή (σε μερικά σημεία ήθελε λίγο καλύτερη διαχείριση του υλικού και αυτό της στερεί το κάτι παραπάνω), πανέμορφη ατμοσφαιρα και με έξοχες ερμηνείες, ειδικά από τον Joaquin Phoenix. Χρειάζεται κάτι παραπάνω για να περάσεις καλά σε μια ταινία;

Διάρκεια

Λεπτά

Πρωταγωνιστούν